Μητροπολίτου πρ. Χαλκηδόνος Ἀθανασίου
“Γνωρίζομεν ἐκ πεῖρας, ὅτι αἱ γυναῖκες ἀγαπῶσαι ἤ ἀγαπώμεναι γδέρουν τούς ἄνδρας”(Φαῖδρος)
Ἕτερον φροῦτον, ἐκ τῶν πικροτέρων, ἰδία κατά τήν ἐποχήν μας, καί ὡς μή ὤφελεν ταχέως διαδιδόμενον, καθ᾿ ὅτι “ἑλκυστικόν”, εἶναι τό τῆς ἀπο – Πατριαρχίας τ. ἔ. Μητριαρχίας.
Καί ἡ μέν Πατριαρχία εἶναι τό κοινωνικόν ἐκεῖνον σύστημα εἰς τό ὁποῖον οἱ ἄνδρες ἔχουν τόν κύριον λόγον εἰς τήν ἐξουσίαν, πολιτικήν, οἰκονομίαν, τάς δημοσίας καί κοινωνικάς σχέσεις καί ἄλλα πολλά. Ἔχει δέ ὡς μετέλιξιν τήν φαλλοκρατίαν. Εἶναι σύστημα παλαιόν, τό ὁποῖον δυστυχῶς προσπαθοῦν νά κρημνίσουν “σοφαί” κεφαλαί. Οὕτως πληγώνεται ἐπικινδύνως καί ἀθεραπεύτως ἡ ἁρμονική συμβίωσις τῶν ἀνθρώπων ἐν εἰρήνη μέ ἀπροβλέπτους συνεπείας.
Ἡ δέ Μητριαρχία ἀποτελεῖ ἕτερον κοινωνικόν σύστημα τῶν ὕστερων χρόνων εἰς τό ὁποῖον κυρίαρχον ρόλον διά τήν λήψιν τῶν ἀποφάσεων ἔχει τό “ἀσθενές” φῦλον!
Εἰς τήν ἀνάπτυξιν δέ καί ἐπικράτησιν αὐτοῦ συνέβαλεν ὁ διαβόητος Φεμινισμός μέ τάς περί γυναικός διακηρύξεις του περί ἰσότητος τῶν φύλων καί ἄλλα πολλά. Καί οὗτος ἀνέτρεψεν οὐκ ὀλίγα, ὡς ἡ νέα τάξις τοῦ κόσμου “καθιστῶσαν τρόπον τινα τούς πόδας κεφαλήν καί τήν κεφαλήν πόδας!” Ὑπάρχει δέ καί ὁ ριζοσπαστικός φεμινισμός, ὁ ὁποῖος θεωρεῖ τήν καταπίεσιν τοῦ θήλεος ὡς βασικόν στοιχεῖον τῆς ἀνθρωπίνης κοινωνίας καί ἐπιχειρεί νά καταπολεμήσει τό πρότυπον τοῦτο, ἀπορρίπτον τό ρόλον τῶν φύλων.
Οὕτως ἡ νέα γενεά οὖσα εὐφυής καί ἀριστερίζουσα, θεωρεῖ αὐτονόητον τήν πολιτικήν τῆς ἰσότητος. Ἰσχύει ὅμως τοῦτο ἁπολύτως; Κατά τήν ἀνάλυσιν τῆς Financial Times ἐν ΗΠΑ καί ἀλλαχοῦ αἱ νέαι γυναῖκες μεταξύ 18 καί 29 ἐτῶν εἶναι περισσότερον φιλελεύθεροι ἀπό τούς νέους ἄνδρας.
Αὐταί ἐπιθυμοῦν κυρίως κοινωνικάς ἀλλαγάς π.χ. οἱ ἄνδρες νά μένουν περισσότερον εἰς τήν οἰκίαν πλησίον τῶν τέκνων ὡς Babysitter! ἤ αἱ οἰκογένειαι τοῦ οὐρανίου τόξου (Trans – ἤ διαφυλικαί) νά στηρίζονται. Καί ἐνταῦθα οἱ ἄνδρες γίνονται συντηρητικότεροι. Διατί ὅμως;
Ὁ W. Merkel νομίζει, ὅτι τοῦτο σχετίζεται μέ τάς κοινωνικάς ἀλλαγάς. Εἰς μίαν μεταβιομηχανικήν οἰκονομίαν ἀποθνήσκουν τά τυπικῶς “ἀνδρικά” ἐπαγγέλματα. Σημαντικότερα εἶναι αἱ ὑπηρεσίαι καί προσφοραί, ἡ ἐπικοινωνία, ἡ συνεργασία τυπικά “γυναικεία” τοιαῦτα. Ἐξ ἄλλου αἱ γυναῖκες ἀποφασίζουν συχνότερον πλέον διά μίαν ἀνωτέραν μόρφωσιν.
Ἡ σπουδαιοτέρα ὅμως αἰτία κατά τήν Financial Times, εὑρίσκεται πιθανῶς εἰς τήν φεμινιστικήν κίνησιν. Αἱ γυναῖκες δέν ἀφήνουν πλέον νά ὑπόκεινται εἰς ὅλα! Τάς ἐνοχλήσεις εἰς τό γραφεῖον, τάς ἐπιθέσεις εἰς τάς ὁδούς, τάς ἀσεβείας εἰς τάς σχέσεις. Ἡ αὐτοσυνειδησία δέ αὕτη ὑπέρκειται τοῦ σεξουαλικοῦ αὐτοορισμοῦ. Ἀφορᾶ τήν ἐλευθερίαν. Βεβαίως δέν πρέπει νά λησμονεῖται, ὅτι ἄνδρας καί γυναῖκα εἶναι μέν ἄνθρωποι, ὅμως τελείως διαφορετικοί.
Τά ἀποτελέσματα τῶν διερωτήσεων εἶναι ἀφ᾿ ἑνός ἕν καλόν σημεῖον. Αἱ νέαι γυναῖκες αὐτοσυνειδήτως ὑποστηρίζουν, ὅτι αἱ ἴδιαι πρέπει νά ὁρίζουν τήν ζωήν των. Ἀφήνουν δέ τούς ἄνδρας νά αἰσθάνονται τοῦτο καί οἱ ἴδιοι. Οὕτοι ἐν τῷ μεταξύ νά γνωρίζουν τί ἀναμένεται ἐξ᾿ αὐτῶν εἰς θέματα τῆς ἰσοτιμίας. Νοιώθουν δέ τήν πίεσιν τῆς ἀλλαγῆς, ἐνῶ ὀλίγοι ἐπιθυμοῦν νά ἀλλάξουν. Ἀπαιτήσεις ἰσχύος μόνον ἐπί τῇ βάσει τοῦ φύλου δέν ἠμποροῦν πλέον νά κάμουν.
Εἰς τάς ΗΠΑ καί τήν Γερμανίαν ἡ ἀπώλεια τοῦ καθεστῶτος ἐκφράζεται εἰς φασιστικάς φαντασίας ἐπανακτήσεως τῶν γυναικῶν καί τοῦ σώματος των. Ἐκ τῶν διερωτήσεων κατεφάνη, ὅτι ἕν τρίτον τῶν Γερμανῶν δέχεται τήν βίαν κατά τῶν γυναικῶν, ὅταν αὐταί εἰς τάς ἀπαιτήσεις των πηγαίνουν “πολύ μακράν”!.
Βεβαίως, δέν σκέπτονται οὕτως ὅλοι οἱ νέοι ἄνθρωποι. Καί φυσικῶς ὑπάρχουν καί συντηρητικαῖ γυναῖκες λέγουσαι, ὅτι αὑταί δέον νά εὕρουν τήν “θηλυκήν των ἐνέργειαν” ἀμέσως καί πάλιν, καί νά ὀδηγοῦνται ὑπό ἀνδρῶν. Ἡ Πατριαρχία ὅμως εὑρίσκεται εἰς τό τέλος της πλέον.
Πῶς ὅμως ἠμπορεῖ νά πορευθεῖ μέ μίαν γενεάν ἐν τῇ ὁποία ἡ ἑτεροσεξουαλική συνάντησις πιθανῶς εἶναι μία ἐκνευριστική ὑπόθεσις; Ἀπό ἐρωτήσεις ἐξάγεται ὅτι αἱ γυναῖκες ἄνευ τῶν ἀνδρῶν ζοῦν ὑγιέστερον καί εὐτυχέστερον!, ἐνῶ οἱ ἄνδρες ἐπωφελοῦνται περισσότερον ἀπό τόν γάμον. Ἐπίσης, καθίσταται σαφές, ὅτι χρονικῶς ἰσότης τῶν φύλων οὐδαμῶς τυγχάνει ἀεί ἁρμονική. Ὁτί δέ ἡ Πατριαρχική ἀντίδρασις ἐπικινδύνους συνεπείας ἔχει, καταφαίνεται ὄχι μόνον εἰς τό διαδίκτυον, ἀλλά καί εἰς τήν ἐπαναστροφήν τῶν παραγωγικῶν ἰδιορισμῶν. Οὕτω εἰς τήν Πολωνίαν καί τμήματα τῶν ΗΠΑ ἀπαγορεύεται πλέον ἡ ἔκτρωσις.[1]
Τί ὅμως λεκτέον διά τό ὅτι ἀνήρ καί γυνή ἀποτελοῦν ἕν φυσικόν σύνολον εἰς τό ὁποῖον στηρίζεται ἡ κοινωνία. Ἐξαίρεσιν συνιστοῦν οἱ ἄγαμοι λαϊκοί, μοναχοί καί κληρικοί ἀκολουθοῦντες τό Γραφικόν: “ ὁ δυνάμενος χωρεῖν χωρείτω” (Ματθ. 19, 12), καθώς καί οἱ ὁμόφυλοι.
“Nostra senora Bellona Lysistrata Ora pro nobis!”
[1] . Α. Strotmann, Ewig lockt das Patriarchat, Publik Forum 5 (2024) 49 – 50.
