Ἀντιφώνησις τῆς Α. Θ. Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ. κ. Βαρθολομαίου κατά τό δεῖπνον εἰς τήν Ἀθηναϊκήν Λέσχην (15 Ἀπριλίου 2024)
Μακαριώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Ἀθηνῶν καί πάσης Ἑλλάδος κύριε Ἱερώνυμε,
Ἐνδοξότατε Πρόεδρε τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τῆς Ἀθηναϊκῆς Λέσχης κύριε Κουκουλομάττη,
Τιμιώτατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,
Ἐξοχώτατοι κύριοι Ὑπουργοί,
Ἐνδοξότατοι, κύριε Ἀρχηγέ ΓΕΕΘΑ καί λοιποί ἀνώτατοι ἀξιωματικοί τῶν Ἐνόπλων Δυνάμεων,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες Ὀφφικιάλιοι,
Ἐντιμότατα μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου τῆς Ἀθηναϊκῆς Λέσχης,
Ἐκλεκτοί συνδαιτυμόνες,
Μετά πολλῆς χαρᾶς εὑρισκόμεθα ἀνάμεσά σας, εἰς τήν ἐμβληματικήν Ἀθηναϊκήν Λέσχην, ἱστορικόν θεσμόν καί σύμβολον τῆς νεωτέρας περιόδου τοῦ κλεινοῦ ἄστεος ὡς πρωτευούσης τῆς Ἑλλάδος, ἕν σπουδαῖον καθίδρυμα, τό ὁποῖον ἀριθμεῖ μεταξύ τῶν μελῶν του διαπρεπῆ μέλη τῆς Ἀθηναϊκῆς κοινωνίας ἀπό τούς χώρους τῆς πολιτειακῆς ἡγεσίας καί τῆς πολιτικῆς, τῆς Ἐκκλησίας, τοῦ πολιτισμοῦ καί τῶν γραμμάτων, τῶν ἐπιστημῶν καί τῶν τεχνῶν, τοῦ ἐπιχειρηματικοῦ κόσμου καί τῶν ἀνθρώπων τῆς κοινωνικῆς προσφορᾶς καί φιλανθρωπίας. Ὄντως, ὑπάρχει τό «πνεῦμα τῆς Ἀθηναϊκῆς Λέσχης», ὡς συνδυασμός καί ἔκφρασις τῶν πνευματικῶν καί ἀνθρωπιστικῶν ἀξιῶν, αἱ ὁποῖαι δέν γνωρίζουν σύνορα καί ἔχουν παγκόσμιον ἐμβέλειαν.
Ἡμεῖς πιστεύομεν εἰς τήν τετράσημον ἑνότητα τοῦ Γένους, εἰς τήν παρουσίαν καί νέαν καρποφορίαν τοῦ ἀρχαίου ἑλληνικοῦ πνεύματος εἰς τό Βυζάντιον, ὥστε νά ἔχῃ σημειωθῆ εὐστόχως, ὅτι «ὁ Ἑλληνισμός βυζαντινίζει», ὑπό Δυτικῶν ὅτι «εἰς τό Βυζάντιον τό ἀρχαῖον ἑλληνικόν πνεῦμα ποτέ δέν ἔσβησε», ἤ, ἀκόμη, ὑπό τοῦ μακαριστοῦ π. Γεωργίου Φλωρόφσκυ, ὅτι «ὁ Ἑλληνισμός ὁλοκληρώθηκε μέσα στήν Ἐκκλησία». Τά ἰδανικά τοῦ Γένους διαφυλάσσονται καί ἐμπλουτίζονται μέ κοινοτικόν περιεχόμενον κατά τήν περίοδον τῆς Ὀθωμανικῆς κυριαρχίας, εἰς δέ τήν νέαν ὀντότητα τοῦ Νεοελληνικοῦ κράτους καί τῆς δημιουργικῆς ἐντάσεως μεταξύ ἀρχαίων ριζῶν, βυζαντινῆς καί μεταβυζαντινῆς κληρονομίας, νεωτέρων καί νεωτερικῶν προσανατολισμῶν καί τῶν πολλῶν περιπετειῶν τοῦ Γένους, δημιουργεῖται ἡ σύγχρονος ταυτότης τῆς Ἑλλάδος, περί τῆς ὁποίας ἰσχύουν τά λόγια τοῦ Ὀδυσσέα Ἐλύτη, ἀπό τό Ἄξιόν ἐστι: «τῆς Ἀσίας ἄν ἀγγίζει ἀπό τή μιά, τῆς Εὐρώπης λίγο ἄν ἀκουμπᾷ, στόν αἰθέρα στέκει νά καί στή θάλασσα μόνη της».
Πόσο «μόνη της» εἶναι ἆραγε ἡ χώρα, εἰς τήν ὁποίαν ἐγεννήθη ἡ μεγάλη ἰδέα τῆς ἐλευθερίας, πού καθώρισεν ἔκτοτε τόν ροῦν τῆς ἱστορίας, ἐνεπλουτίσθη μέ τόν Χριστιανισμόν διά τῆς συνδέσεώς της μετά τοῦ «ἐν Χριστῷ καί κατά Χριστόν εἶναι», μετά τῆς «ἀληθεστάτης ἐλευθερίας» ὡς δωρεᾶς, ἡ ὁποία, εἰς τήν βίωσιν καί τήν αἰώνιον προοπτικήν της, ὑπερβαίνει τά ὅρια κάθε ἀνθρωπισμοῦ, ἐκφραζομένη ὡς θυσιαστική ἀγάπη, ἀγάπη «οὐ ζητοῦσα τά ἑαυτῆς», ἀλλά «τά τοῦ ἑτέρου».
Μέ αὐτάς τάς σκέψεις, εὐγνώμονες διά τήν εὐγενῆ πρόσκλησιν καί τήν τιμήν, εὐχαριστοῦντες διά τήν εὐκαιρίαν ἐπικοινωνίας πρόσωπον πρός πρόσωπον μετά πάντων ὑμῶν καί διά τό ὡραῖον δεῖπνον, μεταφέρομεν τήν εὐλογίαν τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, ἐν ὄψει δέ τῆς ἑορτῆς τοῦ Ἀκαθίστου Ὕμνου διαβεβαιοῦμεν ὑμᾶς, ὅτι θά συνεχίσωμεν νά φυλάσσωμεν, τοῦ Θεοῦ συνεργοῦντος καί μέ τήν χάριν τῆς Ὑπερμάχου Στρατηγοῦ, τά ὅσια καί τά ἱερά τοῦ Γένους εἰς τό Κέντρον τῆς Ὀρθοδοξίας, τήν Πόλιν τοῦ Κωνσταντίνου, εἰς τάς ἀλησμονήτους πατρίδας καί εἰς τήν οἰκουμένην ὅλην. Ἐν τῷ πνεύματι τούτῳ, ἐξαιτούμενοι τάς ὑμετέρας προσευχάς, ἐπικαλούμεθα ἐφ᾿ ὑμᾶς τήν χάριν καί τήν εὐλογίαν τῆς Παναγίας τῆς Βλαχερνιώτισσας καί τό ἀμέτρητον ἔλεος τοῦ Υἱοῦ καί Θεοῦ της, τοῦ Σωτῆρος τοῦ κόσμου Ἰησοῦ Χριστοῦ.
Σᾶς εὐχόμεθα εὐλογημένην πορείαν πρός τό Ἅγιον Πάσχα!
Καί σᾶς εὐχαριστοῦμεν καί πάλιν!
