8.3 C
Athens
Κυριακή, 22 Δεκεμβρίου, 2024

Η Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης τίμησε τον Γερμανίας Αυγουστίνο

Την 1η Μαΐου 1993 θεμελιώθηκε το Ενοριακό Κέντρο Αννοβέρου. Η επέτειος αυτού του γεγονότος αποτέλεσε αφορμή για λαμπρές εορταστικές εκδηλώσεις οι οποίες κορυφώθηκαν την Κυριακή 30 Απριλίου 2023 με τρισαρχιερατική Θεία Λειτουργία χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ευγενίου, ο οποίος ευγενικά ανταποκρίθηκε στην πρόσκληση του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αυγουστίνου να προσέλθει και να προστεί των εκδηλώσεων. Με τον Σεβασμιώτατο Αρχιεπίσκοπο Κρήτης συλλειτούργησαν οι θεοφιλέστατοι βοηθοί Επίσκοποι της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας Αριανζού κ. Βαρθολομαίος και Χριστουπόλεως κ. Εμμανουήλ, ενώ παρέστη συμπροσευχόμενος ο Σεβαμιώτατος Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος.

Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας ο Αρχιεπίσκοπος Κρήτης απένειμε την ανώτατη τιμητική διάκριση της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης «τον Σταυρόν των Αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων Παύλου, του Πρωτοκορυφαίου και Τίτου Πρώτου Επισκόπου Κρήτης».

Με αυτό τον τρόπο θέλησε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης να τιμήσει τον πολιό Ποιμενάρχη της Εκκλησίας της Γερμανίας τον Μητροπολίτη κ. Αυγουστίνο, για την συνολική προσφορά του στην Μητρόπολή του αλλά και σε όλη την Εκκλησία.

Η τιμητική αυτή διάκριση εκ των πραγμάτων αφορά ολόκληρη την Μητρόπολη Γερμανίας, διότι η ζωή του Μητροπολίτη Αυγουστίνου είναι συνυφασμένη με την ζωή της Μητροπόλεως. Από την πρώτη στιγμή της ιδρύσεως της (5 Φεβρουαρίου 1963), ο Μητροπολίτης Αυγουστίνος υπήρξε κληρικός της, διάκονος έως το 1964, πρεσβύτερος έως το 1972, βοηθός Επίσκοπος με το τίτλο Ελαίας έως το 1980 και από τον Νοέμβριο του 1980 Μητροπολίτης Γερμανίας. Ιδιαιτέρα ήταν η τιμή και για την ενορία Αννοβέρου, διότι στην σημαντική αυτή επέτειο των 30 ετών από της θεμελιώσεως του Ενοριακού Κέντρου τιμήθηκε ένας από τους μεγάλους ευεργέτες της καθότι καθοριστική υπήρξε η οικονομική συνδρομή του Μητροπολίτου Γερμανίας κ. Αυγουστίνου, ο οποίος κατά την περίοδο της ανεγέρσεως του Ενοριακού Κέντρου έγινε  αποδέκτης μεγάλης κληρονομιάς, την οποία μεταβίβασε εξολοκλήρου στην Μητρόπολη και κατά καιρούς διέθεσε από αυτήν εκατοντάδες χιλιάδες Γερμανικά Μάρκα για την πρόοδο των εργασιών.

Με συγκίνηση και σεβασμό αναφέρθηκε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Κρήτης κ. Ευγένιος στο σεπτό πρόσωπο του Ποιμενάρχου μας κ. Αυγουστίνου, ο οποίος δεχόμενος με έκδηλη συγκίνηση την τιμή ευχαρίστησε με λόγια πολύ θερμά τον Αρχιεπίσκοπο. Με γλυκύ λόγο αναφέρθηκε και στο πιστό ποίμνιο της Μητροπόλεως Γερμανίας, ενώ για άλλη μια φορά εξέφρασε την αφοσίωσή του στην Μητέρα Εκκλησία και τον απέραντο σεβασμό και θαυμασμό του προς τον Προκαθήμενό της, τον Παναγιώτατο Οικουμενικό Πατριάρχη κ. κ. Βαρθολομαίο.

Στο τέλος ευχαριστήρια λόγια απηύθυνε ο ιερατικώς προϊστάμενος της Ενορίας Αννοβέρου Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου π. Γεράσιμος Φραγουλάκης.

Παραθέτουμε στην συνέχεια τις ομιλίες του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ευγενίου και του π. Γερασίμου.

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΗ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΡΗΤΗΣ

 Κυρίου κυρίου ΕΥΓΕΝΙΟΥ, ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΤΡΙΣΑΡΧΙΕΡΑΤΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟΝ ΙΕΡΟ ΝΑΟ ΤΡΙΩΝ ΙΕΡΑΡΧΩΝ ΑΝΝΟΒΕΡΟΥ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ

 (ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΜΥΡΟΦΟΡΩΝ, 30 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2023).

Πολυσέβαστε καί πολυφίλητε Γέροντα, Ἅγιε Γερμανίας κύριε κύριε Αὐγουστῖνε,

Τέτοιες μέρες ἦταν θαρρῶ, πού μιά συνάντηση ἔλαβε χῶρα στή Μικρά Γαλιλαία, στά Ἱεροσόλυμα. Ἐκεῖ, λίγο μετά τήν Ἀνάστασή Του ὁ Χριστός μας, ὅπως διαβάζομε καί στό πρῶτο ἑωθινό Εὐαγγέλιο, συναντήθηκε μέ τούς ἕνδεκα μαθητές Του. Ἐκεῖ τούς εἶπε τό «πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τά Ἔθνη, βαπτίζοντες αὐτούς εἰς τό ὄνομα τοῦ Πατρός καί τοῦ Ὑιοῦ καί τοῦ Ἁγίου Πνεύματος, διδάσκονες αὐτούς τηρεῖν πάντα ὅσα ἐνετειλάμην ὑμῖν» καί τούς διαβεβαίωσε, «ἰδού ἐγώ μεθ’ ὑμῶν εἰμί πάσας τάς ἡμέρας τῆς ζωῆς ὑμῶν».

Ἐπιτρέψτε μου νά ἐξομολογηθῶ στήν ἀγάπη Σας, πώς αὐτή τήν αἴσθηση ἔχω, ὅτι μαζί Σας σήμερα στόν Παράδεισο αὐτῆς τῆς Θείας Λειτουργίας, ὅπου τά πάντα, τά παρελθόντα, τά παρόντα καί τά μέλλοντα γίνονται ἕνα ἐν Χριστῷ, ζήσαμε ἀκριβῶς αὐτήν τήν ὄμορφη ἀποστολική, στή Μικρά Γαλιλαία σύναξη, ἐν τῷ μέσῳ, ἔχοντες τόν ἴδιο τό Θεό μας, τόν Ἰησοῦ Χριστό. Ὁμολογήσαμε στή Θεία Λειτουργία, ὅτι ὁ Χριστός εἶναι ἐν τῷ μέσῳ ἡμῶν καί διαβεβαιώσαμε ὁ ἕνας στόν ἄλλο, ὅτι «καί ἦν καί ἐστι καί ἔσται».

Αὐτό γίνεται μέσα στή Θεία Λειτουργία, ἡ ὁποία ἔχει τή δύναμη, ὅπως λέγει ἐκεῖνο τό ὄμορφο τροπάριο τῆς Παναγίας μας «τούς κοσμικῶς καί χρονικῶς διεσπαρμένους ὁμοχώρους καί συγχρόνους ποιεῖ». Ἔτσι σήμερα ἐμεῖς οἱ κοσμικῶς διεσπαρμένοι ἄνθρωποι, ἀπό την Κρήτη ὁ ὁμιλῶν, ἐσεῖς ἐδῶ στή Γερμανία τόσα χρόνια, τήν ἑνότητα τῆς πίστεως διατρανώνουμε μέσα σέ αὐτή τή Θεία Λειτουργία. Ἡ μαθητεία μας σέ Ἐκεῖνον πού μᾶς ἀπέστειλε νά διδάσκουμε τά Ἔθνη, ὄχι για τή δικαιοσύνη μας, ἀλλά γιά τό πολύ Του ἔλεος,  πού εἶδε στίς ἀναξιότητές μας τή διάθεση ν’ ἀνάψουμε φῶς ὅπου σταθοῦμε κι ὅπου βρεθοῦμε, ὅπως ἔκαναν οἱ προπάτορές μας. Αὐτήν  τήν Ἀποστολική διαδοχή καί διδαχή κρατῶντας, ὑπάρχουμε καί λειτουργοῦμε ὑπό τή σκέπη τῆς Μητρός μας Ἐκκλησίας, τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου, κι ἐμεῖς στήν Κρήτη κι ἐσεῖς ἐδῶ στή Γερμανία.

Δόξᾳ τῷ Θεῷ γιά ὅλα, γιά τήν δική μας πίστη, γι’ αὐτό πού μᾶς ἑνώνει, ἐν Χριστῷ, γι’ αὐτό πού μᾶς κάνει ἕνα, γι’ αὐτό πού δέν κάνει κανένα νά περισσεύει μέσα στήν Ἐκκλησία, γι’ αὐτό πού δέν κάνει κανένα νά ξεχωρίζει, νά διαφέρει. Δόξᾳ τῷ Θεῷ ὑπάρχουμε ὅλοι ὑπό τόν οὐρανόν μέσα στό ἀμέτρητο ἔλεος τοῦ μεγάλου Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, πού θέλει «πάντας σωθῆναι καί εἰς ἐπίγνωσιν ἀληθείας ἐλθεῖν».

Γνωρίζω Σεβασμιώτατε καλῶς τό ἦθος, τό ὁποῖο φέρετε στούς ὤμους Σας καί μεταλαμπαδεύετε στούς βοηθούς Ἐπισκόπους Σας, στόν Ἱερό Σας Κλῆρο ἀλλά καί στόν εὐσεβῆ λαό τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Γερμανίας, πού Σᾶς ὑπεραγαπᾶ καί Σᾶς σέβεται ὡς ἀληθινό Πατέρα καί ποδηγέτη, γιατί ἀναγνωρίζει σέ Ἐσᾶς τό θυσιαστικό Σας φρόνημα. Χρόνια τώρα τρέχετε ἀπ’ ἄκρου εἰς ἄκρον τῆς Ἐπαρχίας Σας γιά νά ἀναζητεῖτε τό πρόβατο τό ἀπολωλός. Συχνά ἀναγνωρίζουμε στήν ἀγάπη Σας, ὅτι ἀφήνετε τά ἐνενήκοντα ἐννέα καί τρέχετε γιά τό ἕνα, γιατί αὐτό ἔχει χρεία τοῦ Πατέρα καί τοῦ Ἐπισκόπου, τοῦ πνευματικοῦ Σας ἐπιστηριγμοῦ καί τῶν χεριῶν Σας, πού τό σηκώνει ἀπό τό γκρεμό γιά νά μήν τσακιστεῖ.

Ἀναγνωρίζουμε στό Πρόσωπό Σας ἕναν ἀληθινό Ἀπόστολο, πού ὅλα αὐτά τά χρόνια δίδει, δημιουργεῖ καί μόνο δημιουργεῖ καί ἀφήνει ἱερές παρακαταθῆκες στούς ἀνθρώπους πού θά ἀποτελέσουν τήν Ἱερά Μητρόπολη Γερμανίας τοῦ μέλλοντος, γιατί ἡ Μητρόπολη εἶμαι σίγουρος, σιγουρότατος, ὅτι προορίζεται ἀπό τόν Κύριό μας, μέσα στό κέντρο τῆς Εὐρώπης, νά γίνει Ἤλιος Δικαιοσύνης, πού θά ἀνατέλει τό Φῶς τοῦ Χριστοῦ «πᾶσι τοῖς ἐγγύς καί τοῖς μακράν».

Κάποτε γράφθηκε ἕνα βιβλίο γιά Σᾶς ἀπό τό φίλτατο Γεράσιμο καί ἐκεῖνος θέλησε νά βάλει τήν προμετωπίδα του στόν τίτλο του, αὐτό πού Ἐσεῖς συχνά λέτε καυχώμενος ἐν Κυρίῳ καί καθόλου ἄδικα: «Ἐμεῖς στή Γερμανία». Ἴσως κάποτε πρέπει νά γραφτεῖ ἕνα ἄλλο βιβλίο γιά ὅλα αὐτά, τά ὁποῖα ἔγιναν τά χρόνια τῆς φωτεινῆς Ἀρχιερατείας Σας ἐδῶ, πού νά ἔχει μία ἄλλη ἐπιγραφή: «Ὁ Θεός στή Γερμανία», γιατί Ἐσεῖς εἶστε ἡ ζωντανή παρουσία τοῦ Θεοῦ τοῦ ἴδιου στά σπλάχνα τοῦ λαοῦ, μέσα σ’ ἕνα κόσμο πού δεν χρειάστηκε πολύ σ’ ἐμένα νά καταλάβω, πώς κινεῖται μεταξύ ἀθεϊας καί σύγχυσης πνευματικῆς.

Ὅλες αὐτές τίς ἡμέρες πού εἶμαι ἐδῶ κι ἔβλεπα αὐτή τή μαρτυρία πού δίδει ἡ Ὀρθόδοξη Πίστη μέσα σέ ανθρώπους πού πιστεύουν διαφορετικά ἤ δέν πιστεύουν τίποτα, κατάλαβα πόσο μεγάλη σημασία ἔχει αὐτή ἡ εὐχή πού μοῦ ἔδωσε κάποτε ἕνας γέροντάς μας καί μοῦ εἶπε: «παιδί μου, ὅπου σταθεῖς νά ἀνάβεις φῶς. Αὐτή εἶναι ἡ ἀποστολή τῆς Ἐκκλησίας». Αὐτό λοιπόν εἶδα, ὅτι κι Ἐσεῖς καί τά πνευματικά Σας παιδιά τό κάνετε μέ τόν καλύτερο δυνατό τρόπο, κάνοντας πράξη αὐτή τήν ἐντολή τοῦ Χριστοῦ στούς μαθητές Του στή Μικρά Γαλιλαία καί Ἐκεῖνος, τό εἶπα πολλές φορές καί τό μαρτυρῶ πλέον, εἶναι ἐδῶ, μαζί Σας καί κοντά Σας, συμπορευόμενος, συγκοιταζόμενος καί συνανιστάμενος, γιατί ἀγωνιᾶτε γιά τό μέλλον τῶν ἀνθρώπων, οἱ ὁποῖοι δέν μποροῦν νά ζήσουν μέσα σ’ αὐτό τό περιβάλλον χωρίς τήν πνευματική ζωή τῆς Ἐκκλησίας.

Σᾶς εὐχαριστοῦμε Σεβασμιώτατε, ὄχι γι’ αὐτά πού κάνετε, ἀλλά γι’ αὐτό πού εἶστε, για ὅλους ἐμᾶς τούς νέους Ἐπισκόπους τῆς Ἐκκλησίας πού λάβαμε τή σκυτάλη ἀπό τά τίμια χέρια Σας, τῶν μεγαλυτέρων. Εἶστε μέγας διδάσκαλος καί παιδαγωγός εἰς Χριστόν. Γιά ἐμᾶς ὅλους, εἶστε ὁ ἄνθρωπος, ὁ ὁποῖος ἄνοιξε καί ἀνοίγει δρόμους καί διδάσκει κι ἐμᾶς, πῶς νά ἀνοίγουμε δρόμους γιά νά φτάνουμε στήν ἀνθρώπινη ψυχή ὅπου κι ἄν αὐτή ρεμβάζει καί νά πιάνουμε τήν ἀνθρώπινη ψυχή καί νά τῆς λέμε, πώς εἶναι πλασμένη γιά τήν αἰωνιότητα, πώς ἦρθε στόν κόσμο γιά ἕνα  σκοπό, μέ ἕνα προορισμό, μέ μίαν ἀποστολή. Αὐτοί οἱ ἄνθρωποι ἦρθαν ἐδῶ σήμερα, ὄχι γιά νά δοῦν ἐμένα, ἀλλά Ἐσᾶς, τόν Πατέρα καί Ποιμενάρχη τους, τό στοργικό ἄνθρωπο ἐκεῖνο, πού τούς ἔχει πολλές δεκαετίες τῆς ζωῆς του ἀφιερώσει, καί τούς κλείνει στήν καρδιά του, στήν προσευχή του, πού τούς ἔχει διαρκῶς στό λογισμό του, πού ἀγρυπνεῖ  γιά τήν σωτηρίαν ὅλων.

Αὐτός εἶστε Γέροντα καί γι’ αὐτό Σᾶς ἀγαπᾶμε καί γι’ αὐτό Σᾶς σεβόμαστε καί γι’ αὐτό πέφτουμε καί φιλοῦμε τά πόδια Σας. Ἕνας ἐκ τῶν ἐγγυτέρων συνεργατῶν καί εἰλικρινῶν, ἀληθινῶν φίλων τοῦ Πατέρα καί Πατριάρχου μας, ἕνας γνήσιος Κρητικός πού βαδίζει  ἐντός τοῦ Κρητικοῦ πολιτισμοῦ καί τήν Παράδοση, τό ἦθος τῶν προγόνων μας, τή λεβεντιά καί τήν ἀνθρωπιά, μακριά ἀπό διπροσωπίες, μακριά ἀπό ὑποκρισίες, μακριά ἀπό ψευτοεγωϊσμούς. Τίποτα ἀπό αὐτά δέν χρειαστήκατε στή ζωή Σας. Αὐτό πού Εἴσαστε, αὐτό καί φαίνεται. Καί εἶμαι βέβαιος, ὅτι αὐτό ἀγαπήθηκε καί αὐτό διδάσκετε. Γι’ αὐτό Σᾶς βλέπουμε ἔτσι καί προσευχόμαστε στόν Πανάγιο Θεό, νά Σᾶς χαρίζει ὑγεία καί μακρότητα ἀγαθῶν ἡμερῶν, γιά νά Σᾶς χαίρεται ἡ Ἐκκλησία τῆς Γερμανίας καί τό Οἰκουμενικό μας Πατριαρχεῖο καί νά Σᾶς χαίρεται ἡ γενέτειρά Σας, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης καί ὅλοι ἐμεῖς, γιά νά συνεχίσετε νά διδάσκετε μέ τό ἦθος Σας τό Χριστό καί νά Τόν κάνετε νά κατοικεῖ στίς καρδιές τῶν ἀνθρώπων.

Νά εἶστε καλά, Σεβασμιώτατε, καό ὁ Θεός νά Σᾶς δίδει πνευματικές χαρές, τόσες πού νά μήν τίς ἀντέχετε, γιατί ἔχετε γεωργήσει τά γεώργια αὐτῶν τῶν ἀνθρώπων καί τώρα, δόξᾳ τῷ Θεῷ, Σᾶς δίδει χρόνο καί ὑγεία γιά νά ἀπολαύσετε καί τούς καρπούς τῶν ἔργων Σας, πού δέν εἶναι οὔτε λίγοι, οὔτε εὐκαταφρόνητοι. Ἐσεῖς βέβαια, δέν λειτουργήσατε γι’ αὐτό. Λειτουργήσατε γνωρίζοντας, ὅτι πολλές φορές στήν Ἐκκλησία, ἄλλος εἶναι ὁ σπείρων καί ἄλλος ὁ θερίζων. Ἀλλά ἐγώ χαίρομαι, γιατί Σᾶς ἀξιώνει ὁ Θεός, ἤδη ἀπό τό νῦν, ἀπό τό ἐδῶ καί τώρα τῆς Ἐκκλησίας, νά καμαρώνετε γιά τούς καρπούς αὐτούς, γιά τά πνευματικά Σας παιδιά πού κάνατε Ἐπισκόπους μέ τή δική Σας πρόκληση καί πρόταση. Θά ἀγαποῦμε κί ἐμεῖς τούς δικούς Σας καρπούς καί σήμερα εἶμαι ἰδιαίτερα χαρούμενος, πού εἶχα τήν τιμή νά συλλειτουργήσω μαζί μέ δύο βοηθούς Σας Ἐπισκόπους, μέ δική Σας εὐλογία.

Γιά τούς κληρικούς Σας, μεταξύ τῶν ὁποίων ἔχει ἐξέχουσα θέση ὁ ἀδελφός μας ὁ Γεράσιμος πού τόν ἀγαποῦμε πολύ γι’ αὐτό πού εἶναι, γιά τούς ἀγῶνες του γιά τό Πατριαρχεῖο μας, γιά τούς ἀγῶνες του γιά τήν ὁμογένεια μας, γιά τούς ἀγῶνες του γιά τήν ἑνότητα τῶν ἀνθρώπων  αὐτῶν. Δόξᾳ τῷ Θεῷ καί γι’ αὐτό πού εἶναι.

Δέν θά μακρύνω περισσότερο τό λόγο μου. Ἤδη εἶπα πολλά. Θέλω μόνο νά Σᾶς καταθέσω τήν ἀγάπη μου,  καί τήν ἀγάπη σύνολης τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης. Σήμερα μέ τήν εὐκαιρία τῆς ἐδῶ παρουσίας μου, θέλει νά διατρανώσει τήν ἀγάπη καί τό σεβασμό ὅλων τῶν Ἀρχιερέων πού ἀποτελοῦν τήν Ἱερά Ἐπαρχιακή της Σύνοδο στό τίμιο Πρόσωπό Σας. Στήν τελευταία Συνεδρίασή μας, ἀνακοίνωσα τήν ἐπικείμενη ἔλευσή μου ἐδῶ καί πρότεινα στήν Ἱερά Σύνοδό μας, ἡ ὁποία καί ὁμοφώνως ἀπεδέχθη, νά Σᾶς ἐπιδώσουμε τήν Ἀνώτατη Τιμητική Διάκριση τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης. Γιά Ἐσᾶς, ἴσως εἶναι μία ἀκόμη διάκριση ἀπό τίς πολλές, πού ἐπάξια πήρατε στά χρόνια τῆς Ἀρχιερατικῆς διακονίας Σας, ἀλλά εἶμαι σίγουρος ὅμως, ὅτι λέγει κάτι περισσότερο στήν καρδιά Σας, γιατί προέρχεται ἀπό τόν Τόπο πού Σᾶς γέννησε καί καμαρώνει γι’ αὐτό.

Ἐμεῖς πάντα θά καμαρώνουμε γιά Σᾶς στήν Κρήτη μας, Σεβασμιώτατε. Καί δέν τό λέμε γιά λόγους τοπικιστικούς, ἀλλά τό λέμε γιά λόγους καθαρά ἐκκλησιαστικούς, ὅτι ἡ Ἐκκλησία Κρήτης γέννησε ἕναν Γερμανίας Αὐγουστῖνο καί τόν προσέφερε στή δόξα τοῦ Θεοῦ καί τῆς Ἐκκλησίας μας καί μόνο. Ἕναν ἄνθρωπο ὁλοκληρωτικά ἀφιερωμένο στό θέλημα τοῦ Θεοῦ, πού ὁλοκαυτώνεται σάν λαμπάδα μπροστά στό θυσιαστήριο καί πού ἔχει ΑΓΑΠΗ, ΑΓΑΠΗ, ΑΓΑΠΗ καί μόνο ἀγάπη νά δώσει στούς ἀνθρώπους, πού δέν δίνει, ἀλλά κυριολεκτικά δίνεται.

ΟΜΙΛΙΑ π. ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ ΦΡΑΓΚΟΥΛΑΚΗ

Φίλτατε, λίαν σεβαστέ και αγαπητέ Αρχιεπίσκοπε Κρήτης κ. Ευγένιε,

η σημερινή ημέρα καταγράφεται ως μία από τις σημαντικότερες και ιστορικότερες της ενορίας μας και τα ιδιαίτερα αυτά χαρακτηριστικά τα προσδίδει η τιμητική παρουσία σας και η ευλογία που απορρέει εξ αυτής, αλλά και ο αγιασμός τον οποίο μας προσφέρετε με την τέλεση της  Θείας  Λειτουργίας επ’ευκαιρία της ιστορικής επετείου της συμπληρώσεως 30 ετών από της θεμελιώσεως του Ιερού Ναού και του Ενοριακού μας Κέντρου. Αισθάνομαι βαθύτατα συγκινημένος που εκφράζετε την αγάπη και την στοργή σας προς την ταπεινότητά μου με την παρουσία σας σε αυτές τις τόσο σημαντικές στιγμές της ζωής μου η οποία είναι συνυφασμένη με τη ζωή της ενορίας Τριών Ιεραρχών Αννοβέρου, της οποίας την διακονία μου ενεπιστεύθη ο Σεβασμιώτατος Ποιμενάρχης μας ο Μητροπολίτης Γερμανίας κ. Αυγουστίνος.

Σαν αύριο Πρωτομαγιά του 1993 ετέθη ο θεμέλιος λίθος από τα σεπτά χέρια του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, του Γερμανίας κ. Αυγουστίνου. Το γεγονός ότι πολύ γρήγορα προχώρησαν οι εργασίες και σε λιγότερο από ένα χρόνο μπορέσαμε να χρησιμοποιήσουμε κάποιους από τους χώρους των οποίων η ανοικοδόμηση  σε μία τετραετία ολοκληρώθηκε, οφείλεται στην ευλογία του Θεού, στην ανύστακτη φροντίδα και το πατρικό ενδιαφέρον του Μητροπολίτη μας κ. Αυγουστίνου, ο οποίος αποτελεί και τον μεγαλύτερο ευεργέτη του Ενοριακού μας Κέντρου, καθότι γενόμενος κάτοχος μεγάλης κληρονομιάς, δεν κράτησε τίποτα για τον εαυτό του, αλλά παραχώρησε εξολοκλήρου τα κληρονομηθέντα στην Ιερά Μητρόπολή μας και μεγάλο μέρος των εξ αυτών χρημάτων τα διέθεσε για την ανοικοδόμηση του Ενοριακού μας Κέντρου.

Πρωτεργάτης του όλου έργου υπήρξε ο τότε Αρχιερατικός Προϊστάμενος Επίσκοπος Παμφίλου και μετέπειτα Μητροπολίτης Σύμης κυρός Χρυσόστομος, ο οποίος αναλώθηκε στον αγώνα αποπερατώσεως του όλου έργου και χάρισε με τον αγώνα του αυτό το κόσμημα στην Ενορία μας αλλά και στην πόλη του Αννοβέρου. Στον μακαριστό αυτό Ιεράρχη του Οικουμενικού Θρόνου αρμόζει απόλυτα η ρήση «ο ζήλος του Οίκου σου κατέφαγέ με».

Σκοπός του Ποιμενάρχου μας κ. Αυγουστίνου και του μακαριστού Μητροπολίτου Χρυσοστόμου από την πρώτη στιγμή ήταν να δημιουργηθεί στο Αννόβερο μια μικρή Πατρίδα, που να θυμίζει Ελλάδα και ταυτοχρόνως να αποτελεί μαρτυρία του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου μας, κάτι για το οποίο συνεχίζουμε να αγωνιζόμαστε. Είχαμε μάλιστα την υψίστη ευλογία λίγους μήνες μετά το ξεκίνημα των εργασιών ανοικοδόμησης τον Οκτώβριο του 1993, να παραστεί αυτοπροσώπως και να ευλογήσει το έργο ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης μας κ.κ. Βαρθολομαίος.

Στην πορεία των εργασιών υπήρξαν «έξωθεν μάχαι, έσωθεν φόβοι». Αρκετοί ήταν εκείνοι που θεώρησαν ως ευκαιρία προβολής τους την ανάμειξή τους στην προσπάθεια που γινόταν για την απόκτηση των δικών μας χώρων, της δικής μας στέγης. Όταν όμως διαπίστωσαν ότι χρειαζόταν μεταξύ άλλων να υποβληθούν και σε κόπους απομακρύνθηκαν και από υποστηρικτές έγιναν ενάντιοι έως πολέμιοι. Όμως κανένα εμπόδιο δεν μπορούσε να ανακόψει την δημιουργική πορεία της ενορίας μας. Το προσωπικό ενδιαφέρον και η αρωγή του Μητροπολίτου μας, έδωσαν φτερά στον τότε Επίσκοπο Χρυσόστομο,  ο οποίος  συνέχισε την θυσιαστική πορεία του και τον αγώνα για αίσιο αποτέλεσμα έχοντας πλάι του, τον μέχρι πρότινος εφημέριο της Ενορίας μας π. Αλεξάνδρο Συμεωνίδη, τους ταμίες Μπάμπη Χαρακλιά και τον μακαριστό Γεώργιο Γκαϊτατζή, το σύνολο των μελών του τότε Εκκλησιαστικού Συμβουλίου και της Ορθόδοξης Διακονίας. Η συνδρομή των υπέροχων ενοριτών μας, αλλά και φίλων Γερμανών και άλλων και η οικονομική βοήθεια της τοπικής Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και της Ευαγγελικής Επισκοπής υπήρξε σημαντική και καθοριστική. Αποτέλεσμα αυτών των προσπαθειών, η αποπεράτωση του Ενοριακού μας Κέντρου. Και να που φτάσαμε φέτος να γιορτάζουμε πανηγυρικά την συμπλήρωση 30 ετών. Κατά ευλογημένη συγκυρία φέτος γιορτάζουμε και τα 60 χρόνια από την ίδρυση της Μητροπόλεως μας. Δύο ευλογημένες επέτειοι και δοξάζουμε τον Θεό που μας αξιώνει να εορτάσουμε αυτά τα δύο σημαντικά εκκλησιαστικά γεγονότα της ζωής μας.

            Πολυσέβαστε Ποιμενάρχα μας, Σεβασμιώτατε Άγιε Γερμανίας από βάθους καρδίας εκφράζω την αγάπη μου και το σεβασμό μου προς το σεπτό πρόσωπό σας, για όλα όσα η πατρική φροντίδα και αγάπη σας μου έχει προσφέρει μέχρι σήμερα και συνεχίζει να μου προσφέρει. Όλως εξόχως σας ευχαριστώ που όχι μόνον συναινέσατε στην παρουσία του Σεβασμιωτάτου Αρχιεπισκόπου Κρήτης κ. Ευγενίου, αλλά και συμβάλατε στον ερχομό του, για να τιμήσει με την παρουσία του τους εορτασμούς της Ενορίας μας.

            Η προσγενομένη στο πρόσωπό σας τιμή, με πρόταση του Αγίου Κρήτης και ομόφωνη απόφαση της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Αποστολικής Εκκλησίας της Κρήτης αποτελεί τιμή για ολόκληρη την Μητρόπολή μας, την Εκκλησία ολάκερη και επομένως και την Ενορία μας.

            Σεβασμιώτατε Άγιε Κρήτης, ως Κρης στην καταγωγή χαίρομαι και αισθάνομαι υπερηφάνεια για εσάς, τον Αρχιεπίσκοπό μας, ο οποίος αναλαμβάνοντας το πηδάλιο της εν Κρήτη Εκκλησίας από την πρώτη στιγμή μας διδάσκετε τι σημαίνει να ζω για την Εκκλησία και να θυσιάζομαι γι’ αυτήν. Ευχαριστώ εσάς και την τιμία συνοδεία σας, τον πατέρα Σταμάτιο και τον Αρχιδιάκονο πατέρα Ευγένιο για την συμμετοχή σας στην χαρά της Ενορίας μας.

            Ευχαριστώ θερμά τους θεοφιλεστάτους Επισκόπους μας, τον Πρωτοσυγκελλεύοντα της Μητροπόλεως μας Άγιο Αριανζού κ. Βαρθολομαίο ο οποίος από την πρώτη στιγμή της αναλήψεως των καθηκόντων μου ως υπευθύνου της Ενορίας μας με περιβάλει με εμπιστοσύνη και αγάπη και τον Άγιο Χριστουπόλεως κ. Εμμανουήλ για τα καλά του αισθήματα προς εμέ και την Ενορία μας από τότε που ήταν όμορος εφημέριος στη Ενορία Βερολίνου, αλλά και τώρα ως Επίσκοπος.

            Ευχαριστώ τους συμπρεσβυτέρους μου που συμμετέχουν σε αυτή την χαρά της Ενορίας μας, τους Αρχιμανδρίτες πατέρα Νικόλαο από το Einbeck, πατέρα Παντελεήμονα από το Gifhorn, πατέρα Γεώργιο, ο οποίος αποτελεί γόνο της ενορίας μας και διακονεί στην Ενορία Αγίων Πάντων Μονάχου και τον Πρωτοπρεσβύτερο πατέρα Αλέξανδρο, πρώην εφημέριο της Ενορίας μας και νυν συνταξιούχο.

            Πολλές ευχαριστίες οφείλω στους ηρωόψυχους συνεργάτες μου στο Εκκλησιαστικό Συμβούλιο, στις Ενοριακές Επιτροπές και στις κυρίες της Ορθόδοξης Διακονίας που αναλώθηκαν αυτές τις ημέρες προκειμένου  να έχουμε άψογη εμφάνιση στις εορταστικές εκδηλώσεις μας, όπως και οι καλλικέλαδοι ψάλτες μας που λάμπρυναν και πάντα κοσμούν το Αναλόγιο του ναού μας.

            Καρδιακές ευχαριστίες απευθύνω προς όλους εσάς, τον λαό του Θεού, το ευσεβές πλήρωμα της ενορίας μας, αλλά και όλους όσοι βρίσκεστε εδώ και συνεορτάζετε μαζί μας, με επικεφαλής τον Εντιμότατο Γενικό Πρόξενο της πατρίδος μας στο Αμβούργο κ. Ιωάννη Βικελίδη. Ο Θεός να σας ευλογεί εν παντί.

Δόξα, τιμή, προσκύνηση και ευχαριστίες στον πανοικτίρμονα Θεό. Χριστός Ανέστη. Χρόνια πολλά!

Σχετικά άρθρα

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΑΡΘΡΑ