Ολοκλήρωση Μεταδιδακτορικής Έρευνας του Αρχιμανδρίτη Τύχωνος Ανδρέου
Ο μεταδιδάκτωρ ερευνητής, της Θεολογικής Σχολής του ΑΠΘ, του Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας και Χριστιανικού Πολιτισμού Αρχιμανδρίτης Τύχων Ανδρέου, κληρικός της Μητροπόλεως Λεμεσού, μετά το πέρας της επιτυχούς μεταδιδακτορικής του έρευνας, παρουσίασε την Πέμπτη 8 Δεκεμβρίου 2022 δημοσίως τα αποτελέσματά της με θέμα: «Οι Επίσκοποι Πατάρων Ειρηναίος Βασιλείου (+2009) και Τελμησσού Χριστοφόρος Κομμοδάτος (+2003) καί η συμβολή των εις την Ιεράν Αρχιεπισκοπήν Θυατείρων και Μ. Βρετανίας». Στην μεταδιδακτορική έρευνα παρουσιάζεται η ζωή, προσφορά, δράσις, διακονία, συγγραφικό έργο και άλλα άγνωστα στοιχεία, εξ ανεκδότου αρχειακού υλικού και άλλων πρωτογενών πηγών, των δύο Επισκόπων οι οποίοι υπήρξαν γέννημα καί θρέμμα της Εκκλησίας της Κύπρου. Δύο Επίσκοποι, οι οποίοι μετέβησαν σέ έδαφος του Οικουμενικού Πατριαρχείου καί προσέφεραν, στήν Αρχιεπισκοπή Θυατείρων τίς υπηρεσίες των. Ο Επιστημονικός Σύμβουλος του ήταν ο Καθηγητής της Θεολογικής Σχολής Μητροπολίτης κ. Ανδρέας Νανάκης. Να σημειώσουμε ότι ο πατήρ Τύχων είναι ο πρώτος Μεταδιδάκτορας του Καθηγητή. Επίσης ήταν και ο Επιβλέπων Καθηγητής του κατά το Διδακτορικό του το 2014, το οποίο αρίστευσε, με τίτλο, «Ο Πατήρ Φιλόθεος Ζερβάκος (1884-1980). Βίος και δράση – Συγγράμματα».
«Ἡ ἐργασία καλύπτει γνωστική περιοχή τῆς σπουδῆς τῶν ἱστορικῶν πηγῶν, τῶν ἱστορικῶν σχέσεων μεταξύ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου καί Τοπικῶν Ἐκκλησιῶν. Ἀγαθή συγκυρία ἐφέτος, τό 2022, συμπληρώνονται 100 χρόνια ἀπό τήν ἵδρυση τῆς Ἀρχιεπισκοπῆς Θυατείρων, ὡς Ἐπαρχία τοῦ Θρόνου, τότε ὡς Μητρόπολης στήν Εὐρώπη, ἀπό τό Οἰκουμενικό Πατριαρχεῖο τό 1922. Ὁ π. Τύχων Ἀνδρέου μέ τήν εὐκαιρία αὐτή τῶν 100 ἐτῶν συμβάλλει μέ αὐτήν τήν ἔρευνα – ἐργασία στήν ἱστορική αὐτή μεγάλη Ἐπέτειο τῆς Ἑκατονταετηρίδος».
Ο πατήρ Τύχων στα Προλεγόμενά, αναφερόμενος στον σεβαστό Καθηγητή του, εκφράζει: «θερμότατες εὐχαριστίες καί τόν ἄπειρον σεβασμό στόν σεβαστό Καθηγητή μου Σεβασμιώτατον Μητροπολίτη Ἀρκαλοχωρίου κ. Ἀνδρέα (Νανάκη) γιά τήν πολύτιμη βοήθειά του, τίς συμβουλές καί τήν ἄοκνον καί συνεχῆ ἐπιστασία του κατά τήν συγγραφή καί τῆς παρούσης μελέτης. Καθώς καί τήν διακριτική καί πατρική παρουσία του στήν ζωή μου. Ἡ λαλῶσα αὐτοῦ σιωπή πολλάκις ὠφέλεσε καί ἐδίδαξέ με».
