Του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Αννόβερο Γερμανίας
Εδώ και ένα χρόνο περίπου πολλές φορές έλαβα «χαιρετίσματα» με διάφορους τρόπους. Κάποια από αυτά τα «χαιρετίσματα», τα πιο υποτονικά αφορούσαν στις δήθεν «οικουμενιστικές» μου δραστηριότητες. Εκείνα όμως που είναι πιεστικά και επικριτικά αφορούν στις αναφορές μου στην Εκκλησία της Ρωσίας.
Έχει γίνει πια μόνιμη επωδός η «φιλική» παρότρυνση «Γεράσιμε άλλαξε τακτική, εντάξει γράψε αυτό που θέλεις, όμως μην ξεχνάς ότι ο Κύριλλος είναι Προκαθήμενος». Έτσι λοιπόν, ε; Ο Κύριλλος είναι Προκαθήμενος. Μήπως αυτό θα έπρεπε να το σκέφτεται πρώτος αυτός; Και μετά, τι πάει να πει είναι Προκαθήμενος. Το «Προκαθήμενος» είναι μόνο τίτλος προνομίων ή αποτελεί και θέση ευθύνης; Τον αγιοποιεί ή τον κάνει αλάνθαστο η ιδιότητα του Προκαθημένου; Και ο Ιούδας μαθητής του Χριστού ήταν όμως δεν κατάφερε να γίνει Απόστολος. Όμως αυτό που δεν καταλαβαίνω γιατί ζητάνε από ένα ασήμαντο κληρικό να αλλάξει και δεν το ζητάνε από τον Πατριάρχη Μόσχας Κύριλλο που έχει χαντακώσει όλη την Ορθοδοξία και δεν ιδρώνει το αυτί τους. Πού είναι οι αντιδράσεις τους για τα κακά που επιτελεί κατέχοντας την υψίστη θέση του Πατριάρχη. Συμφωνούν με την στάση του όταν ευλογεί τον επεκτατικό πόλεμο που έχει κηρύξει η Ρωσία; Η προσπάθειά του να αλώσει τα κανονικά εδάφη του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας συνάδει με την εκκλησιολογική αντίληψή τους; Μια κανονική ενέργεια έκανε ασκώντας το καθήκον του ο Οικουμενικός Πατριάρχης και παραχωρώντας Αυτοκεφαλία στην Εκκλησία της Ουκρανίας και έπεσαν να τον φάνε, για τα ανοσιουργήματα όμως του Μόσχας όπως η επικίνδυνη εισπήδηση στο Πατριαρχείο Αλεξανδρείας, τσιμουδιά! Εξαγοράζοντας και απειλώντας έχει εξασφαλίσει την σιωπή τους ή αυτή είναι η αντίληψή τους; Φούρνο του Χότζα έχει καταντήσει την Ορθόδοξη Εκκλησία ο Άγιος Μόσχας και τον ανέχονται, ενοχλούνται όμως όταν γράφονται κάποια κείμενα εναντίον αυτής της τακτικής του. Σεβόμαστε και προσευχόμαστε για τον Μακαριώτατο Πατριάρχη Μόσχας κ. Κύριλλο, δεν συμφωνούμε όμως επουδενί με τις ενέργειές του και αυτή μας την θέση δεν πρόκειται να την αλλάξουμε, δεν προτιθέμεθα να ξανθίνουμε τα γένια μας ή τα ολιγοστά μαλλιά μας.
Μου λένε κάποιοι, «τι γράφεις, μην περιμένεις από κανένα τίποτα». Σε όλες τις ενέργειες βλέπουν ιδιοτέλεια, διότι έτσι μάλλον έχουν μάθει. Θα πρέπει να περιμένω ανταλλάγματα για έναν από τους τρόπους που εκφράζω την αγάπη μου και την αφοσίωσή μου στην μάνα μου την Εκκλησία; Όχι! Αρκούμαι και αισθάνομαι υποχρεωμένος που με δέχεται ως παιδί της και με τιμά με το να είμαι κληρικός και λειτουργός της!
Κάποιοι άλλοι πάλι λένε: «γελάμε με αυτά που γράφεις». Μπράβο μου, να λοιπόν που κάνω ένα καλό. Όμως αλήθεια, αφού γελάτε με τα γραφόμενά μου, γιατί σας ενοχλούν;
Σε καμιά περίπτωση δεν έχω σκοπό και διάθεση να δικαιολογηθώ, πολύ δε περισσότερο να απολογηθώ. Όσο για το να αλλάξω, όπως το εννοείτε δεν το σκέφτομαι και ας είμαι για κάποιους φαιδρός, ανήθικος και ανίκανος!
Καλά Χριστούγεννα!
