Του καθηγητή Αριστείδη Πανώτη
Το υπερωκεάνιο «Βρέμη» που έφερε τον νέο αρχιεπίσκοπο Αθηναγόρα στην Αμερική κατέπλευσε στον λιμένα της Νέας Υόρκης στις 24 Φεβρουαρίου 1931. Ο νέος αρχιεπίσκοπος φέρνει στην ομογένεια των μεταναστών τον νέο Κανονισμό οργανώσεως της τοπικής Εκκλησίας κυρωμένα με την υπογραφή του πατριάρχη Φώτιο Β΄ στις 10 Ιανουαρίου του 1931. Το ιστορικό αυτό κείμενο απηλλαγμένο από κάθε πολιτικό καιροσκοπισμό προστατεύει μέσα σε 22 άρθρα την όλη λειτουργία αυτής της νέας επαρχίας του Οικουμενικού Θρόνου κατά τις γνήσιες εκκλησιολογικές ρίζες του Γένους μας. Είναι μια απόφανση που καθοδηγεί τις άλκιμες δυνάμεις της Εκκλησίας να μεταδίδουν στο βορρά και στον νότο της Αμερικής στους γηγενείς και στους απογόνους των εκεί κατακτητών τις διαχρονικές αξίες του ευαγγελίου και του ανθρωπισμού που αποτελούν κληρονομίες του Ελληνισμού. Η εφαρμογή της νέας τάξεως στην διοίκηση της Αρχιεπισκοπής Αμερικής ανατέθηκε σε έμπειρο ιεράρχη κυρίως για να απαλλάξει το εκεί ποίμνιο της Εκκλησίας από κάθε παρενέργεια του εθνοκτόνου διχασμού. Όταν αφίχθηκε ο αρχιεπίσκοπος στον λιμένα της Νέας Υόρκης ανήλθε επί του πλοίου η Επιτροπή υποδοχής του με επικεφαλής τον Μεγαλοσπηλαιώτη επίσκοπον Κάλλιστον Παπαγεωργόπουλον, που από το 1907 διακόνησε την ομογένεια, και ο Έλληνας Πρόξενος της πόλεως, καθώς και οι κληρικοί της Αρχιεπισκοπής. Αυτοί ασπάσθηκαν την δεξιάν του και τον καλωσόρισαν και άκουσαν τους ευχαριστήριους λόγους του. Ακολούθησε η αποβίβαση από το πλοίο και ο σχηματισμός πομπής που κατευθύνθηκε στον καθεδρικό ναό της Αγίας Τριάδος. Εκεί επίσημα τον υποδέχθηκε ο Λέσβιος Μ. Αρχιμανδρίτης Μεθόδιος Κουρκουλής μετά επίλεκτων κληρικών και διεξήχθη η «κατά την τάξη» ενθρόνιση του Σεβ. Αθηναγόρα παρουσία και των αντιπροσώπων από τις μεγάλες και τις μικρές πατριωτικές οργανώσεις και τον λαό εκ των 56 ενοριών της μεγαλουπόλεως της Νέας Υόρκης και η όλη τελετή έκλεισε με τον χαιρετιστήριο λόγο, την ευλογία και τα συγχαρητήρια των παραστάντων.
Μεγάλη εντύπωση προξένησε η ομιλία ενθρονίσεως του αρχιεπισκόπου στην οποία δήλωσε προς όλες τις κατευθύνσεις το βασικό κατευθυντήριο μήνυμα: «ότι δεν ήλθε για να συνεχίσει την εσωτερική φυλετική τριβή και φθορά της ομογένειας, αλλά να «ενεργοποιήσει» την εκκλησιαστική παρακαταθήκη της μακράς κληρονομία του Γένους και να προσφέρει τις φωτεινές αρχές και ιδανικά του Ελληνισμού στον νέο κόσμο της Αμερικής». Και αυτό το έδειξαν από την αρχή που εγκαταστάθηκε στην περιοχή της «Αστόριας» της Νέας Υόρκης, όπου κτυπούσε τότε η καρδιά της ομογένειας. Ξεκίνησε η διακονία του από το προσωπικό προσευχητάριο του και συνεχίστηκε το καθημερινό πρόγραμμα του στο γραφείο του με την συνεργασία των κληρικών και λαϊκών συνεργατών του με τις ταπεινές ποιμαντικές οδηγίες του για την καλύτερη ανταπόκριση του έργου τους. Εκεί συνεδρίαζαν και τα μέλη του «Μεικτού Συμβουλίου της Αρχιεπισκοπής» για να τον συνδράμουν στις πρωτοβουλίες της αποστολικής δράσεως του και να εκφραστεί όλος ο δυναμισμός της ομογένειας που θα στερεώσει την εκκλησιαστική ζωή των ενοριτών στις παραδόσεις του Γένους μας.
Ολόκληρο το κείμενο στη συνέχεια.
