Μὲ ἀπόφαση τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου πραγματοποιήθηκε στὸ Μέγα Συνοδικὸ τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου, κατὰ τὴν 19ην Ἰουλίου 2021, ἡ τελετὴ παρασημοφόρησης τοῦ κ. Γιάννη Δεμιρτζόγλου, Διευθυντὴ τοῦ Ζωγραφείου Λυκείου Κωνσταντινουπόλεως, μὲ τὸ χρυσὸ παράσημο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, τὴν ὑψίστη τιμητικὴ Διάκριση τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου.
Ἡ τελετὴ ξεκίνησε μὲ τὸ ἀπολυτίκιο τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα καὶ ὕμνους ἐκκλησιαστικοὺς τοὺς ὁποίους ἀπέδωσαν μέλη τοῦ βυζαντινοῦ χοροῦ «Τὸ Τάλαντον», ὑπὸ τὴ διεύθυνση τοῦ κ. Εὐαγγέλου Γεωργίου.
Ἀκολούθησε ἡ ἀπαγγελία τοῦ ποιήματος, μὲ τίτλο «Δονοῦσα Φλόγα, Ζωγράφειο», σύνθεση τοῦ ἀειμνήστου μητροπολίτου Πέργης Εὐαγγέλου Γαλάνη τὸ ὁποῖο ἀπέδωσε ὁ ἀπόφοιτος τοῦ Ζωγραφείου Λυκείου, κ. Σπύρος Ἀθανασιάδης.
Βιογραφικὸ σημείωμα Γιάννη Δεμιρτζόγλου κατέθεσε ἡ σύζυγος του κ. Ἄσπα Χασιώτου Δεμιρτζόγλου, δρ φιλολογίας καὶ Γενικὴ Διευθύντρια τῶν Ἐκπαιδευτηρίων Ε. Μαντουλίδη, Θεσσαλονίκης.
Τὸ Γράμμα τῆς Αὐτοῦ Θειοτάτης Παναγιότητος τοῦ ἀρχιεπισκόπου Νέας Ῥώμης καὶ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, ἀνέγνωσε ὁ Ἀρχιγραμματέας τῆς Ἱερᾶς Συνόδου τῆς Ἐκκλησίας Κύπρου, Ἀρχιμ. Γεώργιος Χριστοδούλου.
Μετὰ τὴν προσφώνηση τοῦ τιμωμένου ἐκ μέρους τῆς Αὐτοῦ Μακαριότητος τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου, ἀκολούθησε ἀνάγνωση τοῦ Κειμένου τῆς Βράβευσης καὶ Ἀπονομὴ τοῦ Χρυσοῦ παρασήμου τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, πρὸς τὸν κ. Γιάννη Δεμιρτζόγλου, διευθυντὴ Ζωγραφείου Λυκείου Κωνσταντινουπόλεως, «διὰ τὴν ὑψηλὴ διακονίαν αὐτοῦ πρὸς τὴν παιδείαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ ἑλληνισμοῦ».
Μετὰ τὴν ἀντιφώνηση καὶ τὶς εὐχαριστίες ἐκ μέρους τοῦ Γ. Δεμιρτζόγλου, ἡ ἐκδήλωση διανθίστηκε μὲ δύο τραγούδια σὲ ποίηση Ὀδυσσέα Ἐλύτη, ἀπὸ τὸν ἀπόφοιτο τοῦ Παγκυπρίου Γυμνασίου καὶ φοιτητὴ Μουσικῆς στὴ Νέα Ὑόρκη, Ἀλέξανδρο Ντάρνα. Ἡ ἐκδήλωση ἔκλεισε μὲ τὸν Πολυχρονισμὸ τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου Β´.
Προσφώνησις
τῆς Α.Μ. τοῦ Ἀρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου Β΄
κατὰ τὴν Τελετὴν Ἀπονομῆς τοῦ Χρυσοῦ παρασήμου τοῦ Ἀποστόλου Παύλου, εἰς τὸν Ἰωάννην Δεμιρτζόγλου,
δ. Ζωγραφείου Λυκείου Κωνσταντινουπόλεως
Πανιερώτατοι, Θεοφιλέστατοι,
Ἔντιμε Κύριε Ὑπουργέ τῆς Παιδείας,
Ἐξοχώτατε Πρέσβυ τῆς μητρὸς πατρίδος,
Ἐκπρόσωπε τῆς Γαλλικῆς Πρεσβείας,
Ἐκλεκτοὶ Προσκλεκλημένοι…
Κυρίες, Κύριοι
Εἶναι ἀσύγκριτος ἡ τιμὴ νὰ εἶσαι πολίτης τῆς Πόλης, τῆς Κωνσταντινούπολης, μιᾶς πόλης στὴν ὁποία, ὅλοι δέσμιοι τῆς γοητείας της, συνεχῶς ἐπιστρέφομεν!
Τιμοῦμε σήμερα μὲ τὸ χρυσὸ παράσημο τοῦ Ἀποστόλου Παύλου -τὴν ὑψίστη διάκριση τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιεπισκοπῆς Κύπρου- τὸν ἐλλογιμώτατο κ. Γιάννη Δεμιρτζόγλου, τὸν ἄνθρωπο ποὺ τιμᾶ ἀπὸ τὴ θέση τοῦ Διευθυντοῦ τοῦ Ζωγραφείου Λυκείου Κωνσταντινουπόλεως, τὸ φοβερὸ πρωτόκολλο τῆς ἀποστολῆς τοῦ Διδασκάλου, ποὺ εἶναι ἡ ὑψηλὴ διακονία τῆς παιδείας τοῦ οἰκουμενικοῦ Ἑλληνισμοῦ.
Τιμοῦμε τὸν ἄνθρωπο ποὺ ἀπαντᾶ παρὼν στὸ διαχρονικὸ ἐρώτημα ποὺ θέτει ὁ ἀρχαῖος Πρωταγόρας: «Τίς διδάσκαλος τοῦ Ἑλληνίζειν;». Διδάσκαλος τοῦ ἑλληνίζειν, γλῶσσάν τε καὶ γνώμην, εἶναι ὁ τιμώμενος σήμερον, ὁ ὁποῖος στὸ γεγονὸς τῆς συνάντησής του στὸ σχολεῖο του, δὲν συναντιέται γιὰ χάριν κανενὸς ἄλλου παρὰ μόνο γιὰ τοὺς μαθητές του. Μᾶς ὁδηγεῖ στὸ σημεῖο ὅτι εἶναι ἁπλὰ ἕνας δάσκαλος καὶ τίποτα περισσότερο, «ἐπ᾽ ἐλπίδι σπείρων» μὲ τὴν ἐλπίδα ὅτι κάποτε θὰ φυτρώσει ὁ σπόρος χωρὶς νὰ ἐξαναγκάσει τὴν προαίρεση ἢ τὸν φόβο, ἀλλὰ τὴν ἀγάπη τοῦ μαθητῆ.
Τιμοῦμε σήμερα τὸν ἄνθρωπο ποὺ τίμησε τὴν Κύπρο, μὲ τὴν φιλοξενία δεκάδων ἐκπαιδευτικῶν καὶ μαθητῶν στὰ διεθνῆ μαθητικὰ λογοτεχνικὰ συνέδρια τοῦ Ζωγραφείου. Ἡ ἐμπειρία τῶν μαθητῶν τοῦ Παγκυπρίου Γυμνασίου, τῆς τροφοῦ Σχολῆς τῶν κυπρίων, ἡ ὁποία ἔχει κοινὴ ἱστορικὴ ἀφετηρία ἵδρυσης ὅπως καὶ τὸ Ζωγράφειο, τὸ ἔτος 1812, καθὼς τῶν Λυκείων Ἀκροπόλεως, Παραλιμνίου, Ἀποστόλου Βαρνάβα καὶ ἄλλων, μέσα στὸ Ζωγράφειο παραμένει ἐμπειρία ζωῆς! Ἐκεῖ αἰσθάνεσαι τὴν παρουσία τῶν ἀφανῶν καὶ ἐπιφανῶν περιεστώτων πάνω στὰ φαγωμένα σκαλοπάτια τῆς εἰσόδου καὶ τῶν αἰθουσῶν τοῦ σχολείου, στὰ θρανία καὶ τὶς ἕδρες τῶν καθηγητῶν, τὰ ὁποῖα παραμένουν σὰν στίγματα καὶ ἀπομεινάρια ξοδεμένης προσευχῆς. Κατὰ τὸν ποιητὴ καὶ ἀπόφοιτο τοῦ Ζωγραφείου Λυκείου, ἀείμνηστο ἐπίσκοπο Πέργης, Εὐάγγελο Γαλάνη: «Ὅταν στεκόμαστε στὰ σκαλιὰ τοῦ Ζωγραφείου, μὲ συγκίνηση στεκόμαστε στὶς μεγάλες ὧρες τῆς ἱστορίας μας καὶ τοῦ τώρα, ἀκοῦμε τὶς φωνὲς τοῦ Πέραν… τῶν παιδιῶν καὶ τῶν δασκάλων τους».
Ἡ δημιουργικὴ ὁρμή, στοιχεῖα τῆς προσωπικότητας του Γιάννη Δερμιτζόγλου, ἀλλὰ πρὸ πάντων ὁ ἀνθρώπινος, εὐγενὴς καὶ προσηνὴς χαρακτήρας του, τὸν καθιστοῦν ἰδιαίτερα δυναμικὸ παράγοντα τῆς πολίτικης Ρωμηοσύνης, ἡ ὁποία παραμένει τραγικὰ μόνη (καθὼς καὶ ἡ Κύπρος), στὴ προσπάθειά της νὰ διασώσει καὶ νὰ διοργανώσει ὅσα τῆς ἔχουν ἀπομείνει. Τὰ προβλήματα αὐτὰ εἶχε ἐπισημάνει ὁ ἀείμνηστος προκάτοχος τοῦ Γιάννη Δεμιρτζόγλου, φωτισμένος διευθυντὴς Δημήτρης Φραγκόπουλος. Αὐτὰ προσπαθεῖ νὰ θεραπεύσει ὁ τιμώμενος Διδάσκαλος, παρὰ τὰ προγραμματισμένα καὶ προκαθορισμένα πλήγματα τὰ ὁποῖα ἀπαγοητεύουν τοὺς νέους καὶ τοὺς ἀναγκάζουν μετὰ τὴν ἀποφοίτησή τους νὰ χαράξουν πορεία μεταναστεύσεως.
Ἡ διαρροὴ τοῦ ὁμογενοῦς στοιχείου ἀπὸ τὴν Πόλη ὁδήγησε στὴν ἀριθμητικὴ ἀποψίλωσή του μαθητικοῦ κόσμου σὲ βαθμὸ ἀπογοητευτικὸ γιὰ τὴν ποιότητα τῆς παιδείας. Λόγω τῆς συρρίκνωσης τοῦ ἐλληνοφώνου περιβάλλοντος προστίθεται στὰ ὁμογενειακὰ σχολεῖα καὶ τὸ πρόβλημα τῆς γλώσσας. Ὁ βασικὸς στόχος εἶναι ἡ προστασία τῆς ὁμογενειακῆς ταυτότητας μὲ τὴ ἐκμάθηση τῆς ἑλληνικῆς γλώσσας.
Ὁ στόχος τοῦ Γιάννη Δεμιρτζόγλου, καὶ τὸ ἔχει ἀποδείξει στὸ Ζωγράφειο Λύκειο, παραμένει ἡ ἀναβάθμιση τῆς παιδείας μὲ προοπτικὴ νὰ καταστεῖ ἐλκυστικὴ γιὰ τὰ νειᾶτα τῆς ὁμογένειας. Ἀνάμεσα στὶς προτεραιότητές του εἶναι:
α) ὁ ὑποδειγματικὸς ἐξοπλισμός τοῦ Ζωγραφείου Λυκείου, γιὰ νὰ ἀνταποκρίνεται μὲ ἐπιτυχία στὶς ἀπαιτήσεις τῆς ἐπαγγελματικῆς σταδιοδρομίας τῶν νέων μὲ τὴ μοναδικὴ ἐλπίδα ὅτι μετὰ τὴν ἀποφοίτησή τους θὰ δοθοῦν κίνητρα γιὰ νὰ καταστεῖ δυνατὴ ἡ ἐπαγγελματικὴ ἀποκατάστασή τους,
β) Ἡ ἐνίσχυση τῶν ἐξωσχολικῶν δραστηριοτήτων τῶν μαθητῶν μὲ διάφορες ἐκδηλώσεις ποικίλου πολιτιστικοῦ περιεχομένου, ὅπως λ.χ. καλλιτεχνικὲς ἐκδηλώσεις, διεθνῆ μαθητικὰ συνέδρια λογοτεχνίας, κἄ.
Θὰ ἦταν σοβαρὴ παράλειψη ἡ μὴ ἀναφορὰ στὸ πρόσωπο ποὺ στηρίζει δυναμικὰ τὴ προσωπικότητα καὶ τὸ ἔργο τοῦ τιμωμένου. Κατὰ τὸ γραφικόν: «Γυναῖκαν ἀνδρείαν τίς εὑρήσει; τιμιωτέρα δέ ἐστι λίθων πολυτελῶν ἡ τοιαύτη…. τὸ στόμα σοφῶς καὶ νομοθέσμως ἀνοίγει» (Παροιμ. 31, 10, 28). Ὁ Γιάννης Δεμιρτζόγλου εἶναι νυμφευμένος μὲ τὴν Ἄσπα Χασιώτου, δρα φιλολογίας καὶ Γενικὴ Διευθύντρια τῶν Ἐκπαιδευτηρίων Ε. Μαντουλίδη, Θεσσαλονίκης. Ἀπὸ τὸ 2012 διοργανώνουν τὸ Διεθνὲς Μαθητικὸ Συνέδριο Λογοτεχνίας, τὸ ὁποῖο τελεῖ ὑπὸ τὴν αἰγίδα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου, καὶ πραγματοποιεῖται μὲ τὴ συμμετοχὴ μαθητῶν καὶ ἐκπαιδευτικῶν καὶ ἐκλεκτῶν προσωπικοτήτων τῶν γραμμάτων καὶ τῶν τεχνῶν ἀπὸ τὶς τέσσερις ἠπείρους καὶ εἶναι ἀφιερωμένο στὴ ζωὴ καὶ τὸ ἔργο τῶν μεγάλων Ἑλλήνων λογοτεχνῶν.
Ἐπιλήψει με, διηγούμενον, ὁ χρόνος περὶ τῆς δράσεως τοῦ τιμωμένου ἀνδρός, ὁ ὁποῖος δίκην Κυρηναίου σηκώνει τὸν σταυρὸν καὶ ἀνακουφίζει τὸ βάρος τοῦ μαρτυρίου «τοῦ καταστίγκτου τοῖς μώλωψι, ἀλλὰ πανσθενουργοῦ» Οἰκουμενικοῦ πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, πρὸς Ὃν ἀπευθύνομεν ἐγκαρδίους εὐχὰς ἐν βαθείᾳ ἀγάπῃ, σὺν εὐχῇ, νὰ συνεχίζῃ νὰ «ἐξάγῃ ἐκ τῶν χειρίστων δεδομένων τὸ ἄριστον δυνατόν».
Ἀγαπητὲ Γιάννη Δεμιρτζόγλου, ὁ τόπος τέτοιους ἀνθρώπους ἔχει ἀνάγκη, ῾Ρωμηοὺς σὰν ἐσᾶς, ποὺ σπρώχνουν, κατὰ τὸν ποιητή, στὴ ροὴ τῆς ἱστορίας τὴ βαριὰ κληρονομιὰ τῶν ἱερῶν χωμάτων τῆς Πόλης… «Καὶ ὅταν σὰν ὀπτασίες φύγουνε οἱ καιροί, ὁ πανδαμάτωρ χρόνος, περνώντας ἀπὸ τὸ Ζωγράφειο, θὰ ἀφήσει μόνο μιὰ σκόνη χρυσάφι»!
Ἐν τῇ Ἱερᾷ Ἀρχιεπισκοπῇ Κύπρου,
τῇ 19ῃ Ἰουλίου 2021.
