Αγάπη ανυστερόβουλος, αγάπη ανυπόκριτος, αγάπη χωρίς όρους και χωρίς όρια. Αυτή είναι η αληθινή αγάπη, όταν δεν έχει όρους και προϋποθέσεις και όταν δεν έχει όρια. Και μετά την αγάπη έρχεται η πίστις, αυτή η μεγάλη αρετή, η βαθειά πίστις, η οποία εχαρακτήριζε και τους προγόνους μας, ιδιαιτέρως τους ευσεβείς Καππαδόκες, οι οποίοι έκαναν αυτές τις υπέροχες Εκκλησίες, όπως είναι οι δύο Εκκλησίες του Κοντοσκαλίου, της Αγίας Κυριακής και της Παναγίας Ελπίδος, για τις οποίες υπέροχες Εκκλησίες, κοσμήματα, αρχιτεκτονήματα, κομψοτεχνήματα, εμείς οι απόγονοί τους, οι συνεχισταί των παραδόσεών τους, σεμνυνόμεθα, καυχώμεθα εν Κυρίω, ότι είμεθα κληρονόμοι μίας τέτοιας μεγάλης παρακαταθήκης, αλλά συγχρόνως και θλιβόμεθα όταν βλέπουμε πόσον ολίγους ενορίτες έχουν αυτοί οι υπέροχοι Ναοί των πατέρων μας, λόγω των πολιτικών συγκυριών, λόγω των πολλών αδικιών που έγιναν εις βάρος της ιδικής μας, κυρίως, μειονότητας, αλλά και των άλλων εδώ μειονοτήτων. Και μετά την αγάπη και την πίστη έρχεται η ελπίδα από την οποία είμαστε γεμάτοι και τρεφόμεθα σε όλη μας την ζωή. Όλοι οι άνθρωποι, όλοι ελπίζουμε σε κάτι καλύτερο. Όλοι ελπίζουμε στη λύση των προβλημάτων τα οποία αντιμετωπίζουμε, όλοι προσευχόμεθα, περιμένουμε, αισιοδοξούμε και ελπίζουμε για κάτι καλύτερο. Και απόψε είμαστε στα πόδια της Παναγίας της Ελπίδας, που είναι ένα από τα απειράριθμα ονόματα με τα οποία στόλισαν την Παναγία, οι πρόγονοί μας, η λαϊκή ευσέβεια των προγόνων μας. Αυτές τις ημέρες της Παναγίας προετοιμάζομαι και για το προσκύνημά μου στην γενέτειρά μου. Φυλλομέτρησα μερικά βιβλία, σήμερα το πρωί, βρήκα ένα βιβλίο για τις Παναγίες στις Κυκλάδες. Αμέτρητα ονόματα. Αλλά, αυτό το αποψινό, “Παναγία Ελπίδα” είναι από τα πιο εκφραστικά και ωραία, και σε αυτήν ακριβώς την Παναγία των πατέρων μας, την Παναγία Ελπίδα, εναποθέτουμε όλες τις ελπίδες μας για ένα καλύτερο αύριο για την Ομογένεια, και, προς το παρόν, για την υπέρβαση του κινδύνου του κορωνοϊού, ο οποίος απειλεί όλη την ανθρωπότητα. Παρακαλούμε, λοιπόν, την Παναγία να μας προστατεύει από κάθε κακό και να παρακαλεί διαρκώς τον Υιόν της και Θεόν μας να μας χαρίζει όλα τα προς σωτηρίαν αιτήματα. Όλα τα άλλα, τα υλικά αγαθά τα οποία ενδεχομένως ζητούμε να μας δώσει, χρειάζονται για τον επίγειον βίον μας, αλλά αυτά που είναι τα ουσιαστικώτερα, τα μένοντα, είναι τα προς σωτηρίαν. Παρακαλούμε να μη μας λησμονεί στις εντεύξεις και στις πρεσβείες της προς τον Υιόν της διότι έχει παρρησία και εισακούεται”.
