Του Αρχιμανδρίτη Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Αννόβερο Γερμανίας
“Πόσες μορφές αλλάζετε κι όλο με κάτι μοιάζετε”
(Από το ποιήμα “Συννεφάκια”, της Ντίνας Χατζηνικολάου)
Φαίνεται πως έχω την ιδιότητα να διακτινίζομαι και δεν το ήξερα. Αλλιώς δεν μπορώ να εξηγήσω πώς γίνεται να βρίσκομαι στο Αννόβερο και ταυτοχρόνως να πρωτοστατώ σε εκδήλωση στο Μόναχο! Έτσι τουλάχιστον αναφέρουν τα “κλωνοποιημένα” του “αντιοικουμενισμού”.
Δεν ξέρω αν πρέπει να χαίρομαι ή να φοβούμαι που όλοι αυτοί οι λεγόμενοι “αντιοικουμενιστές” με βλέπουν συνέχεια μπροστά τους, η αλήθεια όμως είναι ότι το διασκεδάζω. Είναι πολύ ευφάνταστοι όλοι αυτοί οι αρθρογράφοι, όπως επίσης απίθανοι και με υψηλή αίσθηση του χιούμορ είναι και οι σχολιαστές τους, ασχέτως πως κάποιες φορές παρεκτρέπονται. Δεν είναι λίγες οι φορές βέβαια που ξεφεύγουν εντελώς ξεπερνώντας κάθε όριο, όμως είναι δικαιολογημένοι. Δεν είναι δα και λίγο αλλιώς να έχεις υπολογίσει τα πράγματα και εντελώς διαφορετικά να σου βγαίνουν! Όλοι αυτοί οι φερόμενοι ως “αντιοικουμενιστές” ξεκίνησαν με όνειρα μεγάλα. Είδαν, με κλειστά τα μάτια φυσικά, χιλιάδες κόσμου να τους ακολουθεί. Την είδαν θρησκευτικοί ηγέτες, κατηχητές, ιεραπόστολοι, σωτήρες, αβάδες οι κληρικοί, απόστολοι, ευαγγελιστές και βάλε! Και τώρα που οι καημενούληδες διαπιστώνουν ότι όνειρα και πραγματικότητα δεν συμβαδίζουν, λύπη πλημμυρίζει την καρδιά τους καθότι “ώσπερ σης εν ιματίω και σκώληξ ξύλω, ούτως λύπη ανδρός (στην περίπτωση αυτή και γυναικός) βλάπτει καρδίαν” και θλίψη τους καταλαμβάνει με αποτέλεσμα να συμπεριφέρονται με τρόπο αλλόκοτο διότι “το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη”.
Τους το είχαμε πει από την αρχή ότι σκιαμαχούν, ότι αντιμάχονται ένα “οικουμενισμό” που οι ίδιοι έχουν δημιουργήσει. Όμως αυτός ο αγώνας εναντίον του δικού τους “οικουμενισμού” φαίνεται πως αποτελεί το πρόσχημα. Στην ουσία ο πόλεμός τους είναι εναντίον του Σεπτού Οικουμενικού Πατριαρχείου και του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχη. Εύκολο να το διαπιστώσει οποιοσδήποτε διαβάζοντας τις αναρτήσεις τους που όπου κι αν αναφέρονται πάντα θα τα καταφέρουν να βάλουν στο στόχο Οικουμενικό Πατριαρχείο και Πατριάρχη.
Τούτη τη φορά αναφέρονται σε μια συναυλία που έγινε στην Ενορία Αγίων Πάντων Μονάχου με περιεχόμενο καθαρά θρησκευτικό. Το έγκλημα; Ότι η συναυλία πραγματοποιήθηκε μέσα στο ναό. “Σαρακοστιανός διάβολος στο Μόναχο” διατυμπανίζουν. Μάλιστα! και σαρακοστιανός και διάβολος! Κάτι δηλαδή σαν “νηστίσιμο κοτόπουλο”! Πόσο ακόμη μπορούν να ξεφύγουν όλοι αυτοί οι φερόμενοι ως “αντιοικουμενιστές”, πόσο πάτο μπορούν να πιάσουν! Έχει άραγε σταμάτημα η κατρακύλα τους;
Μη τυχόν και διαβάσουν πουθενά ότι η Βυζαντινή Μουσική είναι συνέχεια της αρχαίας Ελληνικής, γιατί μπορεί και να την αναθεματίσουν. Μην καταλάβουν ότι οι Ψαλμοί του Προφητάνακτος Δαυίδ αναφέρονται σε μουσικά όργανα γιατί κινδυνεύει σε καταδίκη! Καραδοκούν όλοι αυτοί για να βρουν κάτι, κατά τη γνώμη τους “θολό” και “αδιευκρίνιστο” για να το ερμηνεύσουν κατά το δοκούν και να επιτεθούν. Ασχολούνται με τα ανούσια και τα επουσιώδη, διαστρεβλώνουν και κακοποιούν την ουσία.
Δεν τους είδαμε αυτούς τους “αγωνιστές” της οκάς να αντιδρούν στην θέα της υφαρπαγής και κατοχής μοναστηριών και ιερών ναών από σχισματικούς. Δεν τους ακούσαμε να πουν λέξη για τα συλλείτουργα με καθηρημένους και ΓΟΧ. Δεν αντιληφθήκαμε να δυσανασχετούν στην παρουσία ως “ομολογητών” και “αγωνιστών” των αφορισμένων. Αντιθέτως πανηγυρίζουν με τα καμώματά τους, με τα γελοία παιχνίδια τους. Γιατί πέρα από ανορθόδοξα και αντιεκκλησιαστικά αυτά που σκαρφίζονται και κάνουν, παρουσιάζοντάς τα ως κορυφαίες πράξεις αντίστασης δήθεν, είναι γελοία. Όπως τελευταία την Κυριακή της Ορθοδοξίας.
Όλοι γνωρίζουμε πως τα αναθέματα, όπως και τα υπόλοιπα κείμενα που περιέχονται στο Τριώδιο και αφορούν τις Άγιες Εικόνες είναι περικοπές του Συνοδικού της Ζ΄ Οικουμενικής Συνόδου. Και όμως υπήρξαν ανίεροι αρχιερείς και ιερείς οι οποίοι ανέδειξαν εαυτούς ανωτέρους Οικουμενικής Συνόδου και απήγγειλαν αυτοσχέδιους αναθεματισμούς, χάρη εντυπωσιασμού και για να αποσπάσουν τα εύγε και τα χειροκροτήματα αυτών που αφιονίζουν στο όνομα δήθεν του “αντιοικουμενιστικού” αγώνα.
Πάρτε το είδηση όλοι εσείς που έχετε ταμπουρωθεί πίσω από όλα αυτά τα “κλωνοποιημένα” ιστολόγια και επιτίθεσθε άλλοτε ως αρθρογράφοι και άλλοτε ως σχολιαστές και τις περισσότερες φορές ανώνυμα, ό,τι κι αν γράφετε δεν μας τρομάζετε, προσωπικά ούτε το αυτί μου δεν ιδρώνει. Θέλετε να εμφανίζεστε πολλοί, μα είσαστε λίγοι και στον αριθμό και στην ψυχή. Θέλετε να κάνετε τους αγωνιστές, μα στην ουσία είσαστε πολέμιοι της Εκκλησίας. Θέλετε να παριστάνετε τους Τελώνες, μα κατ΄ ουσίαν Φαρισαίοι είσαστε.
Η διαφορά μας με εσάς, ιδίως των κληρικών, είναι ότι εμείς διακονούμε, ενώ εσείς υπηρετείτε και είναι άλλο πράγμα η εθελοντική διακονία και άλλο η εντεταλμένη υπηρεσία και ο νοών νοείτω. Σας ανεχόμαστε, όμως δεν σας παραδεχόμαστε. Σας αγκαλιάζουμε, όμως δεν σέρνουμε μαζί σας το χορό της καταστροφής. Σας ακούμε, αλλά δεν σας υπακούμε. Σας υπολογίζουμε, όμως δεν σας φοβούμαστε. Δεχόμαστε την διαφορετική άποψη, δεν δεχόμαστε όμως την στέρηση του δικαιώματος να έχουμε διαφορετική γνώμη. Δεν έχουμε να ζηλέψουμε τίποτα από εσάς και λυπούμαστε και οργιζόμαστε όταν είμαστε υποχρεωμένοι να απολογούμαστε για τα καμώματά σας!
