Του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Αννόβερο Γερμανίας
Πριν από την επίσκεψη του Παναγιωτάτου Οικουμενικού Πατριάρχου στην Ουκρανία λειτουργούσαν σαν συγκοινωνούντα δοχεία ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ κ. Ιλαρίων και ο Ρώσος Υπουργός Εξωτερικών κ. Σεργκέι Λαβρόφ. Προσπαθούσαν με παρεμβάσεις τους κατά καιρούς, να δημιουργήσουν αρνητικό κλίμα για τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Ο Υπουργός Εξωτερικών κ. Λαβρόφ λειτούργησε ως αναπληρωτής Πρόεδρος του Τμήματος των Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας που προΐσταται ο Μητροπολίτης Ιλαρίων και ο τελευταίος ως αναπληρωτής Υπουργός Εξωτερικών της Ρωσίας.
Παρόλες τις προσπάθειές τους η επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχη στην Ουκρανία πραγματοποιήθηκε και με μεγάλη μάλιστα επιτυχία. Μετά απ’ αυτό θα περίμενε κανείς να καταλάβουν και οι δύο ότι άδικα προσπάθησαν να βλάψουν Οικουμενικό Πατριαρχείο και Πατριάρχη, αλλά και την νέα Αυτοκέφαλη Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας. Όπως δείχνουν όμως τα πράγματα, γρήγορα ξέχασαν το πάθημα που δυστυχώς δεν τους έγινε μάθημα και επανήλθαν δριμύτεροι αναπληρώνοντας και συμπληρώνοντας ο ένας τον άλλο.
Ο Υπουργός Σεργκέι κατηγόρησε τον Οικουμενικό Πατριάρχη ότι εξαρτάται από τις ΗΠΑ και ο Μητροπολίτης Ιλαρίων ταυτιζόμενος με τις δηλώσεις του έσπευσε να προσθέσει και το δικό του παραλήρημα κατηγορώντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη ότι υλοποιεί παραγγελία με την οποία η Αμερική υποβοηθείται στην εφαρμογή της τακτικής του «διαίρει και βασίλευε». Στη συνάντηση όμως που είχε με τον πρέσβη των ΗΠΑ στην Ρωσική Ομοσπονδία κ. Τζον Σάλιβαν κουβέντα δεν ανέφερε, κανένα παράπονο δεν διατύπωσε.
Αυτή η αλληλοσυμπλήρωση που υπάρχει μεταξύ Υπουργείου Εξωτερικών της Ρωσίας και του Τμήματος των Εξωτερικών Εκκλησιαστικών Σχέσεων του Πατριαρχείου Μόσχας τυγχάνει βεβαίως των «ευλογιών» του Πατριάρχη Μόσχας κ. Κυρίλλου, ο οποίος επίσης βρίσκεται σε παρόμοια κατάσταση αλληλοσυμπλήρωσης με τον πρόεδρο της Ρωσίας Πούτιν.
Ο κ. Πούτιν γνώριζε κατά την επίσκεψή του στο Άγιον Όρος το 2016, ότι το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο και έτσι το αποκάλεσε σε δηλώσεις του τότε. Στην συνέχεια όμως δύο χρόνια μετά το 2018, ως πιστός συνεταίρος του Πατριάρχη Μόσχας στον πόλεμο εναντίον Οικουμενικού Πατριαρχείου και Οικουμενικού Πατριάρχη, για τον πρόεδρο Πούτιν το Οικουμενικό Πατριαρχείο έγινε «Τούρκικο Πατριαρχείο».
Από κοινού λοιπόν κράτος και εκκλησία στη Ρωσία έχουν εξαπολύσει δριμύ πόλεμο εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου με προσωπικές άκομψες και προσβλητικές επιθέσεις προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη, κατηγορώντας τον ότι ενεργεί βάσει πολιτικών επιρροών όταν ασκεί τα δικαιώματά του, όπως έγινε με την εκχώρηση Αυτοκεφαλίας στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Ουκρανίας.
Τι ειρωνεία αλήθεια, ρωσική πολιτεία και εκκλησία που έχουν αποδεδειγμένη σχέση διαπλοκής, τον Οικουμενικό Πατριάρχη επειδή απλά επιτελεί το καθήκον του τον κατηγορούν ότι «υλοποιεί παραγγελία». Αυτή την «μαφιόζικη» έκφραση χρησιμοποίησε ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίων συνεπικουρώντας τον Υπουργό Εξωτερικών Σεργκέι.
Ο Πατριάρχης Κύριλλος την διαπλοκή του με την κρατική εξουσία την ονομάζει ελευθερία. Όπως πρόσφατα δήλωσε θεωρεί τον εαυτό του ως «μοναδικό ελεύθερο Πατριάρχη» και ότι η Ρωσική Εκκλησία σήμερα για πρώτη φορά στην ιστορία είναι “εντελώς απαλλαγμένη από κάθε πολιτική επιρροή”. Συγγνώμη, αλλά τέτοιου είδους δηλώσεις προκαλούν θυμηδία και υποτιμούν την νοημοσύνη όλων μας. Αν αυτός ο εναγκαλισμός εκκλησίας και πολιτείας στην Ρωσία δεν έχει τα στοιχεία της πολιτικής επιρροής, τότε μάλλον εκεί στο Πατριαρχείο Μόσχας έχουν λανθασμένη αντίληψη για το τι εστί γενικώς κρατική παρέμβαση στην Εκκλησία. Σε μια τέτοια περίπτωση θα μπορούσε ίσως να δικαιολογηθεί αυτό που έχει πει κατά το παρελθόν ο Πατριάρχης Κύριλλος ότι «είμαστε (η Ρωσική Εκκλησία) πρώτα για το έθνος»!
Πολύ τα ανακατεύουν τα πράγματα πολιτικοί και εκκλησιαστικοί παράγοντες εκεί στην Ρωσία με πρωταγωνιστές Κύριλλο, Ιλαρίωνα και Πούτιν, Σεργκέι και έχουν κάνει την Ορθοδοξία παγκοσμίως άνω-κάτω. Σκοπός της Ρωσικής Εκκλησίας είναι ο υποβιβασμός του Οικουμενικού Πατριαρχείου και η προβολή της δικής της υπεροχής με επιχείρημα τον μεγάλο αριθμό πιστών που έχει. Καταργώντας κάθε έννοια εκκλησιολογίας, λογικής και δικαίου δημιουργεί όπου θέλει εξαρχίες, μητροπόλεις και ενορίες σε περιοχές που εκκλησιαστικώς δεν της ανήκουν. Με την υποστήριξη του Πούτιν κάνει διαρκή επίδειξη δυνάμεως, ενώ ο «Υπουργός της εξωτερικών» Μητροπολίτης Ιλαρίων έχει καταστεί μόνιμος λασπολόγος και υβριστής του Οικουμενικού Πατριάρχη.
Δεν είναι λίγες οι φορές που το Πατριαρχείο Μόσχας επιδεικνύει απύθμενο θράσος, διότι περί θράσους πρόκειται όταν αυτοί που δυναμιτίζουν την ενότητα της Ορθοδοξίας μιλούν για σεβασμό στην συνοδικότητα, όπως έγινε με το προ διημέρου συνέδριο τους με θέμα «Παγκόσμια Ορθοδοξία: πρωτείο και συνοδικότητα υπό το φως της ορθοδόξου διδασκαλίας» και στο οποίο σύμφωνα με κάποιους υποτακτικούς κονδυλοφόρους στη Μόσχα ο Πατριάρχης Κύριλλος «άστραψε και βρόντηξε».
Από μόνο του βέβαια το θέμα του συνεδρίου δείχνει τις προθέσεις τους. Μιλούν για Παγκόσμια Ορθοδοξία, προφανώς σε αντικατάσταση της Οικουμενικής Ορθοδοξίας, κάτι το οποίο δεν κρύβουν ότι επιθυμούν και ονειρεύονται. Δεν θα μπορούσε βεβαίως να απουσιάζει το θέμα του πρωτείου, το οποίο σχεδόν από την πρώτη στιγμή της ιδρύσεώς της η Εκκλησία της Ρωσίας επιδιώκει για τον εαυτό της. Όσον αφορά το θέμα της συνοδικότητας, ουαί και αλίμονο αν ποτέ εφαρμοζόταν η συνοδικότητα στην Εκκλησία με τον τρόπο που την αντιλαμβάνεται το Πατριαρχείο Μόσχας. Αν πραγματικά πίστευε στην συνοδικότητα δεν θα φρόντιζε να τορπιλίσει την πραγματοποίηση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου το 2016, η οποία κατά τον Πατριάρχη Κύριλλο δεν συνήλθε!
Το Πατριαρχείο Μόσχας έχει νοοτροπία κοσμικής εξουσίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που συμπεριφέρεται με ανάδελφο τρόπο προς την Κωνσταντινουπολίτιδα Εκκλησία. Την συγκατάβαση και κατανόηση πάρα πολλές φορές του Οικουμενικού Πατριαρχείου σε προβλήματα που το απασχόλησαν ή δημιούργησε μάλλον τα εξέλαβε ως αδυναμία και επειδή έχει την υλική δύναμη να εξαναγκάζει και άλλους να το ακολουθούν νομίζει ότι αποτελεί θρησκευτική υπερδύναμη. Το παρελθόν του μάλλον δεν του έχει διδάξει κάτι. Μακάρι η τωρινή στάση του να μην αποβεί μοιραία για ολόκληρη την Εκκλησία!
