ΟΜΙΛΙΑ τῆς Α.Θ.Παναγιότητος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ κατά τό παρατιθέμενον γεῦμα πρός τιμήν Αὐτοῦ, ὑπό τῆς Ὁμοσπονδίας Κρητῶν τῆς Μελβούρνης [Παρασκευή, 18 Ὀκτωβρίου 2024]
Ἱερώτατε Ἀρχιεπίσκοπε Αὐστραλίας κ. Μακάριε,
Τιμιώτατοι ἀδελφοί Ἀρχιερεῖς,
Εὐγενεστάτη κυρία Ἀργυρώ Μιχελάκη, Πρόεδρε τῆς Ὁμοσπονδίας Κρητῶν Μελβούρνης καί λοιπά Ἐντιμότατα μέλη τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου,
Τέκνα ἠγαπημένα ἐκ τῆς λεβεντογέννας Κρήτης,
Γνωστή τυγχάνει ἡ σχέσις τῆς ἡρωοτόκου καί ἁγιοτόκου Κρήτης μέ τήν Μεγάλην Ἐκκλησίαν, καθώς εἰς τήν διαχρονίαν τῶν αἰώνων ἀπετέλεσε καί ἀποτελεῖ σημαίνουσαν Ἐπαρχίαν αὐτῆς, γεγονός τό ὁποῖον συνιστᾷ ἰδιαιτέραν εὐλογίαν διά τούς Κρῆτας, ἀλλά καί ἀφορμήν ἐγκαυχήσεως διά τήν Μητέρα Ἐκκλησίαν καί διά τό Γένος, εἰς τό ὁποῖον ἡ Ἐκκλησία τῆς Κρήτης ἔδωκεν ἁγίους καί μάρτυρας, ἥρωας τῆς πίστεως καί τῆς πατρίδος, Πατριάρχας καί Ἱεράρχας τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου καί τῶν ἄλλων Πρεσβυγενῶν Πατριαρχείων.
Ὡσαύτως, ἰδιαιτέρα εἶναι ἡ σχέσις τῆς Κρήτης μέ τήν Αὐστραλίαν, ὄχι μόνον διά τό πλῆθος τῶν ἐνταῦθα παροικούντων Κρητῶν, ἀλλά καί διότι τό πηδάλιον τῆς Ἱερᾶς Ἀρχιπισκοπῆς Αὐστραλίας ἐνεπιστεύθη, οὐχί ἅπαξ ἀλλά δίς, ἡ Ἁγία τοῦ Χριστοῦ Μεγάλη Ἐκκλησία εἰς τάς τιμίας χεῖρας Κρητῶν Ἀρχιερέων, τουτέστι, τοῦ μακαριστοῦ Στυλιανοῦ (Χαρκιανάκη), ὁ ὁποῖος ἐποίμανε τήν Ἀρχιεπισκοπήν Αὐστραλίας ἐπί 44 ὁλόκληρα χρόνια καί ἀφῆκεν ἔκδηλον τό ἀποτύπωμά του εἰς κάθε ἔκφανσιν τῆς ζωῆς της, καί τώρα εἰς τάς στιβαράς χεῖρας τοῦ διαδόχου αὐτοῦ Ἀρχιεπισκόπου κ. Μακαρίου (Γρινιεζάκη) πού ἀπέστειλε τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον εἰς τήν πέμπτην Ἤπειρον μέ χρηστάς ἐλπίδας, τάς ὁποίας ἐπαλήθευσε πλήρως καί ἐπηύξησε μεγάλως.
Εὐφραινόμεθα, λοιπόν, καί χαιρόμεθα ἰδιαιτέρως διά τήν ἀποψινήν ἐπίσκεψιν καί ἀπολαμβάνομεν τήν παροιμιώδη κρητικήν φιλοξενίαν καί τήν κοινωνίαν μαζί σας, ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ. Ἀπευθύνομεν πρός ὅλους σας ἐγκάρδιον εὐχαριστίαν διά τήν εὐκαιρίαν αὐτήν καί τήν θερμήν ὑποδοχήν καί διαβεβαιούμεθα ἅπαντας ὅτι ἡ ἀγάπη τοῦ Πατριάρχου διά τούς Κρῆτας, ὅπου γῆς, εἶναι ξεχωριστή, διότι καί αὐτοί τιμοῦν καί σέβονται τόν Πατριάρχην καί πρωτίστως ἀγαποῦν ὑπερβαλλόντως τήν Μητέρα Ἐκκλη-σίαν τῆς Κωνσταντινουπόλεως.
Ἐπαινοῦμεν τούς Κρῆτας τῆς ἐν Αὐστραλίᾳ Ὁμογενείας καί διά τήν πιστότητά των εἰς τάς προγονικάς παραδόσεις τοῦ Γένους, εἰς τά ἤθη τῶν πατέρων καί εἰς τήν Ὀρθοδοξίαν, ἡ ὁποία εἶναι ζωτικῆς σημασίας διά τήν διάσωσιν τῆς ἰδιοπροσωπίας μας, ἐντός τοῦ πολυπολιτισμικοῦ περιβάλ-λοντος τῆς Αὐστραλιανῆς κοινωνίας. Ἡ συνύπαρξις μετά τοῦ ἄλλου εἰς μίαν κοινωνίαν, τήν ὁποίαν συνθέτουν πρόσωπα μέ διαφορετικόν πολιτισμικόν, κοινωνικόν, γλωσσικόν καί θρησκευτικόν ὑπόβαθρον, δέν πρέπει νά ὁδηγῇ εἰς ἕνα συνονθύλευμα ταυτοτήτων ἤ εἰς μίαν ἐξομοίωσιν καί ἰσοπέδωσιν καί εἰς τόν ἀφανισμόν τῶν διακριτῶν χαρακτηριστικῶν τῶν διαφορετικῶν ὁμάδων. Ἡ διατήρησις τοῦ πολιτισμικοῦ πλούτου, τῶν ἱστορικῶν, γλωσσικῶν καί θρησκευτικῶν καταβολῶν δημιουργεῖ γονίμους ζυμώσεις καί συνθέτει ἕνα κοινωνικόν μωσαϊκόν, ὅπου αἱ ψηφῖδες διακρίνονται μεταξύ των ἀλλά ταυτοχρόνως ἀποτελοῦν ἕνα ἕνιαῖον καί μοναδικόν ἁρμονικόν σύνολον.
Ἔχομεν τήν γνώμην ὅτι οἱ Κρῆτες τῆς Αὐστραλίας ἀποτελοῦν σημαντικόν καί ζωντανόν τμῆμα τῆς ἐνταῦθα Ὁμογενείας, πλήρως ἐνσωματωμένον εἰς τήν κοινωνικήν πραγματικότητα τῆς χώρας καί συγχρόνως διατηροῦν μέ ἱεράν προσήλωσιν τήν ξεχωριστήν καί μοναδικήν ταυτότητα τοῦ Κρητός, καθώς ὁ ὀμφάλιος λῶρος μέ τήν Μεγαλόνησον οὐδέποτε διαρρηγνύεται. Οἱ Κρῆτες δέν γνωρίζουν ἄλλον τρόπον ζωῆς! Βαπτίζουν καί νυμφεύουν τά τέκνα των μέ τόν κρητικόν τρόπον, γλεντοῦν καί θρηνοῦν μέ τόν ἴδιον καί ἀπαράλλακτον κρητικόν τρόπον καί θά συνεχίσουν νά τό πράττουν ἀκλονήτως πιστοί εἰς τήν πατρῴαν παρακατα-θήκην.
Τέκνα ἠγαπημένα,
Ἐπαναλαμβάνομεν ὅτι ἡ σημερινή συνάντησις εἶναι ἀφορμή ἰδιαιτέρας εὐφροσύνης διά τήν ἡμῶν Μετριότητα καί δι᾽ ὅλους μας καί ἀπευθύνομεν εἰς ὅλους εἰλικρινεῖς εὐχαρι-στίας διά τήν πολλήν ἀγάπην καί τήν τιμήν καί τόν σεβασμόν. Εὐχαριστοῦμεν ὅλως ἰδιαιτέρως τόν Ἱερώτατον Ἀρχιεπίσκοπον κ. Μακάριον τόν Κρῆτα, διότι συμπεριέλαβεν εἰς τό πρόγραμμα τῆς Ἱεραποδημίας αὐτῆς τήν ἀποψινήν χαρμόσυνον ἐπίσκεψιν, τήν εὐλογημένην συνάντησίν μας ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ Κυρίου. Ἀσπαζόμεθα ἕνα ἕκαστον ἐξ ὑμῶν καί ἀπονέμομεν εἰς ὅλους σας τήν πατρικήν καί Πατριαρ-χικήν μας εὐχήν καί εὐλογίαν. Ζήτω ἡ λεβεντογέννα Κρήτη, τό στολίδι τῆς Μεσογείου, τό καύχημα τῆς Ἑλλάδος, ἡ ναυαρχίδα τοῦ Οἰκουμενικοῦ Θρόνου!
