Δρ Συμεών Σολταρίδης
Στο Φαναράκι του Βοσπόρου, στο έβγα του Βοός – Πόρου προς την Μαύρη Θάλασσα από τον 12ο αιώνα βρίσκονταν το μοναστήρι της Παναγίας που έλαβε το όνομα Μαυρομωλύτισσα από τον ομώνυμο οικισμό. Το μοναστήρι ήταν επονόματι του Αγίου Νικολάου για τους θαλασσινούς και της Παναγίας στην έξω πλευρά της Μονής η οποία πήρε την ονομασία από Παντάνασσα σε Μαυρομωλίτισσα. Το Μοναστήρι το 1713 καταστράφηκε από τα στρατεύματα οπότε οι μοναχοί μετέφεραν την εικόνα στο Μέγα Ρεύμα που ήταν πολυπληθέστερο και ασφαλέστερο προάστειο .
Όπως είναι ιστορικά γνωστό η φύλαξη της εικόνας μέσα στο Ναό των Ταξιαρχών και η τοποθέτηση της στον κυρίως Ναό αποδείκνυε τον σεβασμό προς την εικόνα των χωριανών για την οποία μέχρι το 1922 η κοινότητα διοργάνωνε εκδρομή με καϊκια που διέθεταν οι θαλασσινοί, Μεγαρευμιώτες, ψαράδες και καραβοκύρηδες, στον Μαύρο Μόλο στην εορτή της που από το 1675 εορτάζοντας στα εννιάμερα, δηλαδή στις 23 του μηνός.
Ήταν μια πανηγυρική εκδρομή με ισχυρό το εκκλησιαστικό φρόνημα, αλλά ταυτόχρονα και το κοινοτικό αφού μετά την ακολουθία και τον αγιασμό επάνω στον λόφο και στο αγίασμα γίνονταν μάζωξη και εορτάζονταν η Παναγία. Εκατοντάδες πιστοί συμμετείχαν από τον οικισμό και τις γύρω περιοχές της Πόλης.
Ο εορτασμός αυτός όπου τιμούνταν η Παναγία στην φυσική της τοποθεσία από τους Μεγαρευμιώτες συνεχίστηκε μέχρι το 1922, οπότε και απαγορεύτηκε η μετάβαση και τιμάται κάθε χρόνο στον Ταξιάρχη και μετά η Κοινότητα φιλοξενεί τους πιστούς που συνεορτάζουν μετά τον εσπερινό και την λειτουργία. Όπως και φέτος όπου θα ιερουργήσει ο Μεγαρευμιώτης στην καταγωγή επίσκοπος Τράλλεων κ. Βενιαμίν.
Αξίζει να διαβάσουμε μερικά άρθρα από τον Κανονισμό της Αδελφότητας «Παναγίας της Μαυρομωλιτίσσης» του έτους 1921 που ιδρύθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου και εγκρίθηκε στις 27 Οκτωβρίου από το Δ.Ε.Μ Συμβούλιο ενώ επικυρώθηκε στις 29 Οκτωβρίου 1921 από τον Τοποτηρητή του Θρόνου Μητροπολίτη Καισαρείας κυρό Νικόλαο. Τον Κανονισμό σημειώνει ο Μητροπολίτης Μύρων Χρυσόστομος στην σειρά των Κανονισμών που έχει εκδώσει. Και αξίζει, γιατί από τα άρθρα φαίνεται η σημασία και ο σεβασμός των μελών προς την Παναγία καθώς και το γεγονός ότι τα μέλη της εργάζονται για την συνοχή και ανέγερση Παρθεναγωγείου από το οποίο θα ζητήσει να παραχωρηθεί μία αίθουσα του κτιρίου με την ονομασία «αίθουσα Μαυρομωλιτίσσης» για να χρησιμοποιείται στις επίσημες τελετές. Στο πρώτο άρθρο σημειώνεται «ο αδιάκοπος εορτασμός της καθιερωθείσης ετησίας πανηγύρεως (23 Αυγούστου). Η σφραγίδα της Αδελφότητας έχει στην μέση της εικόνα της Μαυρομωλίτισσας ενώ το πρώτο Προεδρείο της Αδελφότητας αποτελούνταν από τους Γ.Α Κόββα, Φ. Σκαναβή, Β. Νικολαίδη, Χρ. Βασιλειάδη, Χ. Βλαχόπουλο, Α. Κοσμάδη, Μ. Σπυρόπουλο. Αρχιερατικός Προϊστάμενος ήταν ο Επίσκοπος Σκοπέλου κυρός Γεννάδιος.
Είθε μετά έναν αιώνα να γίνει κάποια ακολουθία για να τιμηθεί η Παναγία έστω και στην παραλία υπαίθρια και να ξανά ζωντανέψει η πανήγυρη της.
