Υπάρχει ελπίδα;
Του Αρχιμανδρίτου του Οικουμενικού Θρόνου Γεράσιμου Φραγκουλάκη
Αννόβερο Γερμανίας
Σε συνέδριο που πραγματοποιήθηκε στο κοινοβούλιο της Λιθουανίας, σε ομιλία του ο Παναγιώτατος Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος αναφερόμενος στην στάση της Εκκλησίας της Ρωσίας σε ό,τι αφορά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία μεταξύ άλλων τόνισε: «Η Εκκλησία και η κρατική ηγεσία στη Ρωσία συνεργάστηκαν στο έγκλημα της επιθετικότητας και μοιράζονται την ευθύνη για τα εγκλήματα που διαπράχθηκαν ως αποτέλεσμα της επιθετικότητας, όπως η σοκαριστική απαγωγή Ουκρανόπουλων».
Δεν είναι βεβαίως η μοναδική φορά που ο Οικουμενικός Πατριάρχης αναφέρεται στην Εκκλησία της Ρωσίας για αυτή τη στάση της. Από την αρχή της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία κάνει εκκλήσεις στην Εκκλησία της Ρωσίας να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων και να πάψει να είναι υποστηρικτής των αιματοβαμμένων πολεμικών επιχειρήσεων του Ρώσου Προέδρου Πούτιν.
Αυτό που αξίζει προσοχής σε αυτή την περίπτωση, είναι η απροθυμία της πλειοψηφίας των αξιωματούχων της Ορθοδοξίας να αντιδράσουν στην συμπόρευση της Ρωσικής Εκκλησίας με το Ρωσικό Κράτος. Ακούστηκαν κάποιοι ψίθυροι στην αρχή από ορισμένους, υπήρξαν και κάποιες Εκκλησίες που καταδίκασαν αυτό τον πόλεμο, όμως αναλογικά περισσότερη φασαρία έκαναν για την Αυτοκεφαλία της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Ουκρανίας παρά για τον πόλεμο της Ρωσίας.
Όταν δόθηκε η Αυτοκεφαλία στην Εκκλησία της Ουκρανίας από τον Οικουμενικό Πατριάρχη, πολλοί ήταν εκείνοι από τους Ορθοδόξους που έπεσαν πάνω του να τον κατασπαράξουν υποστηρίζοντας το Πατριαρχείο Μόσχας το οποίο αμφισβητώντας όπως κάνει πάντα κανονικά δικαιώματα του Οικουμενικού Πατριαρχείου, αμφισβήτησε το δικαίωμα της εκχώρησης αυτής της Αυτοκεφαλίας.
Τώρα για τα έκτροπα του Πατριαρχείου Μόσχας παρατηρούμε άλλοτε σιγή ιχθύος και άλλοτε υποτονικές αντιδράσεις μόνο για την τιμή των όπλων.
Ο ίδιος ο Ονούφριος ο εν Κιέβω Μητροπολίτης της Ρωσικής Εκκλησίας με την Σύνοδό του στη συνεδρία της 27ης Μαΐου 2022 αποφάσισαν την αυτονόμησή τους από το Πατριαρχείο Μόσχας λόγω της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία. Ο ίδιος μάλιστα ο Μητροπολίτης Ονούφριος χαρακτήρισε αυτή την εισβολή ως «έγκλημα του Κάιν» και κάλεσε το ποίμνιό του να προσευχηθεί για τον ουκρανικό στρατό, το κράτος και το έθνος δηλώνοντας την διαφωνία του με τον Πατριάρχη Μόσχας, χωρίς όμως να καταδικάσει την στάση του. Πολλοί είναι οι Αρχιερείς της Ρωσικής Εκκλησίας στην Ουκρανία που έπαυσαν να μνημονεύουν τον Πατριάρχη Κύριλλο, ενώ αρκετοί εκφράζοντας την δυσαρέσκειά τους γιόρτασαν τα περασμένα Χριστούγεννα με το νέο ημερολόγιο. Παρόλα αυτά το θέμα της ανάμειξης του Πατριάρχη Κυρίλλου στον πόλεμο της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας δεν φαίνεται να πολυαπασχολεί την πλειονότητα των Ορθοδόξων αξιωματούχων. Το ίδιο ισχύει και για την εισπήδηση του Πατριαρχείου Μόσχας στην Αφρική η οποία αποτελεί κανονικό έδαφος του δευτερόθρονου Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Αγνοεί η Εκκλησία της Μόσχας και ποδοπατεί κάθε έννοια κανονικότητας και εκκλησιολογίας με την ησυχία της.
Που είναι όλοι εκείνοι οι δήθεν υποστηρικτές του Κανονικού και Εκκλησιαστικού Δικαίου που έκοπταν τα ιμάτιά τους υπέρ του Πατριαρχείου Μόσχας. Στέρεψαν οι κονδυλοφόροι εκείνοι που έγραφαν εναντίον του Οικουμενικού Πατριάρχη, όταν σοφά ενεργώντας παραχώρησε Αυτοκεφαλία στην Ορθόδοξη Εκκλησίας της Ουκρανίας; Δεν βλέπουν τώρα τα αίσχη που διαπράττει η Εκκλησία της Ρωσίας και προσωπικώς ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος στην Ουκρανία και στην Αφρική προς το παρόν; Δεν νομίζω ότι όλοι αυτοί που μιλούν και γράφουν επιλεκτικά είναι μικρόνοες, μάλλον ισχύει το «όταν τρώμε δεν μιλάμε»!
Απαντώντας στο ερώτημα που προτάσσεται ως τίτλος αν «υπάρχει ελπίδα;», η απάντηση είναι ναι. Αποτελεί παρηγοριά η ανύστακτη φροντίδα της Μητέρας Εκκλησίας και του ίδιου του Οικουμενικού Πατριάρχη, ο οποίος και πάλι δήλωσε ότι: «Η Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινούπολης είναι έτοιμη να βοηθήσει τα τέκνα της στην Ουκρανία και τη Ρωσία για άλλη μια φορά, όπως έχει κάνει πολλές φορές στο παρελθόν».
