Προσφώνησις προς τον Πατριάρχη του Διακόνου Βοσπορίου, Προέδρου Δ.Σ. Συνδέσμου Μουσικοφίλων Πέραν

ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ

ΤΗι Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΙ,

ΤΩι ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΩι ΠΑΤΡΙΑΡΧΗι

κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΩι,

ΥΠΟ ΔΙΑΚΟΝΟΥ ΒΟΣΠΟΡΙΟΥ ΜΑΓΚΑΦΑ,

ΥΠΟΓΡΑΜΜΑΤΕΩΣ ΑΓΙΑΣ ΚΑΙ ΙΕΡΑΣ ΣΥΝΟΔΟΥ,

ΠΡΟΕΔΡΟΥ Δ.Σ. ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΜΟΥΣΙΚΟΦΙΛΩΝ ΠΕΡΑΝ

(2021 – 2023)

[Ἐξεφωνήθη ἐν Φαναρίῳ, τὸ Σάββατον, 14ην Ἰανουαρίου 2023, κατὰ τὸ πρὸς τιμὴν τοῦ ἱεροψαλτικοῦ κόσμου παρατεθὲν ὑπὸ τῆς Α. Θ. Παναγιότητος γεῦμα.]

Παναγιώτατε Δέσποτα·

Ιδοὺ παρῆλθεν ἓν ἀκόμη ἔτος καὶ ἔμπροσθεν τῆς Ὑμετέρας ὑπερ­λίαν προσκυνητῆς ἡμῖν Παναγιότητος ἵστανται καὶ πάλιν τὰ εὐγνώ­μονα τε­κνία Σας, τὰ ταπεινῶς καὶ εὐλαβῶς καὶ ἐν Θεοῦ φόβῳ διακονοῦντα τὰ ἱερὰ τῆς κορυφαίας τῶν Ὀρθοδόξων Καθέδρας ἀναλόγια. Δι’ ἡμᾶς, Παναγιώτατε, τοὺς Ἄρχοντας τῶν Πατριαρ­χικῶν Ἀναλογίων, τοὺς ἱεροψάλτας τῆς Ἁγιωτάτης Ἀρχιεπισκοπῆς, τῶν τε μεγάλων καὶ τῶν μικροτέρων κοινοτήτων, τοὺς νεαροὺς κανο­νάρ­χους, τοὺς μαθητάς, τοὺς κληρικοὺς καὶ λαϊκοὺς θιασώτας καὶ φίλους τοῦ ἱστορικοῦ μας Συνδέσμου, ἀποτελεῖ μείζονα τιμὴν καὶ αἴτιον καυχήσεως ἡ καθ’ ἕκαστον ἔτος δοχὴ ἡμῶν ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου τοῦ Γένους. Εἰδικώτερον καὶ προσω­πικώτερον, Παναγιώτατε, ἀναλο­γι­ζό­­μενοι καὶ παρακολου­θοῦν­τες μετὰ δέους τὴν ὑπερ-τριακονταετῆ θυσιαστικήν Σας πορείαν, τὴν ἐκπλήσσουσαν πράγματι κό­σμον, συν­αισθανόμεθα ἔτι μείζονα τὴν τιμὴν αὐτὴν καὶ ἀδημονοῦμε διὰ τήν, κατ’ ἔτος, εὐτυχῆ ἡμέραν τῆς συναπαντήσεως μετὰ τοῦ ἀκαταβλήτου Πατρὸς ἡμῶν, τὸν Ὁποῖον ἀπροκαλύπτως θαυμάζομεν× καὶ διὰ τὸν Ὁποῖον δικαίως καυχώμεθα ἐν Κυρίῳ× καὶ εἰς τὸν Ὁποῖον προσβλέπο­μεν ἐν ἐλπίσι, ὡς ἀγρυπνοῦν­τα διὰ πάν­τας στοργικῶς καὶ ἐν συμπα­θείᾳ× μὲ κύριον σκοπόν μας νὰ ὑποβάλλωμεν ταπεινὰ σέβη καὶ νὰ κομίσω­μεν εὐγνώμονας εἰλικρινεῖς εὐχαριστίας.

            Εἰσερχόμενοι, Παναγιώτατε, εἰς τὸ δεύτερον καὶ τελευταῖον ἔτος τῆς δι­ετοῦς διαρκείας θητείας τοῦ πρὸ Ὑμῶν ἱσταμένου Διοικητικοῦ Συμβουλίου, ἁπαρ­τι­ζο­μέ­νου, ὡς γνωστόν, πλέον τοῦ ὑποφαινομένου ὡς Προέδρου, ὑπὸ τῶν ἀγα­πητῶν καὶ Μουσι­κο­λογιωτάτων συνερ­γα­τῶν, κ.κ. Γεωργίου Μπακοπούλου, Ἄρ­χον­τος Α΄ Δο­μεστίκου τῆς Μ.τ.Χ.Ε., ὡς Ἀντιπρο­έδρου, Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτου Λαζάρου Θεο­δο­σίου, ὡς Γραμματέως, Γεωργίου Σαρ­ρῆ, Ἄρχοντος Ὑμνῳδοῦ τῆς Μ.τ.Χ.Ε., ὡς Τα­μίου, καὶ Γεωργίου Κιοσέογλου, Ἄρχοντος Α΄ Δο­μεστίκου τῆς Μ.τ.Χ.Ε., ὡς μέλους, κρίνω σκόπιμον βραχείαν τινὰ ἀναφορὰν εἰς τὰ ὑφ’ ἡμῶν ταπεινῶς πεπρα­γμέ­να. 

            Κατὰ τὸ παρελθὸν ἔτος (2021 – 2022), ἀπαλλαξάμενοι ἐκ τῆς θα­νατηφόρου λαίλαπος τοῦ κορωνοϊοῦ, ἠρξάμεθα καὶ πάλιν, πάντως οὐχὶ δίχα προβληματι­σμοῦ καὶ ἐνδοιασμῶν, τὰς τακτικὰς δοκιμὰς (πρόβας) τῆς χορῳδίας τοῦ Συν­δέσμου, ὑπὸ τὴν διεύθυνσιν κυρίως τοῦ Ἄρχοντος κ. Γ. Κιοσέογλου, ἐνίοτε δὲ καὶ τοῦ Ἄρχοντος κ. Γ. Μπακοπούλου. Ἡ χορῳδία μας, τόσον κατὰ τὴν ἐμφάνισίν της, περὶ τὰ τέλη Δεκεμβρίου 2021, ἐν τῷ Haliç Kongres Merkezi, ἔνθα προσεκλήθη ὑπὸ τοῦ Δημάρ­χου τῆς Μεγα­λου­πόλεως, εἰς ἐκδήλωσιν πρὸς τιμὴν τῶν χριστιανικῶν κοινοτήτων τῆς Πόλεως, ὅσον καὶ κατὰ μῆνα Ἰανουάριον 2022, εἰς τὴν ἐν Ἱερῷ Ναῷ Ἁγίας Τριάδος Σταυροδρομίου τελεσθεῖσαν οἰκουμενι­κὴν τελετὴν, ὅπου ἔψα­λε, κατὰ τὴν ἀρχὴν καὶ τὸ πέρας τῆς ἐκδηλώσεως, ἐκλογὰς ψαλμικῶν στίχων καὶ ἀπολυτίκια, ἀπέσπα­σε λίαν θετικὰς κριτικάς, παρὰ τὰς ἀν­τι­κει­μενικὰς δυσκολίας μεθ’ ὧν ἀνεμετρήθη [ἐλλειπὴς χρόνος προετοιμασίας, κακὴ ἠχη­τικὴ κάλυψις ἐκδηλώ­σεων, μειωμένη προσέλευσις ἱεροψαλτῶν – κυρίως λόγῳ ἀσθενειῶν]. Ἐξάλλου, κατὰ παράδοσιν, ἡ χορῳδία μας συμ­μετεῖχε ψάλλουσα καὶ κατὰ τὸν πανηγυρικὸν ἑσπερινὸν τοῦ Ι. Ναοῦ Εὐαγγε­λιστρίας Προπόδων Ταταούλων, τὴν 24^ην Μαρτίου 2022, ὑπὸ τὴν διεύ­θυν­σιν τοῦ Ἄρχοντος Πρωτοψάλτου τῆς Μ.τ.Χ.Ε. κ. Παναγιώτου Νεοχωρίτου. Τελευταία ἐμφάνισις τῆς χορῳδίας μας, τὴν 29^ην Νοεμβρίου 2022, κατὰ τὴν ὑπὸ τοῦ Συνδέ­σμου μετὰ τοῦ Συλλόγου τῶν ἐν Ἀθήναις Μουσικοφί­λων Κωνσταντινου­πό­λεως συνδιοργανω­θεῖσαν ἐκδήλωσιν ἐν Σισμα­νο­γλείῳ Μεγάρῳ, ὅπου πα­ρουσιά­σθη­σαν εἰς τὸ μουσι­κόφιλον κοινὸν τῆς Πόλεως δύο ἐκδόσεις ἱεροψαλτικοῦ ἐνδια­φέ­ροντος× μία τοῦ πο­λιοῦ καὶ Μουσικολογιωτάτου κ. Δημοσθένους Παϊκοπούλου, Ἄρχον­τος Μουσικοδιδασκάλου τῆς Μ.τ.Χ.Ε., καὶ μία τοῦ γνωστοῦ Πολίτου Ἐλλογ. κ. Σταύρου Ἀνεστίδη.

            Βαρυνούσης σημασίας, Παναγιώτατε, θεωροῦμε τὴν ἐπανέναρ­ξιν παραδό­σε­ως μαθημάτων ἐκκλησιαστικῆς μουσικῆς εἰς τὸ Ἐντευ­κτήριον τοῦ Συνδέσμου, ἐν τοῖς «Χρυσοβεργίοις». Τὰ μαθήματα ἤρ­χισαν ἤδη τὸν παρελθόντα Ὀκτώβριον καὶ ἔχομεν ὡς μαθητὰς ἕνδεκα πρόσωπα, τὰ ὁποία διδάσκονται τὴν Νέαν λε­γο­μένην Μουσικὴν Μέθοδον, τῶν Τριῶν Διδασκάλων. Διδάσκων καὶ πάλιν, μετὰ παῦ­­σιν τριῶν σχεδὸν ἐτῶν, ὁ Ἄρχων κ. Γ. Μπακόπουλος. Φιλοδοξοῦμε κατὰ τὸ ἑπόμενον σχο­λικὸν ἔτος νὰ ἐκδηλωθῇ μεγαλύτερον καὶ εὐρύτερον ἐνδιαφέρον ὑπὸ τῆς Ὁμογενείας. Εἰς τὸν τομέα τῆς μουσικῆς καταρτίσεως τῶν συμπολιτῶν μας, μείζονα ὑπο­στηρι­κτι­κὸν ῥόλον διαδραματίζει κατὰ τὰ τελευταῖα ἔτη ἡ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱ. Βασιλικὴ Πατρι­αρχικὴ καὶ Σταυροπη­γιακὴ Μονὴ τοῦ Βατοπεδίου, ἐνισχύουσα ἡμᾶς οἰκονο­μικῶς, τῇ εὐγενῇ προτροπῇ τοῦ ἀπὸ Μεγάλων Ἀρχι­διακόνων καὶ διαχρονικῶς ὑπο­στηρί­ζοντος τὸν Σύνδεσμον, Σεβ. Μητροπολίτου Μύρων κ. Χρυσοστόμου. Εὐ­ελπι­στοῦ­μεν εἰς τὴν ἐπανέναρξιν καὶ τῶν μαθημάτων ὀργανο­παι­ξίας, τὰ ὁποῖα ἐξεκίνησαν φιλοδόξως ἐπὶ Προεδρίας Ἐντιμολ. καὶ Μουσικολ. κ. Ἀντωνίου Χατζο­πούλου, Ἄρ­χον­τος Ἱερομνήμονος τῆς Μ.τ.Χ.Ε., καὶ ἔπαυσαν λόγῳ τῆς πανδημίας.

            Κατὰ πᾶσαν ἀνάγκην καὶ πρακτικὸν αἴτημα τοῦ Συνδέσμου, πρόθυμος ἀρωγὸς ἔρχεται ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Σαράντα Ἐκκλησιῶν κ. Ἀνδρέας καὶ ἡ Με­γαλώνυμος Κοινότης Σταυροδρομίου, ὅπου καὶ ἡ ἕδρα τοῦ Συνδέσμου μας× ἐνῷ οἰ­κονομικῶς ὑποστηριζόμεθα τακτικῶς καὶ ὑπ’ ἄλλων κοινοτήτων, ὡς ἡ τοῦ Φερί­κιοϊ, ἡ τοῦ Μεγάλου Ῥεύματος, ἡ τοῦ Κουζκουντζουκίου, πρὸς τὰς διοικήσεις τῶν ὁποίων εἴμεθα πάντοτε εὐγνώμονες καὶ θερμῶς τοὺς εὐχαριστοῦμεν καὶ ἐκ τῆς θέσεως ταύτης. Ἐκ τῶν διδασκόντων τὴν μουσικὴν εἰς τὰ ὁμογενειακὰ σχολεῖα, ἰδιαιτέραν συνεργα­σίαν ἔχομε μετὰ τοῦ καλοῦ μουσικοῦ καὶ μοχθοῦντος καθηγη­τοῦ ἐν τῇ Πατριαρχικῇ Μεγάλῃ τοῦ Γένους Σχολῇ, Μουσικολ. κ. Παναγιώτου – Θωμᾶ Καπαρίζα, μέλους τοῦ Συνδέσμου μας. Εὐχαρι­στί­ες πρέπουν καὶ εἰς τὸν Ἐντιμότ. κ. Γεώργιον Τριανταφυλλίδην, καλ­λίφω­νον καὶ φιλότιμον ἱερο­ψάλτην Κοινότητος Τα­τα­ού­λων, διὰ τὴν συνεχῆ ἐπιμέλειαν τοῦ Ἐν­τευ­κτηρίου μας, τόπου μουσικῆς βελτιώσεως, καλλιεργείας ὅλων μας καὶ εὐρυτέ­ρου συμπνευματισμοῦ.

            Εἰς τὰ διοικητικά× χαιρόμεθα κατ’ ἔτος νὰ ἔχωμε περὶ τὰς δέκα, πολυώρους συνήθως, συνεδριάσεις καὶ συσκέψεις τοῦ Διοικητικοῦ μας Συμβουλίου, ἀγωνιῶν­τος ἐμπόνως διά τε τὴν ποιοτικὴν πορείαν τῶν ψαλτικῶν μας πραγμάτων καὶ διὰ τὸ μεῖζον θέμα τῆς ἀπογυμνώσεως τῶν ἀναλογίων μας ἀπὸ ἱεροψάλτας… Ἐν­ισχυ­­τικὴ λίαν καὶ ἡ μακρόθεν, διακρι­τικὴ καὶ ἀγαπητικῶς ἐποπτική, παρουσία τοῦ Ἐπιτίμου Προέ­δρου μας, Αἰδεσιμολ. Μ. Πρωτοπρεσβυτέρου κ. Γεωργίου Τσέτση. Δέον ἴνα λεχθῇ καὶ τὸ ἄλλον. Ὁ Ἄρχων κ. Γ. Κιοσέογλου, λίαν ἔμπειρος περὶ τὰ διοικητικά, ἔχει ἀναλάβει τὸ βάρος τῆς προετοιμασίας σχεδίου ἑνὸς νέου, συγχρό­νου Καταστατικοῦ τοῦ Συνδέσμου, κἄτι τὸ ὁποῖον ὁπωσδήποτε θὰ ἀπαιτήσῃ χρό­νον καὶ κόπον, ἀλλὰ καὶ ἐπίδειξιν ἐνδιαφέροντος ὑπὸ τῶν μελῶν μας, τὰ ὁποῖα αἰσίως, Παναγιώτατε, ὑπερβαίνουν τὸν ἀριθμὸν τῶν ἑξήκοντα (60) προσώπων. Μακάρι ἐξ αὐτῶν ὅλοι νὰ ἦσαν ψάλται καὶ μακάρι ἐξ αὐτῶν ὅλοι νὰ νιώσουν τὸν Σύνδεσμον ἰδικήν των – προσωπικὴν – ὑπόθεσιν, ὥστε καὶ ἡμεῖς νὰ παραδώσωμε τὴν σκυτάλην τῆς διοικήσεως εἰς ἑτέρους, ἐπὶ τῷ σκοπῷ τῆς ἐκπληρώσεως ὑπὸ πάντων, διαδοχικῶς, τοῦ προσωπικοῦ των καθήκοντος, ἔναντι τοῦ τόσον σημαντι­κοῦ καὶ ἱστορικοῦ ὁμογενει­α­­κοῦ μας σωματείου.

            Ἀφοῦ παρακαλέσω, Παναγιώτατε, νὰ μᾶς ἐνισχύσητε διὰ τῆς πολυτίμου Πατριαρχικῆς εὐλογίας καὶ Πατρικῆς εὐχῆς Σας, ἐπιτρέψα­τέ μοι δύο ἀκόμη ἀνα­φοράς, εἰς τὰς ὁποίας προβαίνω διερμηνεύων, ὡς πιστεύω, τὰ αἰσθήματα τῶν περισσοτέρων, εἰ μὴ ὅλων, τῶν παρόντων. Αὐτὴν τὴν εὔσχημον διὰ πάντας ἡμᾶς ὥραν, ἡ σκέψις μου εὑρίσκεται μετὰ τοῦ μεγάλου ἀπόν­τος, τοῦ διδασκάλου μας, Ἄρχοντος Λεωνίδου Ἀστέρη, κειμένου ἐπὶ ἔτη εἰς τὴν κλίνην τοῦ πόνου. Ἡ παν­δημία καὶ ἡ ἀδηφάγος πυρκαϊὰ τοῦ Βαλουκλῆ μᾶς ἔχουν στερήσει τὴν θέαν τοῦ προσώπου του, ἔστω καὶ εἰς τὴν παροῦ­σαν κατάστασίν του. Δὲν θὰ ὁμιλήσω περὶ τῆς παγ­κοίνως γνωστῆς ἱεροψαλτικῆς τοῦ ἀν­δρὸς δεινότητος, ἀλλὰ περὶ τῆς ἐν τῷ Συνδέ­σμῳ παρουσίας του. Τὸν ἐνθυμούμεθα, αὐστηρὸν καὶ δωρικόν, νὰ προσέρ­χηται πάντοτε, πρῶτος, εἰς ὅλας τὰς δοκιμὰς τῆς χορῳδίας μας× νὰ μᾶς διδάσκῃ ἀφηγούμενος× νὰ μᾶς ἐμπνέῃ διευθύνων× νὰ μᾶς αἴρῃ εἰς ἑτέρας σφαίρας ἑρμη­νεύων. Οὐ μήν, ἀλλὰ καὶ εἰς τὰ καθαρῶς διοικητικὰ τοῦ Συνδέσμου ἐνεπλά­κη πράγματα, διατελέσας μέλος τοῦ Διοικητικοῦ Συμβουλίου ἐπὶ σειρὰν ἐτῶν καὶ Πρόεδρος ἀκόμη αὐτοῦ, διὰ μίαν θητείαν (1993 – 1995). Οὐδέποτε ἐγκατέλειψε τὸν Σύνδεσμον. Οὔτε καὶ εἰς χρόνους δυσχειμέρους ἔτι περισσότερον τῶν σημερινῶν. Ἀλλά, μετὰ τῶν ἀξίων τότε συνερ­γατῶν του, μὴ ὑπερβαινόντων ἀριθμητικῶς τοὺς δακτύλους τῆς μιᾶς χειρός, ἅπαξ τῆς ἑβδομάδος μετέβαινον καὶ συνηντόντο ἐν τῷ Ἐντευκτηρίῳ, ἐργα­ζόμενοι μουσικῶς καὶ τηροῦντες τὴν ἱερὰν φλόγα τῶν Ναυπλιώτου, Πρίγγου, Στα­νίτσα καὶ Νικολαΐδου ζέουσαν, ἵνα τὴν παραλάβωμεν ἡμεῖς σήμερον, ὑπευθύνως.

            Ἔτι δέ, ἐνθυμούμεθα καὶ μακαρίζομεν καὶ τὸν ψάλτην – Δεσπό­την, ὅστις κατέλειπεν ἡμᾶς ὀρφανούς, τὸν πολὺν – λέγω – Τρανουπόλεως κυρὸν Γερμανόν, κοιμηθέντα κατ’ Ἀπρίλιον π.ἔ. 2022. Ὑπῆρξεν ἀληθῶς ἄοκνος ὑμνῳδός, ἐραστὴς τῆς τέχνης τοῦ Δα­μασκηνοῦ καὶ φίλος γνήσιος τοῦ ἀφανοῦς ψάλτου, ἐκείνου ὅστις ἐπὶ τρίωρον τοὐλά­χιστον ὀρθοστατεῖ, προσπαθῶν, πολλάκις μόνος, νὰ «ξε­λει­τουργήσῃ» Δεσπότην ἢ πα­πᾶν, διά τε ἀναγνω­σμάτων καὶ διὰ ψαλμάτων, καὶ δὴ ἀπαιτητικῶν… Εἴη ἡ μνή­μη του μακαρία, Παναγιώτατε!

Τὰ δὲ Ὑμέτερα ἔτη εἴησαν πάμπολλα καὶ ἔνδοξα, ἐπ’ ἀγαθῷ τῆς Πίστεως ἡμῶν! Ἔστε δὲ βέβαιος ὅτι τὰ τέκνα σας δὲν ὀκνοῦσιν, οὐδὲ καθεύδουσιν! Ἀλλ’ ἀγρυπνοῦσι μεθ’ Ὑμῶν – ἕτοιμα× ἐν ὑπακοῇ, ἐν πίστει, ἐν ἐλπίσιν, ἐν αἰσιοδοξίᾳ!