Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Τον Απρίλιο του 2022, ο Πάπας Φραγκίσκος ζήτησε επίσημα εκεχειρία στα μέτωπα του πολέμου στην Ουκρανία, μετά την ρωσική εισβολή, αλλά η Μόσχα την απέρριψε πανηγυρικά, χωρίς δεύτερη κουβέντα.
Ο Πατριάρχης Μόσχας Κύριλλος τότε δεν ένωσε την φωνή του με αυτή του Πάπα και δεν ζήτησε εκεχειρία, με αποτέλεσμα οι ρώσοι να βομβαρδίζουν ανελέητα και την ημέρα του Πάσχα. Μάλιστα ούτε ανθρωπιστικοί διάδρομοι υπήρξαν, ενώ ήταν απαραίτητοι για την ασφαλή διέλευση των Ουκρανών αμάχων που έπαιρναν τον δρόμο της προσφυγιάς.
Τώρα, με αφορμή τον εορτασμό των Χριστουγέννων (με το Ιουλιανό ημερολόγιο), έρχεται ο στυγερώτατος Μόσχας Κύριλλος με ένα «διάγγελμα» για να μας πει:
«Εγώ ο Κύριλλος, Πατριάρχης Μόσχας και Πασών των Ρωσσιών, απευθύνομαι σε όλα τα μέρη που εμπλέκονται στην εμφύλια σύρραξη για να τους καλέσω να εγκαθιδρύσουν κατάπαυση του πυρός και να σφραγίσουν μια χριστουγεννιάτικη εκεχειρία από τις 12:00 της 6ης Ιανουαρίου έως τις 00:00 της 7ης Ιανουαρίου, προκειμένου οι ορθόδοξοι να μπορούν να παρακολουθήσουν τις λειτουργίες της παραμονής και της ημέρας των Χριστουγέννων».
Άλλαις λέξεσιν, για τον στυγερώτατο πρέπει να γίνει εκεχειρία για να μπορέσουν οι πολιορκημένοι, πεινασμένοι, παγωμένοι και ανηλεώς βομβαρδιζόμενοι Ουκρανοί να εκτελέσουν «τα θρησκευτικά τους καθήκοντα».
Ο Πούτιν αυτή τη φορά έσπευσε να εκπληρώσει την επιθυμία του φίλου του Πατριάρχη Μόσχας και διέταξε μονομερή εκεχειρία, γιατί το Κίεβο απέρριψε ως υποκριτική – όχι αδίκως – την πρόταση του Μόσχας Κυρίλλου.
Και επειδή αυτές τις μέρες γίνεται λόγος για νεκρούς του πολέμου, είναι απορίας άξιον πώς ο στυγερώτατος Μόσχας δεν βρίσκει να πει μία λέξη για τους νεκρούς. Όχι βέβαια για τους Ουκρανούς, αλλά για τους δικούς του, τους Ρώσους. Εδώ είναι το απόγειο της υποκρισίας!
Από την άλλη, ο Πατριάρχης Σερβίας Πορφύριος στο χριστουγεννιάτικο μήνυμα του μας πληροφορεί ότι «οι συνέπειες της τραγικής αδελφοκτόνου Ρωσο-Ουκρανικής σύγκρουσης, που τροφοδοτείται καθημερινά από το εξωτερικό, είναι τρομερές». Αναπαράγει, δηλαδή, ο Σερβίας Πορφύριος την ρητορική του Μπάτσκας Ειρηναίου. Ότι δηλαδή δεν υπάρχει ρωσική επιθετικότητα και εισβολή, αλλά ένας «αδελφοκτόνος» πόλεμος που τον συντηρεί «το εξωτερικό». Αφού, όμως, μπαίνει σε τέτοιες πολιτικές εκτιμήσεις ο Πατριάρχης των Σέρβων, θα έπρεπε να μας πει ποιο είναι αυτό «το εξωτερικό» που «τροφοδοτεί καθημερινά» τον πόλεμο.
Οι παραπάνω πρωτοβουλίες και δηλώσεις των δύο αυτών προκαθημένων, αλλά και άλλες συναφείς, διαμορφώνουν μια «θεολογία του πολέμου», η οποία είναι πρωτόγνωρη και μας οδηγεί σε οδούς σκολιάς…
