ΒΟΣΤΩΝΗ. Μία νεαρή Αμερικανίδα φοιτήτρια στο Κολεγίου του Αγίου Ανσέλμου (St. Anselm’s College) του Μάντσεστερ Νιου Χαμσάιρ, η Κέιτλιν Γουέστ (Kaitlyn West), ανακάλυψε την Ορθοδοξία και την Κυριακή 23 Οκτωβρίου την ασπάσθηκε στον ιερό ναό του Αγίου Φιλίππου στη Νάσουα του Νιου Χαμσάιρ.
Μεταστράφηκε από τον Καθολικισμό, μέσα στον οποίον γεννήθηκε και μεγάλωσε, στην Ορθοδοξία διά του μυστηρίου του Χρίσματος με τελετουργό τον ιερέα Νικόλαο Λίβινγκστον και ανάδοχο την Ιωάννα Archambault συμφοιτήτριά της στο ίδιο Κολέγιο. Η Κέιτλιν πήρε το Χριστιανικό όνομα Αικατερίνη, παράγωγο του οποίου βασικά είναι και το Κέιτλιν.
Στο μυστήριο του Χρίσματος το οποίο έγινε αμέσως μετά τη Μεγάλη Είσοδο των Τιμίων Δώρων, συμμετείχε όλο το εκκλησίασμα, ανάμεσα στο οποίο ήταν και οι γονείς της Κέιτλιν.
Η Αικατερίνη (Κέιτλιν) Γουέστ, είναι ένα έξυπνο και ένθεο κορίτσι, με ήθος και αγάπη για τον Θεό και τον άνθρωπο. Σπουδάζει Κλασσικά, αλλά υπάρχει το ενδεχόμενο να αλλάξει και να στραφεί προς τη Βιολογία. Αλλωστε είναι στο πρώτο έτος των σπουδών της και ως συνήθως μέχρι και το τέλος του δευτέρου έτους γίνεται αλλαγή πλεύσης και κλάδου προς ειδίκευση.
Μετά το τέλος της Λειτουργίας μίλησε στον «Εθνικό Κήρυκα» και απαντητικά στην ερώτηση πώς αισθάνεται με τη σημερινή ιεροτελεστία, είπε, πως «η τελετή ήταν όμορφη. Ηταν θαυμάσια να μπορέσω να γιορτάσω αυτή την ημέρα με την οικογένειά μου και τους φίλους μου εκτός από τον π. Νικόλαο φυσικά. Ηταν κάτι στο οποίο προσέβλεπα εδώ και ένα χρόνο».
Η Αικατερίνη ζει όλη της τη ζωή στη Νάσουα όπου γεννήθηκε και ανατράφηκε, φοίτησε στα δημόσια σχολεία της πόλης και διαμένει με τους γονείς και τον αδελφό της.
Πριν από τη μεταστροφή της ανήκε στην Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία. Είπε πως «βαφτίσθηκα, ανατράφηκα στην Καθολική Εκκλησία. Ελαβα την πρώτη Θεία Κοινωνία μου εδώ στην εκκλησία της Αμέμπτου Συλλήψεως στη Νάσουα».
Οταν την ρωτήσαμε πως γνώρισε την Ορθόδοξη Εκκλησία, απάντησε πως «εργάσθηκα για λίγο στα πολιτικά του Νιου Χαμσάιρ και είχα έναν φίλο που είχε γίνει Ορθόδοξος. Αρχίσαμε να μιλούμε για την Εκκλησία και μου έλεγε για τις μεγαλύτερες διαφορές ανάμεσα στην Ορθόδοξη και την Καθολική Εκκλησία και πραγματικά μου άρεσαν αυτές οι συζητήσεις και θα μπορούσα να πω ότι αυτό ήταν το πρώτο πράγμα που με οδήγησε εδώ».
Στην ερώτηση τι την προσέλκυσε στην Ορθοδοξία, είπε «νομίζω πως το πρώτο πράγμα ήταν η ομορφιά που υπάρχει πίσω από το κάθε τι. Εμπαινα μέσα στην εκκλησία και ήταν κάτι που δεν είχα δει πριν. Αισθανόμουν τη χάρη του Θεού πάνω μου κι αυτό ήταν το μεγαλύτερο πράγμα που με κράτησε στην Ορθόδοξη Εκκλησία. Επίσης, ο εσωτερικός διάκοσμος, οι εικόνες, η εσωτερική ατμόσφαιρα του ναού. Η συμμετοχή όλων των αισθήσεων καθ’ όλη τη Λειτουργία ήταν μεγάλο πράγμα για μένα, διότι δεν ήταν μόνο ο ιερεύς που μιλούσε, αλλά η ευωδία του θυμιάματος, οι εικόνες, όλα αυτά ήταν μεγάλα πράγματα για μένα».
Η Αικατερίνη την Κυριακή μετά το Χρίσμα της, κοινώνησε για πρώτη φορά. Είπε πως «ήταν μια εμπειρία πλήρης χάριτος και χαράς» και συμπλήρωσε «νομίζω να το αφήσουμε εκεί δεν υπάρχει κάτι περισσότερο για να πω».
Οταν την ρωτήσαμε τι λένε οι γονείς της, πώς αισθάνονται, απάντησε: «ανατράφηκα από θαυμάσιους γονείς, με στηρίζουν σε όλα που κάνω. Με ήθελαν να είμαι χαρούμενη με την Πίστη μου και γνωρίζουν πως έλαβα τη σωστή απόφαση και νομίζω είναι περήφανοι γι’ αυτό που έγινα. Αποφάσισα να το κάνω μόνη μου χωρίς καμία ώθηση ή πίεση».
Το είπε στους φίλους και φίλες της. Είπε, πως «έχω ευλογηθεί να έχω μία θαυμάσια ομάδα φίλων στο Κολέγιο, οι οποίοι είναι Ορθόδοξοι και ήλθαν για να γιορτάσουν μαζί μου σήμερα».
Αναφορικά τι σημαίνει η Πίστη γι’ αυτήν, είπε πως «η Πίστη μου για μένα είναι το πώς ζω τη ζωή μου. Από τότε που ήμουν μικρό κορίτσι πάντοτε σκεπτόμουν πως υπάρχει κάτι μεγαλύτερο στον κόσμο. Μου αρέσει να βρίσκομαι στην εκκλησία. Μου αρέσει να περιβάλλομαι από ανθρώπους που πηγαίνουν στην εκκλησία μαζί μου, νομίζω ότι αυτός είναι ο μόνος τρόπος που αισθάνομαι πληρότητα στη ζωή μου».
Στην ερώτηση πώς αισθάνεται που ακούει τη Λειτουργία και στην ελληνική γλώσσα, και αν έχει κάποιο πρόβλημα με αυτό, απάντησε: «βασικά άρχισα να μαθαίνω Αρχαία Ελληνικά στο Κολέγιο και είναι μεγάλη χαρά να μπορώ να παρακολουθώ τη Λειτουργία από το βιβλίο και μπορώ και διαβάζω μερικά στα Ελληνικά. Σίγουρα είναι μία εξέλιξη αυτό για μένα, αλλά νομίζω είναι θαυμάσιο. Αν και μερικά σημεία δεν τα καταλαβαίνω όταν τα ακούω, όμως μπορώ και τα παρακολουθώ στα Αγγλικά, πράγμα το οποίο είναι μεγάλη ευλογία για μένα».