Σμύρνης Βαρθολομαῖος: «Ἡ Θεοτόκος κλίμαξ ἐπανόδου πρὸς τὸ ἀρχαῖον καλλος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους διὰ τῆς σιωπηλῆς… μυστικῆς κοινωνίας πρὸς αὐτήν».
Ἐν δοξολογίᾳ τοῦ Παναγίου Ὀνόματος τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ, τῇ ἐπικλήσει τῆς προστασίας καὶ σωτηριοπαρόχου πρεσβείας τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὅτι ηὐδόκησε Κύριος ὅπως ἐπαναναφθῇ ἡ ἐπὶ αἰῶνα σχεδὸν σβεσθεῖσα ἀποκαλυπτικὴ λυχνία τῆς Ἀποστολικῆς Ἐπισκοπῆς Σμύρνης καὶ τελοῦνται, ἀνελλιπῶς πλέον, αἱ Ἱεραὶ Ἀκολουθίαι ἐν αὐτῇ, προσφέρηται δέ, ἡ Μυστικὴ Θυσία, διῆλθε καὶ φέτος ἡ εὐλογημένη περίοδος τοῦ Δεκαπενταυγούστου εἰς τὴν πρωτεύουσαν τῆς Ἰωνίας.
Κατ’ αὐτὴν ἐτελέσθησαν ὑπὸ τῶν κληρικῶν τῆς Ὀρθοδόξου Κοινότητος ἅπασαι αἱ προβλεπόμεναι Ἱ. Ἀκολουθίαι, προεξάρχοντος ἢ συνευχομένου ἁπλῶς καὶ συμπροσευχομένου τοῦ οἰκείου Ποιμενάρχου, Σεβ. Μητροπολίτου Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου.
Τῆς δ’ ἱστορίας ἀναθεσάσης εἰς τὴν Ἱερὰν Μητρόπολιν καὶ Ὀρθόδοξον Κοινότητα Σμύρνης τὸ καθῆκον ὅπως τηρῇ ἀνημμένην τὴν κανδήλαν τῶν σεβασμάτων τοῦ Γένους ἐν Ἰωνίᾳ καὶ προσφέρῃ θυμίαμα εἰς τὰ ἐν τῇ περιοχῇ ἱερὰ τῶν Ἁγίων τῆς Πίστεως μας, ἐτιμήθη καὶ ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων Ἑπτὰ Παίδων, τῶν ἐν Ἐφέσῳ, εἰς τὸν Ἱερὸν Ναὸν Ἁγίας Φωτεινῆς, ὅπου ἐτελέσθησαν τὴν μὲν Τετάρτην 3ην Αὐγούστου ἐ.ἔ., ὁ Μέγας Ἑσπερινὸς τῆς μνήμης τῶν Ἁγίων, μετὰ συνημμένου τοῦ Παρακλητικοῦ Κανόνος τῆς ἡμέρας, τὴν δὲ ἑπομένην, Πέμπτην 4ην ἰδίου, ὁ Ὄρθρος καὶ ἡ Θεία Λειτουργία, χοροστατοῦντος, κατ’ ἀμφοτέρας τὰς ἡμέρας, τοῦ ἐπιτοπίου Ἐπισκόπου. Ἐπὶ δὲ τῇ ἑορτῇ τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος ἐτελέσθησαν αἱ κατὰ τὴν τάξιν Ἱεραὶ Ἀκολουθίαι, προεξάρχοντος τοῦ οἰκείου Ποιμενάρχου, ὁ ὁποῖος μετὰ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ηὐλόγησε, κατὰ τὸ ἔθος, τὴν σταφυλήν.
Καθ’ ἑκάστην ἑσπέραν ἐτελοῦντο, μετὰ τὴν Ἀπόλυσιν τοῦ Ἑσπερινοῦ, οἱ Παρακλητικοὶ Κανόνες πρὸς τὴν Ὑπεραγίαν Θεοτόκον, ἐπὶ δὲ τῇ ἑορτῇ τῆς Κοιμήσεως αὐτῆς, ὁ Μέγας Ἑσπερινός, ὁ Ὄρθρος καὶ Ἀρχιερατικὴ Θεία Λειτουργία, προεξάρχοντος τοῦ Σεβ. κ. Βαρθολομαίου.
Ἀπευθυνθεὶς ὁ οἰκεῖος Ποιμενάρχης κατὰ τὰς διαφόρους λειτουργικὰς εὐκαιρίας τοῦ παρελθόντος δεκαπενθημέρου πρὸς τοὺς προσελθόντας πιστοὺς ἐκάλεσεν αὐτοὺς «εἰς σιωπηλὴν προσευχητικὴν ἐπικοινωνίαν καὶ μυστικὴν κοινωνίαν μετὰ τῆς Παναγίας Θεοτόκου, ἡ ὁποία ἀποτελεῖ τὴν κλίμακα ἐπανόδου εἰς τὸ ἀρχαῖον κάλλος τοῦ ἀνθρωπίνου γένους» διὰ τῆς ἀγωνιστικῆς ἀνόδου τοῦ κλιμακοστασίου τῶν ἀρετῶν, κατὰ τὸ πρότυπον τῆς Θεοτόκου καὶ τῶν Ἁγίων τῆς Ἐκκλησίας μας. Κατὰ δὲ τὴν κυριώνυμον τῆς ἑορτῆς ἡμέραν ἐκάλεσε ὅλους τοὺς πιστοὺς εἰς «περισυλλογὴν αὐτοκριτικῆς ἔναντι τῆς ἀξιοποιήσεως τοῦ ἀγαθοῦ δώρου, τὸ ὁποῖον ἔδωκεν ὁ Θεὸς εἰς ὅλους μας διὰ τῆς Θεοτόκου, αὐτὸ τῆς θεώσεως, διὰ τῆς ἐφαρμογῆς τοῦ λόγου τοῦ ἐκ τῆς Παναγίας Σαρκωθέντος Υἱοῦ καὶ Λόγου Του».
Καθ’ ὅλην τὴν εὐλογημένην περίοδον αὐτὴν προσῆλθον σχεδὸν ὅλα τὰ μέλη τῆς Ὀρθοδόξου Κοινότητος πρὸς ἐκκλησιασμόν, αἱ δὲ Ἱεραὶ Ἀκολουθίαι τῶν δύο μεγάλων ἑορτῶν τῆς περιόδου, Θείας Μεταμορφώσεως καὶ Κοιμήσεως τῆς Θεοτόκου, θὰ ἀχθοῦν καὶ κατὰ τὸ Ἰουλιανὸν Ἡμερολόγιον. Πρὸς δὲ θεραπείαν τῶν ἀναγκῶν τῶν μὴ ἑλληνοφώνων πιστῶν θὰ τελεσθῇ ἡ Θεία Λειτουργία, σλαυωνιστί, τὸ Σάββατον, 20ὴν Αὐγούστου, καὶ γεωργιανιστί, τὴν Πέμπτην 25ην ἰδίου, ὑπὸ ὁμιλούντων τὰς ἀντιστοίχους γλώσσας κληρικῶν, οἱ ὁποῖοι θὰ δεχθοῦν καὶ τὰς ἐξομολογήσεις τῶν ὁμογλώσσων αὐτοῖς πιστῶν.
