Γράφει ο Αρχιμανδρίτης του Οικουμενικού Θρόνου Θωμάς Ανδρέου, Πρωτοσύγκελλος της Ι. Μητροπόλεως Ιωαννίνων
Είναι ύψιστη τιμή, ο ερχομός του Οικουμενικού Πατριάρχου σε μια πόλη της Ελλάδος. Τα Γιάννενα η ομορφόπολη της Ηπείρου, είχαν αυτή την ύψιστη τιμή, να υποδεχθούν τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο, τον λύχνο της λυχνίας της Αγίας Του Χριστού Μεγάλης Εκκλησίας και του Γένους.
Έχω την ευλογία και την τιμή να Τον γνωρίζω είκοσι περίπου χρόνια. Όλα αυτά τα χρόνια είχα την ευκαιρία να επισκεφθώ το Σεπτό Κέντρο της Ορθοδοξίας το άσβεστο, εις πείσμα πολλών, Φανάριον. Στις επισκέψεις αυτές, γινόμουν πάντοτε αποδέκτης της αρχοντικής ευγένειας με την οποία ο Παναγιώτατος δέχεται κάθε προσκυνητή των ιερών θεσμίων , κάθε επισκέπτη της Πόλεως των ανεκλαλήτων στεναγμών, αιώνων συνεχόμενης ιστορίας και αδιάλειπτης ορθόδοξης μαρτυρίας. Ουδέποτε μπορώ να λησμονήσω, το προσωπικό Του ενδιαφέρον σε περίοδο δοκιμασίας , όπου έγινα παραλήπτης ιδιοχείρου σημειώματος με ευχές μεστές Πατρικής αγάπης… Ο Θεός μόνον γνωρίζει, το επιστηρικτικόν αυτής της μεγαλόκαρδης χειρονομίας…
Από τον Επισκοπικό Θρόνο των Ιωαννίνων, αναδείχθηκαν τέσσερις Οικουμενικοί Πατριάρχες. Τα Γιάννενα, δεν είναι απλά μια φιλοπατριαρχική πόλη μεταξύ των υπολοίπων πόλεων των λεγομένων Νέων Χωρών , αλλά μια πόλη που ιστορικά είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο. Δεν είναι τυχαίο, πως ο εγνωσμένης αγιότητος μακαριστός παπά Ιάκωβος Βαλοδήμος προσεκαλείτω ως πνευματικός για να εξομολογεί τους Ρωμιούς της Πόλεως σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Τις ημέρες της διαμονής του Παναγιωτάτου και της τιμίας συνοδείας Του στα Γιάννενα, είχαμε την ευκαιρία να δούμε και να γνωρίσουμε καλύτερα την εξέχουσα αυτή προσωπικότητα της νεώτερης εκκλησιαστικής ιστορίας. Βλέπαμε την χαρά του ευσεβούς λαού των Ιωαννίνων, των φιλότιμων και ευγενών Ηπειρωτών όταν συναντούσαν τον Πατριάρχη! Εκδηλώσεις τιμής και σεβασμού όπου ο Παναγιώτατος πήγε.
Και Εκείνος, με το χαμόγελο διαγεγραμμένο να ευλογεί τους ανθρώπους που Τον υποδέχονταν, να ευλογεί τα μικρά παιδιά που Τον πλησίαζαν και με νεανικό σφρίγος να ακολουθεί το ιδιαίτερα πλούσιο σε επισκέψεις πρόγραμμα. Μας εντυπωσίασε όλους, το γεγονός πως όλες αυτές τις ημέρες ούτε μια στιγμή δεν φάνηκε καταβεβλημένος σε αντίθεση βέβαια με εμάς τους νεότερους που και να θέλαμε δεν μπορούσαμε να κρύψουμε την άφευκτη κόπωση…
Αυτό όμως που δεν θα ξεχάσω ποτέ είναι η απλότητα Του! Ο Οικουμενικός Πατριάρχης είναι, πρόσωπο, θεσμός και σύμβολο ταυτόχρονα. Αυτό όμως δεν Τον εμποδίζει καθόλου, να είναι απλούς, καταδεχτικός και ταυτόχρονα μεγαλοπρεπής χωρίς να κάνει ιδιαίτερη προσπάθεια γιαυτό. Μέσα στα πολλά χαρίσματα που του έδωσε ο Θεός είναι και αυτό: να σε κερδίζει από την πρώτη στιγμή που θα Τον γνωρίσεις. Μπορεί, να θυμηθεί πράγματα που εσύ έχεις λησμονήσει. Αλλά κυρίως θυμάται αυτό που κάποιοι άλλοι ξεχνούν, πως η Εκκλησία συνεχίζει μετά από εμάς και δεν σταματά σε εμάς! Και τούτο το διδάσκει με τον λόγο Του και την παρουσία Του.
Θα μου πεις, εύλογα ίσως, γιατί αυτό το κείμενο; Ποια η σκοποθεσία του; Απαντώ! Καμία! Αισθάνθηκα την ανάγκη να Του πω ένα μεγάλο ευχαριστώ γιατί για μια ακόμα φορά γίναμε αποδέκτες της αγάπης Του. Να του πούμε πως προσευχόμεθα για Εκείνον που ο Θεός επέτρεψε, πάλι σε πείσμα πολλών, να Πατριαρχεύει 31 χρόνια. Να δέχεται στωικά τα πεπυρωμένα βέλη, ομόθρησκων και αλλοθρήσκων! Και οι δεύτεροι έχουν μίαν κάποια δικαιολογία. Οι πρώτοι όμως καμιά! Και μέσα στους πρώτους ασφαλώς, δεν εξαιρούνται όσοι, θεωρούν πως θα σώσουν – οι αφελέστατοι- την Εκκλησία, από Εκείνον που ο Θεός, επιτρέπει πάνω από τρεις δεκαετίες να βρίσκεται στον Θρόνο του Πρώτου της Ορθοδοξίας! Ξέρουν καλύτερα, νομίζουν, αυτοί από τον Θεό…
Τέλος, το μεγαλύτερο επίτευγμα Του είναι, να συνεχίσουμε να αγαπάμε το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο και μετά απο την δική Του εποχή! Αυτό είναι η μεγαλύτερη επιθυμία Του, και ταυτόχρονα η μεγαλύτερη επιτυχία Του. Εμείς προσευχόμαστε να μας Τον χαρίζει ο Θεός για πολλά χρόνια ακόμα για το καλό Της Εκκλησίας και του Γένους μας. Για τους υπόλοιπους, τους λίγους μικρόφθαλμους και μικρόνοες, έχει ο Θεός…
