Γ΄Κύκλος διαδικτυακών διαλέξεων Ιανουάριος – Ιούνιος 2022
Νίκος Ουζούνογλου, Η εγγύτερη και ευρύτερη περιοχή της Χαλκηδόνας
Το Γενικό Προξενείο της Ελλάδας στην Κωνσταντινούπολη στο πλαίσιο των πολιτιστικών του δράσεων και της προβολής της ιστορικής Συλλογής Σακκουλίδη, η οποία στεγάζεται στο Σισμανόγλειο Μέγαρο, σε συνεργασία με την Εταιρεία Μελέτης της καθ’ Ημάς Ανατολής συνεχίζει τον β΄κύκλο διαδικτυακών διαλέξεων υπό τον τίτλο «Τόποι και Πρόσωπα της Πόλης» για την πρόσφατη ιστορία του Ελληνισμού της Πόλης.
Ακαδημαϊκός συντονισμός προγράμματος:
Ευαγγελία Αχλάδη, Υπεύθυνη Βιβλιοθήκης Σισμανογλείου Μεγάρου
Σάββας Τσιλένης, Πρόεδρος της Εταιρείας Μελέτης της Καθ’ Ημάς Ανατολής.
Νίκος Ουζούνογλου
Γεννήθηκε στην Χαλκηδόνα της Κωνσταντινούπολης το 1951. Ξεκίνησε το 1957 τις αστικές του σπουδές στο Ελληνικό Εκπαιδευτήριο της Χαλκηδόνας. Οι εποχές ήταν πολύ δύσκολες για το Ελληνισμό της Πόλης που προσπαθούσε να συνέλθει από την νύκτα τρόμου της 6-7 Σεπτεμβρίου 1955. Συνέχισε τις Β’ βάθμιες σπουδές μου στο Ζωγράφειο Γυμνάσιο (1963-69) του Πέρα. Έζησε από κοντά την περίοδο των μαζικών απελάσεων των Ελλήνων υπηκόων από την Κωνσταντινούπολη και τους συνεχείς διωγμούς κατά του Ελληνισμού της Πόλης και της Ίμβρου και Τενέδου. Επέτυχε μεταξύ των πρώτων από τους 200.000 υποψήφιος στο Κρατικό Πολυτεχνείο της Κωνσταντινούπολης από όπου αποφοίτησε το 1973 με βαθμό άριστα πρώτος. Συνέχισε τις μεταπτυχιακές-διδακτορικές του σπουδές στο Ηνωμένο Βασίλειο Πανεπιστήμιο του Essex. Τα τραγικά γεγονότα κατά του Ελληνισμού της Κύπρου σημάδεψαν την ζωή του βλέποντας την επανάληψη των γεγονότων του 1922 στην Μικρά Ασία. Ήλθε στην Ελλάδα με ταξιδιωτικό έγγραφο τέλη του 1976. Εργάστηκε ως ερευνητής την περίοδο 1977-84 στο Εθνικό Μετσόβιο 1977-84. Το 1981 έλαβε το Διεθνές Βραβείο G. Marconi για εργασία μου στα πλαίσια της Υφηγεσίας σε θέμα Οπτικών Ινών. Εκλέχθηκε το 1984 Αναπληρωτής Καθηγητής στη Σχολή Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου και από το 1987 μέχρι το 2018 υπηρέτησε ως Καθηγητής στην ίδια Σχολή και τώρα είναι Ομότιμος Καθηγητής του ΕΜΠ. Εκλέχθηκε τρεις φορές Πρόεδρος της ίδιας Σχολής (1988-94) και πρώτος Διευθυντής του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Συστημάτων Επικοινωνιών και Υπολογιστών (1991-99). Η ίδρυση των συστηματικών διδακτορικών σπουδών, που επέτρεψε την μείωση της μετανάστευσης των αριστούχων σπουδαστών, υπήρξε πρώτο του μέλημα με την δημιουργία των απαραίτητων υποδομών και θεσμών. Αναγορεύτηκε επίτιμος διδάκτωρ πολλών ΑΕΙ. Το Εργαστήριο Μικροκυμάτων και Οπτικών Ινών του Ε.Μ. Πολυτεχνείου που διευθύνει έχει συμβάλει στην ανάπτυξη πλήθους πρωτότυπων συστημάτων για την υποστήριξη της Πολιτείας. Υπήρξε συντονιστής σε 35 διεθνή ερευνητικά πρόγραμμα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Το 2006 αναγορεύτηκε ως IEEE Fellow που είναι τιμητικός τίτλος της Παγκόσμιας Ένωσης Ηλεκτρολόγων και Ηλεκτρονικών Μηχανικών. Το δημοσιευμένο του έργο αποτελείται από 600 πρωτότυπες εργασίες σε διεθνή περιοδικά με κριτές, 10 βιβλία και πολλές άλλες δημοσιεύσεις. Επέβλεψε 76 διδακτορικά μέχρι σήμερα. Σχεδίασε, ανέπτυξε και κατασκεύασε πλήθος πρωτοτύπων ηλεκτρονικών συστημάτων. Είναι παντρεμένος από το 1977 με την Έλσα Ουζούνογλου και έχουν δύο παιδιά που ακολούθησαν και αυτά επιστήμες Πληροφορικής και Ηλεκτρολόγου Μηχανικού. Είναι παππούς με 4 εγγόνια. Εκλέχθηκε τον Δεκέμβριο του 2007 ως πρώτος Πρόεδρος της Οικουμενικής Ομοσπονδίας Κωνσταντινουπολιτών, θέση στην οποία υπηρετεί και σήμερα. Είναι Πρόεδρος του Σωματείου Νέος Κύκλος Κωνσταντινουπολιτών από το 2005. Από την θέση αυτή κατέβαλε πολλές προσπάθειες για την υπεράσπιση των δικαίων του Ελληνισμού της Κωνσταντινούπολης πρωτίστως απευθείας προς τις αρχές της Τουρκίας και σε διεθνείς οργανισμούς, όπως επίσης και την υποστήριξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Ομογένειας. Έχει συγγράψει και μεταφράσει από τα ελληνικά στα αγγλικά και τουρκικά, 10 βιβλία ιστορίας για την ιστορία του Ελληνισμού της Ανατολής. Τον Δεκέμβριο του 2011 τιμήθηκε από την Αυτού Θειότητα Παναγιότητα Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο Α’ με το οφφίκιο του «Προστάτη των Γραμμάτων».