Ι. Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας
Ημέρα διπλής πνευματικής χαράς για την Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας ήταν η 19η Ιανουαρίου, εορτή της μνήμης του Αγίου Μακαρίου του Αιγυπτίου. Με επίκεντρο τον Ιερό Ναό του Αγίου Σπυρίδωνος στο Σύδνεϋ, όπου της Θείας Λειτουργίας προεξήρχε ο άγων τα ονομαστήριά του, Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, ολόκληρη η τοπική Εκκλησία συμμετείχε στην πνευματική αυτή πανήγυρη για το εκκλησιαστικό γεγονός της ονομαστικής εορτής του Ποιμενάρχου της. Οι χειροτονίες δε, του Διακόνου κ. Στεφάνου Τινικασβίλι, εις Πρεσβύτερον, και του Μοναχού κ. Τιμοθέου Μαυρομάτη, εις Ιεροδιάκονον, προσέδωσαν στην ημέρα χαρακτήρα διπλού εορτασμού για την Ελληνορθόδοξη Εκκλησία της πέμπτης ηπείρου.
Οι δύο χειροτονίες, όπως και η ακολουθήσασα χειροθεσία του π. Στεφάνου σε Αρχιμανδρίτη, τελέστηκαν από τον Σεβασμιώτατο κ.κ. Μακάριο εν πληθούση εκκλησία και παρουσία του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Σεβαστείας κ. Σεραφείμ και των Θεοφιλεστάτων Επισκόπων Σωζοπόλεως κ. Κυριακού, Μαγνησίας κ. Χριστοδούλου και Κερασούντος κ. Ευμενίου.
Προ της εις Πρεσβύτερον χειροτονίας του, ο Διάκονος π. Στέφανος προσήλθε ενώπιον του Ποιμενάρχου του και, με έντονη τη συναισθηματική του φόρτιση, εκφώνησε τον χειροτονητήριο λόγο του. Εξέφρασε καταρχάς την ευγνωμοσύνη του προς τον Θεό που του έδειξε το μονοπάτι προς την Εκκλησία ήδη από τα νεανικά χρόνια της ζωή του, ενώ υποσχέθηκε ότι θα συνεχίσει τη διακονία του, υπηρετώντας το ποίμνιο του Χριστού με μεγαλύτερη ευθύνη. «Θα θυμάμαι σε όλες τις κακουχίες που θα αντιμετωπίζω, τη διακονία που ο ίδιος ο Χριστός μάς έδωσε ως παράδειγμα, υπηρετώντας τους μαθητές και τον λαό Του», τόνισε.
Ο π. Στέφανος, γεννηθείς στην ορθόδοξη Γεωργία και μεγαλωμένος σε χριστιανικό περιβάλλον, ακολούθησε σπουδές στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και κατόπιν εντάχθηκε στην αδελφότητα της Ιεράς Μονής Αγίου Γεωργίου Επανωσήφη, στην Κρήτη. Διακόνησε κοντά στον Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο επί επτά έτη, ακολουθώντας τον αρχικά στην Αυτόνομη Εκκλησία της Εσθονίας και μετέπειτα, από το καλοκαίρι του 2019, στην Αυστραλία.
Ευχαριστώντας ολόψυχα τον Σεβασμιώτατο για την πατρική φροντίδα που του έχει δείξει, σημείωσε μεταξύ άλλων: «Η σοφία σας και η απεριόριστη καλοσύνη σας, θα λάμψουν σαν φως στη ζωή μου, φωτίζοντας τον δρόμο προς τον αιώνιο Πατέρα. Προσεύχομαι ο Θεός να σας δίνει δύναμη και τη συνεχή ικανότητα να αγγίζετε τις καρδιές και τις ψυχές πολλών άλλων ανθρώπων, ώστε και αυτοί να βιώσουν αυτήν την πατρική αγάπη και να συνειδητοποιήσουν τη σημασία της ύπαρξής τους».
Ακολούθως, ο νέος Πρεσβύτερος ευχαρίστησε εγκάρδια όλους τους ανθρώπους που διαδραμάτισαν ακόμα και τον μικρότερο ρόλο στην πνευματική του πορεία, κάνοντας ειδική μνεία, έμφορτος συγκίνησης, στον Πρωτοσύγκελλο της Ιεράς Αρχιεπισκοπής Αυστραλίας, Πανοσιολογιώτατο Αρχιμανδρίτη κ. Χριστοφόρο Κρικέλη, και στον Αρχιδιάκονο κ. Αθηναγόρα Καρακωνσταντάκη. «Η Ιερά Αρχιεπισκοπή μας είναι ευλογημένη να έχει ευσεβείς Επισκόπους και καλούς κληρικούς, που εκούσια και ακούσια με τις καλές τους πράξεις με δίδαξαν να υπηρετώ με ανιδιοτέλεια για το καλό της Εκκλησίας», επισήμανε. Δεν παρέλειψε, τέλος, να αναφερθεί στην οικογένειά του και να την ευχαριστήσει για την αγάπη και για τις θυσίες που έκανε για εκείνον.
Εξίσου συγκινημένος εμφανίστηκε ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος, ο οποίος, απευθυνόμενος στον επί σειρά ετών Διάκονο και στενό συνεργάτη του, τόνισε αρχικά ότι «η ζωή σου είναι μια απόδειξη της αγάπης και της ευσπλαχνίας του Θεού, η οποία σε έχει επισκιάσει πλουσιοπάροχα ήδη από τη γέννησή σου». Προέτρεψε δε τον νέο Πρεσβύτερο να δοξάζει τον Θεό για τη σκανδαλώδη μέριμνά Του για εκείνον και να εμπιστεύεται το θέλημά Του για τη ζωή του και την πορεία του.
Στη συνέχεια, ο Σεβασμιώτατος περιέγραψε εν συντομία τον βίο και τη θεολογία του Αγίου Μακαρίου, εστιάζοντας και αναλύοντας τη φράση του: «οὐκ ἔστιν ἄλλως σωθῆναι, εἰ μὴ διὰ τοῦ πλησίον», για να προτρέψει τον π. Στέφανο να ακούσει τη φωνή του Αγίου και να κάνει πράξη τη διδασκαλία του.
Τέλος, αναφέρθηκε στα πολλά χαρίσματα που διαθέτει ο νέος Πρεσβύτερος και τον παρότρυνε να τα προσφέρει όλα στη διακονία της Εκκλησίας και στη σωτηρία του πλησίον. «Δεν έχω καμιά αμφιβολία για την επιτυχία σου και την πνευματική σου πρόοδο. Είμαι σίγουρος ότι θα φανείς αντάξιος των προσδοκιών της Αρχιεπισκοπής μας και εμού, του πνευματικού σου πατρός. Σε ευχαριστώ με όλη μου την πατρική αγάπη για ό,τι έχεις προσφέρει μέχρι τώρα στην Εκκλησία και στην ελαχιστότητά μου», σημείωσε κλείνοντας.
Ακολούθησε η εις Διάκονον χειροτονία του Μοναχού π. Τιμοθέου, ο οποίος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Βρισβάνη, από τα νεανικά του χρόνια συμμετείχε ενεργά στη ζωή της Εκκλησίας, στην Ενορία του Αγίου Γεωργίου, και κατά το παρελθόν έτος εκάρη μοναχός από τον Αρχιεπίσκοπο Αυστραλίας στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου, στο Yellow Rock της Νέας Νοτίου Ουαλίας.
Ο νέος Ιεροδιάκονος, που θα υπηρετεί πλέον ως συνεργάτης του ιδιαιτέρου Αρχιεπισκοπικού Γραφείου, ευχαρίστησε καταρχάς την οικογένειά του, τους γονείς και τους παππούδες του, για τη χριστιανική ανατροφή που πρόσφεραν στον ίδιο και στα αδέρφια του, ενώ έκανε ειδική μνεία στον αείμνηστο παππού του, Κώστα, ο οποίος, περισσότερο από κάθε άλλο πρόσωπο, του ενέπνευσε τον πόθο της ιερωσύνης: «Η ακλόνητη πίστη του, η απλότητα της καρδιάς του και η αγάπη του για τους άλλους και την Εκκλησία, ιδίως δε για την τέχνη της ψαλμωδίας, ήταν και θα είναι πάντα το μέτρο μου για το ποιος θα είμαι ως χριστιανός. Η σχέση μου μαζί του ήταν ιδιαίτερη και ο θάνατός του, το 2009, άφησε μια μεγάλη πληγή τόσο βαθιά μέσα μου. Ο μόνος τρόπος που θα μπορούσα να τη γεμίσω ήταν να ακολουθήσω το χριστιανικό του παράδειγμα».
Ακόμη, εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς όλους τους ανθρώπους της Ενορίας του Αγίου Γεωργίου Βρισβάνης και ιδιαίτερα προς τον πρώτο πνευματικό του, τον π. Δημήτριο Τσάκα, για τον οποίο μίλησε με ιδιαίτερα θερμά λόγια, σημειώνοντας τη μεγάλη προσφορά του και την ανιδιοτελή θυσία του για όλους.
Ο μετέπειτα πνευματικός του πατέρας, ο οποίος συνέβαλε καταλυτικά στην κλίση του προς τον μοναχισμό, είναι ο Θεοφιλέστατος Επίσκοπος Μελόης κ. Αιμιλιανός, προς τον οποίο ο νέος Ιεροδιάκονος εξέφρασε την απεριόριστη αγάπη και εκτίμησή του, με λόγους από καρδιάς: «Θεοφιλέστατε, με έσωσες από τον εαυτό μου και μου έδειξες τον δρόμο της σωτηρίας. Πάντα θα σε ευχαριστώ για όλα όσα έκανες και ακόμα κάνεις για την ψυχή μου».
Τέλος, απευθυνόμενος προς τον Αρχιεπίσκοπο, υποσχέθηκε να αφοσιωθεί ολόψυχα στον Θεό, στην Εκκλησία και στον ίδιο, ως Ποιμενάρχη του.
Από την πλευρά του, ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος απηύθυνε στον χειροτονούμενο λόγους πνευματικής οικοδομής, παραθέτοντας αποσπάσματα της διδασκαλίας του τιμώμενου Αγίου. Τον παρότρυνε, μεταξύ άλλων, να βαδίζει την οδό της σωτηρίας με ευγένεια ψυχής και απλότητα, απαλλαγμένος από κάθε κακία και διάθεση κατακρίσεως, καθώς επίσης να δείξει στον συνάνθρωπο όλη του την αγάπη και την ταπείνωση, τη λεπτότητα και την ευαισθησία του.
Επιπλέον, κάνοντας αναφορά στα πρόσωπα που συνέβαλαν στην πνευματική του πρόοδο και στον εν Χριστώ καταρτισμό της προσωπικότητάς του – τους γονείς και τους παππούδες του, τον π. Δημήτριο Τσάκα και τον Θεοφιλέστατο κ. Αιμιλιανό – προέτρεψε τον νέο Ιεροδιάκονο να κρατήσει όλα όσα σου προσέφεραν και να προσπαθήσει να τα αυξήσει και να τα καλλιεργήσει, όχι για τη δόξα του εαυτού του, αλλά για τη δόξα της Αγίας μας Εκκλησίας.
