Ι. Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας
«Εμείς οι Ορθόδοξοι έχουμε ιστορία δυο χιλιάδων χρόνων. Αν μέσα σε αυτά τα δύο χιλιάδες χρόνια, η Ορθόδοξη Εκκλησία δεν είχε Οικουμενικό Πατριαρχείο, θα έπρεπε να το δημιουργήσει. Γιατί δε θα μπορούσε να προχωρήσει αλλιώς. Δεν μπορώ να διανοηθώ την Ορθόδοξη Εκκλησία χωρίς το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Δεν μπορεί να υπάρξει! Παρά τα όσα λέγονται και ακούγονται, παρά τις φωνές, τις κρύες και παγερές του βορρά, τις φωνές τις αλλόκοτες, τις φωνές της εκκοσμικεύσεως, δεν μπορεί να υπάρξει Ορθόδοξη Εκκλησία χωρίς τον πρώτο της Ορθοδοξίας που είναι ο Οικουμενικός Πατριάρχης».
Τα παραπάνω διεμήνυσε ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος, σκιαγραφώντας, ενώπιον των πιστών της Ενορίας του Αγίου Σπυρίδωνος, στο Kingsford του Σύδνεϋ, τον ιστορικό ρόλο και τη θυσιαστική προσφορά της Μητρός Εκκλησίας. Ο Σεβασμιώτατος προεξήρχε της τρισαρχιερατικής Θείας Λειτουργίας που τελέστηκε στην πανηγυρίζουσα Ενορία την Κυριακή, 12 Δεκεμβρίου, με συλλειτουργούντες τους Επισκόπους Μιλητουπόλεως κ. Ιάκωβο και Σωζοπόλεως κ. Κυριακό.
Προ της λιτάνευσης της ιεράς εικόνος του Αγίου Σπυρίδωνος, χειροθέτησε σε Πρωτοπρεσβύτερο του Οικουμενικού Θρόνου τον Ιερατικώς Προϊστάμενο της Ενορίας, π. Στυλιανό Σκούτα. «Η διάκριση αυτή αποτελεί επισφράγισμα πολλών κόπων, πολλών αγώνων, μεγάλης προσφοράς, υπακοής, αφοσίωσης και θυσίας», δήλωσε απευθυνόμενος στον π. Στυλιανό, ενώ προέτρεψε πατρικά τους πιστούς να είναι πιστοί και αφοσιωμένοι στη Μητέρα Εκκλησία και να δείχνουν την αγάπη τους προς τον Οικουμενικό Πατριάρχη και την περί Αυτόν Αγία και Ιερά Σύνοδο.
Είχε προηγηθεί η συγκινητική προσφώνηση του τιμώμενου κληρικού, ο οποίος, μετά πολλής ευγνωμοσύνης, ευχαρίστησε τον Αρχιεπίσκοπο για την πρότασή του να λάβει το οφφίκιο του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου, καθώς και τον Παναγιώτατο κ.κ. Βαρθολομαίο για την ύψιστη τιμή που του παρείχε. Ο π. Στυλιανός ενθυμήθηκε, έμπλεος συγκίνησης, μια εικόνα που είχε σφραγίσει την παιδική ψυχή του το έτος 1964: Ήταν η ιστορική, πρώτη συνάντηση του μακαριστού Οικουμενικού Πατριάρχου Αθηναγόρα με τον τότε Πάπα της Ρώμης, Παύλο ΣΤ΄. Ακολούθως, αναφέρθηκε με υιικό σεβασμό και αγάπη στο πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου, τον οποίο έχει αξιωθεί να γνωρίσει τόσο κατά τις δύο επισκέψεις του Παναγιωτάτου στην Αυστραλία, την πρώτη ως Μητροπολίτης Φιλαδελφείας, όσο και σε επισκέψεις του ιδίου στο Φανάρι, στο πλαίσιο προσκυνημάτων στο σεπτό Κέντρο της Ορθοδοξίας. Ο π. Στυλιανός, αφού αφιέρωσε τη διάκριση που έλαβε, στους μακαριστούς γονείς του, Σάββα και Μαρία, ευχαρίστησε την Πρεσβυτέρα Παναγιώτα για τη διαχρονική στήριξη που του παρείχε και τους ενορίτες του για την απέραντη αγάπη με την οποία τον περιβάλλουν, ενώ καταληκτικά υπογράμμισε με έμφαση ότι «παιδιώθεν υπήρξα λάτρης και μέχρι τελευταίας μου αναπνοής θα παραμείνω, υπερασπιζόμενος το Οικουμενικό Πατριαρχείο».
Κλήρος και λαός ευχήθηκαν εγκάρδια στον νέο Πρωτοπρεσβύτερο του Οικουμενικού Θρόνου, ενώ η ιαχή «Άξιος» ακούστηκε δυνατά, για δεύτερη φορά μέσα στην εκκλησία. Νωρίτερα, οι παριστάμενοι στη Θεία Λειτουργία είχαν ευλογηθεί να παρακολουθήσουν την εις Διάκονον χειροτονία του κ. Χρήστου Μπάγκου, ενός νέου ανθρώπου που ανέβηκε στο πρώτο σκαλί της ιερωσύνης και ξεκινά τη διακονική του πορεία κοντά στον π. Στυλιανό, στον ιστορικό Ι.Ν. Αγίου Σπυρίδωνος Kingsford.
Ο νέος Διάκονος δέχθηκε τις πατρικές συμβουλές και τις πνευματικές νουθεσίες του Ποιμενάρχου του, ο οποίος τον παρακάλεσε να διδαχθεί από το παράδειγμα του τιμώμενου Αγίου και προστάτου της Ενορίας που εφεξής θα διακονήσει. Αφού περιέγραψε συνοπτικά τον βίο του Αγίου Σπυρίδωνος και εκτενέστερα τα θαύματα τα οποία επιτέλεσε, δίνοντας έμφαση στο συγκλονιστικό γεγονός της θαυματουργικής Του παρέμβασης κατά τη την Α´ Οικουμενική Σύνοδο της Νίκαιας, ο Σεβασμιώτατος κ.κ. Μακάριος διέκρινε καταρχάς ότι όλη η ζωή του Αγίου «μάς διδάσκει ότι η σχέση του ανθρώπου με τον Θεό καθορίζεται ως σχέση αγάπης». «Αγαπούμε τον Θεό ελεύθερα και δίχως ιδιοτέλεια», επισήμανε, «ή, όπως έλεγε ο Άγιος Παΐσιος ο Αγειορίτης, αγαπούμε τον Θεό σαν να μην υπάρχει ούτε κόλαση ούτε παράδεισος. Αυτό σημαίνει ότι δεν τον αγαπούμε από φόβο, επειδή δηλαδή φοβόμαστε την τιμωρία της κολάσεως. Αλλά και ούτε από κέρδος, επειδή δηλαδή προσβλέπουμε στην ανταμοιβή του παραδείσου. Η αληθινή και ανιδιοτελής αγάπη είναι αυτή που καθορίζει τη σχέση μας με τον Θεό».
Στρεφόμενος προς τον χειροτονούμενο, τον προέτρεψε: «Να φέρεις τον πλησίον, τον κάθε πλησίον, σε επαφή με τον Χριστό», προσθέτοντας πως «εάν δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, τουλάχιστον μη γίνεις εσύ εμπόδιο στην καλλιέργεια της σχέσης κάποιου με τον ζώντα και αληθινό Θεό». «Η ζωή του Αγίου Σπυρίδωνος μάς διδάσκει ότι τον άνθρωπο θα τον κερδίσουμε με την ταπείνωση και τη θανάτωση του εαυτού μας», υπογράμμισε σε άλλο σημείο και συνέχισε: «Θα τον κερδίσουμε με το να βάλουμε τον εαυτό μας στη θέση αυτού που αμάρτησε και έσφαλε. Με το να βάλουμε τελικά τον εαυτό μας στην ανάγκη του άλλου. Θα βοηθήσεις την Εκκλησία και τον κόσμο με την αλληλεγγύη, την κατανόηση, τη συμπόνια και την αγάπη, και όχι με την καταδίκη και τον έλεγχο του πλησίον».
«Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι θα επιτύχεις», δήλωσε στη συνέχεια ο Αρχιεπίσκοπος, αναγνωρίζοντας στον νέο Διάκονο ότι «έχεις τη θύραθεν παιδεία, αλλά κυρίως σε κατακοσμεί η κατά Θεόν αγωγή». Χαρακτήρισε δε ευλογία το ότι θα διακονήσει κοντά στον π. Στυλιανό Σκούτα, ενώ κατέκλεισε τον λόγο του με την προτροπή: «Διακόνησε με αγάπη και γράψε την ιστορία σου με το μελάνι της ματωμένης από ευσπλαχνία για τον πλησίον καρδιάς σου».
Από την πλευρά του, ο π. Χρήστος, υπό τα συγκινημένα βλέμματα πολλών μελών της οικογένειάς του, καθώς και της συζύγου του, Ελένης, διαβεβαίωσε ότι θα κάνει το παν για να ανταποκριθεί στις προσδοκίες της Εκκλησίας και του Ποιμενάρχου του. «Θέλω να μιμούμαι το στοργικό σας παράδειγμα καθ’ όλη τη διάρκεια της διακονίας μου. Ιδιαίτερα την προθυμία και την ικανότητά σας να δημιουργείτε και να διατηρείτε χώρο για όλους στην καρδιά σας», τόνισε, μεταξύ άλλων, απευθυνόμενος με σεβασμό προς τον Αρχιεπίσκοπο κ.κ. Μακάριο.
Αναφέρθηκε δε με εκτίμηση στο πρόσωπο του π. Στυλιανού, καθώς και του προκατόχου του, Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτη κ. Αμφιλοχίου Παπαντωνίου, ενώ επισήμανε ότι το θερμό καλωσόρισμα που δέχτηκε από το συμβούλιο της Ενορίας και ιδιαίτερα από τον Πρόεδρο, κ. Ηλία Οικονόμου, αποτελεί πηγή ενθάρρυνσης για τον ίδιο.
Archbishop Makarios: “There can be no Orthodox Church without the Ecumenical Patriarchate”
“We Orthodox have a history of two thousand years. If during these two thousand years, the Orthodox Church did not have an Ecumenical Patriarchate, it should have created it. Because she would not have been able to proceed otherwise. I can not imagine the Orthodox Church without the Ecumenical Patriarchate. She cannot exist! Despite what is said and heard; despite the voices, the cold and icy voices from the north; the strange voices; the voices of secularisation, there can be no Orthodox Church without the first of Orthodoxy, who is the Ecumenical Patriarch.”
The above words were communicated by His Eminence Archbishop Makarios of Australia to the faithful of the Parish of St Spyridon, in Kingsford, Sydney, outlining the historical role and the sacrificial contribution of the Mother Church. His Eminence presided over the Hierarchical Concelebration of the Divine Liturgy at the Parish, which was celebrating its patronal feast on Sunday, 12th December, with Bishops Iakovos of Miletoupolis and Kyriakos of Sozopolis.
Before the procession of the holy icon of St Spyridon, he elevated Parish Priest, Fr Steven Scoutas to the rank of Protopresbyter of the Ecumenical Throne. “This distinction constitutes the culmination of much effort, many struggles, huge contributions, obedience, devotion and sacrifice,” he said, addressing Fr Steven, while urging the faithful to be faithful and devoted to the Mother Church and to show their love for the Ecumenical Patriarch and the Holy and Sacred Synod.
This was preceded by the moving address of the honoured clergyman who, with much gratitude, thanked the Archbishop for his proposal to receive the office of Protopresbyter of the Ecumenical Throne, as well as to His All Holiness Patriarch Bartholomew for bestowing him with the highest honour. Fr Steven emotionally recalled an image that sealed his childhood soul in 1964: It was the historic, first meeting of late Ecumenical Patriarch Athenagoras with the then Pope of Rome, Paul VI. He then referred with filial respect and love to Ecumenical Patriarch Bartholomew, whom he was counted worthy to have met during both of His All Holiness’ two visits to Australia, the first as Metropolitan of Philadelphia, and during his pilgrimages to the Phanar, the sacred Centre of Orthodoxy. Fr Steven, after dedicating the distinction he received to his parents of blessed memory, Sava and Maria, he thanked Presvitera Panagiota for her support over many years, as well as to his parishioners for their immense love, while finally emphasising that, “since childhood, I have worshipped and I will remain until my last breath, defending the Ecumenical Patriarchate.”
Clergy and laity wholeheartedly wished well the new Protopresbyter of the Ecumenical Throne, while the shout, “Worthy” was heard loudly, for the second time in the church. Earlier, those present at the Divine Liturgy were blessed to observe the ordination of Chris Baghos to the diaconate, the first degree of the holy orders, and who begins his ministry as a deacon by the side of Fr Steven, at the historic church of St Spyridon, Kingsford.
The new deacon received the paternal advice and spiritual counsels of his Shepherd, who entreated him to learn from the example of the honoured Saint and Patron of the Parish that he will, henceforth, serve. Having briefly described the life of St Spyridon and expanding on the miracles he performed, emphasising the moving event with his miraculous intervention at the First Ecumenical Council of Nicaea, His Eminence made the point that the Saint’s whole life “teaches us that man’s relationship with God is defined as a relationship of love.” “We love God freely and without selfishness,” he noted, “or, as St Pasios the Holy Athonite monk would say, we love God as if there is no hell or heaven. This means that we do not love Him out of fear of the punishment of hell. But equally, we do not love Him to gain heaven. It is a true and selfless love that determines our relationship with God.”
Turning to the ordained, he urged him: “Bring your neighbour, every neighbour, into communion with Christ,” adding that, “if you cannot do this, at least do not become a barrier for someone else to cultivate a relationship with the living God. The life of St Spyridon teaches us that we will gain man through our humility and by dying to ourselves,” he underlined elsewhere and continued: “We will gain him by putting ourselves in the place of the one who sinned and did wrong. By putting ourselves, decisively, in the place of the other person’s need. You will help the Church and the world when you show solidarity, understanding, compassion and love, and not condemnation and control of your neighbour.”
“I have no doubt that you will succeed,” the Archbishop then said, acknowledging to the new deacon, “you have a secular education but, above all, you are adorned by having been raised in a life in God.” He described it as a blessing that he will serve by Fr Steven Scoutas, while he closed his speech with the exhortation: “Minister with love and make your mark from a heart that bleeds with compassion for your neighbour.”
For his part, Fr Chris, with many family members looking on with visible emotion including his wife, Elleni, gave an assurance that he will do everything to meet the expectations of the Church and His Shepherd. “I want to imitate your loving example throughout my ministry. Especially your willingness to create and maintain space for everyone in your heart,” he stressed, among other things, respectfully addressing Archbishop Makarios.
He referred with gratitude to Fr Steven, as well as to his predecessor, the Very Reverend Archimandrite Amphilohios Papantoniou, while pointing out that the warm welcome he received from the Parish Council and especially from the President, Mr Elias Economou, is a source of encouragement for him.
