Την Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2021, εορτή του Αγίου Σάββα του Ηγιασμένου, ο Σεβ. Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ προέστη της Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Ναό του Αγίου Παντελεήμονος Κουσκουντζουκίου.
Στο τέλος της Θ. Λειτουργίας απένειμε στον Πρόεδρο της Κοινότητας κ. Σάββα Κοτάμ το οφφίκιο του Άρχοντος Οστιαρίου της Ιεράς Μητροπόλεως Χαλκηδόνος.
Παραθέτουμε στη συνέχεια τις ομιλίες κατά την απονομή του οφφικίου: Του Γέροντος Χαλκηδόνος κ. Εμμανουήλ και του νέου Άρχοντος.
Ἐντιμολογιώτατε Ἄρχων Ὀστιάριε τῆς καθ΄ἡμᾶς Ἱερᾶς Μητροπόλεως κύριε Σάββα Κοττάμ,
Μέ πολλήν χαράν καί συγκίνησιν σήμερον, κατά τήν μνήμην τοῦ οὐρανίου προστάτου σου Ὁσίου Σάββα τοῦ Ἡγιασμένου, σοῦ ἀπονέμω τό ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Ὀστιαρίου τῆς Ἱερᾶς μας Μητροπόλεως Χαλκηδόνος εἰς ἔνδειξιν τιμῆς καί ἀναγνωρίσεως τῆς σεμνῆς προσφορᾶς σου πρός τήν τοπικήν Ἐκκλησίαν.
Τήν χαράν καί τήν συγκίνησιν ἐντείνει τό γεγονός ὅτι ἡ χειροθεσία τελείται εἰς τήν Κοινότητα ὅπου ὡς Πρόεδρος διακονεῖς μετά πολλοῦ ζήλου καί μεγάλης διαθέσεως προσφορᾶς. Καί ἀξίζει κάθε θυσία τόσο τό Κουσκουντζούκι μέ τούς δύο ὑπέροχους Ναούς του, τόν Ἅγιον Παντελεήμονα καί τόν Ἅγιον Γεώργιον, ὅπως καί κάθε Κοινότης τῆς Ἐπαρχίας μας καί εὐρύτερον τῆς Βασιλευούσης Πόλεως ὅπου ἡ Ρωμηοσύνη καλείται νά δώσῃ τήν ἰδικήν της μαρτυρίαν.
Ποία, ὅμως, εἶναι φίλτατε Ἄρχων, ἡ μαρτυρία τῆς Ρωμηοσύνης σήμερον; Πολλοί διαθέτουν τήν γνώμην ὅτι ἡ Ρωμηοσύνη ἀποτελεῖ μίαν ἄχρωμον, ἄγευστον, ἄνευ ἰδιοσυγκρασίας καί ταυτότητος πολιτιστική ὁμάδα ἡ ὁποία ἁπλῶς ὁμιλεῖ τήν ἑλληνικήν καί ἐκκλησιάζεται θεατρικῷ τῷ τρόπῳ ἐνῷ ὁδηγείται εἰς τό τέλος της. Ὄχι! Ἐμείς ἐδῶ εἰς τήν Χαλκηδόνα μετά φωνῆς μεγάλης καί παρρησίας διακηρρύσομεν ὅτι ἡ Ρωμηοσύνη δέν εἶναι σκαλί πολιτισμοῦ διά τάς προσωπικάς καί κενάς διαθέσεις ἀνελίξεως καί προαγωγῆς μας!
Ἡ Ρωμηοσύνη εἶναι Χριστός! Εἶναι οἰκουμενική φωνή πίστεως Ὀρθοδόξου, γλώσσης καί παιδείας ἑλληνικῆς καί συστήματος λατινικοῦ. Ἡ Ρωμηοσύνη, ἀγαπητοί παρόντες, δέν εἶναι τό χωράφι τῶν μωρῶν φιλοδοξιῶν μας, δέν ἔχει χῶρο δι΄ὅσους ἐπιθυμοῦν νά χλευάσουν τήν πίστι καί τό Γένος μας! Ἡ Ρωμηοσύνη ζητεῖ θυσίας, κόπους, μόχθους, ζητεῖ τήν καρδίαν μας, τήν προσοχήν μας, ἐτάχθημεν, μέ τήν Χάριν τοῦ Θεοῦ, νά φυλάττωμεν τάς θύρας της ὥστε νά μή εἰσέλθουν καινοφανῆ στοιχεῖα ἔσωθεν καί ἔξωθεν καί νοθεύσουν τήν γνησιότητα καί αὐθεντικότητά της.
Μέ γνώμονα τά ὡς ἄνω, ἐσκέφθην νά σοῦ ἀπονείμω συμβολικῶς τό ὀφφίκιον τοῦ ὀστιαρίου ἤτοι τοῦ θυροφύλακος, προτρέποντάς σε νά εἶσαι πάντοτε σεμνός καί ἀφωσιωμένος φύλαξ τῶν θυρῶν τῆς ἀμωμήτου πίστεως καί τοῦ εὐσεβοῦς ἡμῶν Γένους. Δέν εἶναι ὀλίγον νά εἶσαι φύλαξ τέτοιων πνευματικῶν θυρῶν. Εἶναι ὑψίστη ἀποστολή καί τιμητική διακονία διά τοῦτο καί σοῖ συγχαίρω καί ἐπαινῶ δημοσίως τήν ἔγκοπον ἀφοσίωσιν τῆς Ἐντιμολογιότητός σου εἰς τάς ἱεράς τῆς Μητροπόλεώς μας ὑποθέσεις.
Συγχαίρω ὡσαύτως τήν καλήν καί δυναμικήν σύζυγόν σου καί σύμπασαν τήν εὐλογημένην οἰκογένειάν σου καθώς καί τήν Κοινότητα Κουσκουντζουκίου ἡ ὁποία εὐμοιρεῖ νά σέ ἔχῃ Πρόεδρον!
Ἄξιος ἐντιμολογιώτατε Ἄρχων!
Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Γέρων Χαλκηδόνος κ. Ἐμμανουήλ, Ποιμενάρχα τῆς Θεοσώστου ἱστορικῆς Μητροπόλεώς μας,
Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναίε,
Ἐντιμολογιώτατοι Ἄρχοντες,
Εὐγενεστάτη κυρία Γεωργία Σουλτανοπούλου, Γενική Πρόξενε τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα,
Ἐκλεκτοί Ὁμήγυρις,
Μέ ἰδιαίτερη χαρά, τιμή, συγκίνησι, καί ἀγάπη Σᾶς ὑποδεχόμεθα σήμερον στόν περικαλλῆ Ἱερόν Ναόν τοῦ Ἁγίου Παντελεήμονος Κουζκουντζουκίου μέ τήν εὐκαιρίαν τῆς μνήμης τοῦ Ὁσίου καί Θεοφόρου Πατρός ἡμῶν Σάββα τοῦ ἡγιασμένου, τοῦ ὁποίου φέρω τό ὄνομα, ἡ δέ Προχείρησί μου ἀπό τήν Σεβασμιότητά Σας εἰς τό ὀφφίκιον τοῦ Ἄρχοντος Ὀστιαρίου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χαλκηδόνος ἀποτελεῖ δι᾿ ἐμέ καί τούς οἰκογενεῖς μου ἕνα διπλογιόρτι πού θά ἐνθυμοῦμαι πάντοτε στό διάβα τῆς ζωῆς μου. Μέ πολλή σεβασμό ἀποδέχομαι τήν τετιμημένη αὐτή διάκρισιν.
Ἐπιτρέψατέ μοι νά Σᾶς ἀναφέρω, ὅτι πρό τῶν κοινοτικῶν ἐκλογῶν τῶν εὐαγῶν ἱδρυμάτων μας τό ἔτος 1991 ἄρχισα ἀνεπισήμως νά ἐργάζομαι δίπλα στόν τότε Πρόεδρον τῆς Κοινότητος καί νῦν ἀείμνηστον πατέρα μου Αἰμίλιον Κοτάμ. Ἀκριβῶς διά τόν λόγον αὐτόν εὑρίσκομαι στήν εὐχάριστον θέσιν νά γνωρίζω τό τί σημαίνει «ὑπηρεσία τῶν κοινῶν» σέ Ἐκκλησίες καί Συλλόγους τῆς Ρωμηοσύνης μας. Ἡ ὑπηρεσία αὕτη δέν εἶναι Ἀξίωμα εἴτε διάκρισις εἴτε Τσορμπατζιλίκι πού ἐλέγετο παλαιόθεν. Εἶναι ἔργον Διακονίας, θυσίας, αὐταπαρνήσεως ἐνίοτε δέ καί Γολγοθᾶς σέ δυσοίωνες ἐποχές.
Εἶναι ἡ ἱερά παρακαταθήκη πού ἐλάβομεν ἀπό τούς προγόνους μας, καί ὀφείλομεν νά τήν παραδώσουμε στή μεταγενέστερη γενεά ἀκεραία ἀλώβητη καί ἐπηυξημένη διά νά καίει ἡ κανδήλα τῆς Ρωμηοσύνης καί τοῦ Γένους στίς ἐκκλησιές μας εἰς αἰῶνα τόν ἅπαντα.
Οἱ Ἄρχοντες ὀφφικιάλιοι εἶναι τέκνα πιστά, ἄξια τῆς ἐμπιστοσύνης τοῦ Πατριάρχου καί τῶν ἐπαρχιούχων Ποιμεναρχῶν ὡς Συγκυρηναῖοι εἰς τό ἔργον των. Θερμάς ἐγκαρδίους εὐχαριστίας ἀπευθύνω πρός τόν Σεβ. Μητροπολίτην Μυριοφύτου καί Περιστάσεως κ. Εἰρηναῖον, τόν Αἰδεσιμότατο Πρώτο Πρεσβύτερον κ. Κωνσταντῖνον Καγιάντελεν, Ἱερατικῶς Προϊστάμενον τῆς Κοινότητός μας, τούς παρισταμένους Ἐντιμολογιωτάτους Ἄρχοντας ὀφφικιαλίους τῆς Ἁγίας τοῦ Χριστοῦ Μεγάλης Ἐκκλησίας, τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Χαλκηδόνος, τούς συνεργάτας μου, μέλη τῆς ἐκκλησιαστικῆς μας ἐπιτροπῆς, τούς ἐντιμοτάτους Προέδρους καί μέλη τῶν πέριξ τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως μας παρακειμένων κοινοτήτων εὐαγῶν Ἱδρυμάτων, καί πρός τούς λοιπούς φιλεόρτους προσκυνητάς τῆς Πόλεώς μας πού συμμετεῖχαν στήν χαρμόσυνη αὐτή ἡμέρα τῶν ὀνομαστηρίων μου.
Καί τέλος Σεβασμιώτατε περισπούδαστε Γέροντα, μέ αὐτάς τάς πενιχράς σκέψεις καί τά αἰσθήματα Σᾶς ἀπευθύνω τά σέβη καί τάς εὐχαριστίας τῆς συνοδοιπόρου συζύγου μου Λουκίας, τῶν δύο θυγατέρων μου Ἀλεξίας καί Στεφανίας, καί τά ἰδικά μου αἰσθήματα ἀνιδιοτελοῦς ἀγάπης-σεβασμοῦ. Σᾶς ὑπόσχομαι ὅτι ἐν τῷ μέτρῳ τῶν δυνατοτήτων μου θά φανῶ ἄξιος τῆς ἐμπιστοσύνης Σας καί θά εἶμαι πάντοτε εἰς τήν διάθεσίν Σας.
Σᾶς εὔχομαι ἐκ μέσης καρδίας ὑγιεία ἀμετάπτωτη καί τήν ἐξ Ὕψους δύναμιν διά τήν ἀπρόσκοπτον ἐκτέλεσιν τῶν σημαντικῶν πνευματικῶν καί διοικητικῶν εὐθυνῶν πού ἀναλάβατε ἀπό τήν ἡμέραν τῆς ἐκλογῆς Σας στή Μητρόπολί μας καί στό Ἱερό Κέντρο τοῦ Φαναρίου ὡς Πρῶτος τῇ τάξει Ἱεράρχης.
Ὡς εὔ παρέστητε χρόνια πολλά.
