Πέμπτη 09-09-2021
Σεβασμιώτατε,
Ίσως να εκπλαγείτε που αποφάσισα να επικοινωνήσω μαζί σας μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου μετά από μια σειρά δυσάρεστων γεγονότων που συνέβησαν κατά τη διάρκεια των τελευταίων 18 μηνών. Θα εκμεταλλευτώ αυτήν την ευκαιρία για να σας υπενθυμίσω ότι η σχέση μας και η φιλία μας πηγαίνει πίσω, στο Μάρτιο του 1988.
Σε αυτή την επιστολή που σας αποστέλλω μέσω email θα είμαι απλός και ειλικρινής. Δεν είναι το θέμα η τέλεια γραμματική, ούτε οι προσεκτικές εκφράσεις, η περίσταση είναι τέτοια που δεν χρειάζεται να δώσω βάρος στις τυπικότητες.
Ότι γράφω, το γράφω με το χέρι στην καρδιά, με τη μάταιη ελπίδα ότι ίσως παίξει κάποιο ρόλο στο εγγύς μέλλον.
Θυμάμαι όταν φθάσατε στην Αρχιεπισκοπή, αμέσως μετά την άφιξή σας στο διεθνές αεροδρόμιο του Σίδνεϊ. Ήμουν 17 ετών και πιστεύω ότι ήμουν ο πρώτος ενορίτης που συναντήσατε στον Άγιο Νικόλαο – την ενορία στην οποία τοποθετηθήκατε και την υπηρετήσατε μέχρι την ημέρα της χειροτονίας σας ως Επισκόπου.
Όπως είναι φυσικό, μιλήσαμε και μοιραστήκαμε τα όνειρα μας για το μέλλον της ενορίας και συγκεκριμένα την ανάγκη δημιουργίας μιας οργανωμένης ομάδας νέων.
Γίνατε ο πνευματικός μου πατέρας και εξομολόγος, ο προσωπικός και οικογενειακός φίλος. Επισκεφτήκαμε ενορίτες και ευλογήσατε σπίτια. Απολαύσαμε πολλές ιδιωτικές και οικογενειακές στιγμές και τελικά, συνάντησα την επί 31 έτη σύζυγό μου στην ομάδα νέων που καθοδηγούσατε με έμπνευση.
Κατά τη διάρκεια της θητείας μου ως διακόνου, ήσασταν ο άνθρωπος που εμπιστευόμουν περισσότερο από όλους, αυτός με τον οποίο μοιράστηκα την αρνητική εικόνα που σχημάτισα για την ιεραρχία και τις μηχανορραφίες της. Η φιλία μας πήρε άλλη διάσταση, βάθυνε, καθώς ήταν κοινή η βαθιά μας απογοήτευση για την άδικη και ανορθόδοξη συμπεριφορά δύο ιεραρχών του Σίδνεϊ – του Αρχιεπισκόπου και του Βοηθού Επισκόπου.
Θυμάμαι τις συνομιλίες μας και την απογοήτευσή μας για το μέλλον της εκκλησίας υπό το τότε καθεστώς. Ωστόσο, την ίδια εποχή, η πίστη σας και η προσήλωση σας στην Ορθοδοξία, σε συνδυασμό με το ήθος και το φρόνημά σας έγιναν για εμένα φάρος ελπίδας, με έκαναν να πιστέψω ότι ένα ή δύο άτομα δεν είναι ενδεικτικά ολόκληρης της ορθόδοξης ιεραρχίας.
Με συγκλόνισε η δημόσια επίθεση εναντίον σας από τον Αρχιεπίσκοπο Στυλιανό, τα κηρύγματά του και τα επικριτικά δημοσιεύματα εναντίον σας, εναντίον ενός ιεράρχη της εκκλησίας μας – θυμάμαι ότι τα θεώρησα σκανδαλώδη.
Σήμερα, εκ των υστέρων, με αμηχανία και ντροπή, ομολογώ πως έχω αρχίσει να πιστεύω ότι είχε δίκιο στην εκτίμησή του και στην απόλυτη καταδίκη σας. Αν και, εξακολουθώ να θεωρώ ότι οι πιστοί δεν χρειαζόταν να συρθούν σε αυτή την ιστορία μέσω του άμβωνα.
Αλλά ας μεταφερθούμε στο 2016, όπου συναντηθήκαμε στην Αθήνα αρκετές φορές. Σε κάθε μας συνάντηση εκφράζατε την βεβαιότητα σας ότι η θητεία του Αρχιεπισκόπου Στυλιανού έχει σχεδόν τελειώσει και ότι θα τον διαδεχθείτε τον θρόνο και ζητούσατε τη βοήθειά μου ως φίλου και εκδότη μιας από τις δύο ελληνικές εφημερίδες στη Νέα Νότια Ουαλία.
Το 2018, μετά από δύο συναντήσεις μας, τον Φεβρουάριο και τον Μάιο, στην Ελλάδα και την Κωνσταντινούπολη κι ενώ εργαζόσασταν πυρετωδώς στο παρασκήνιο μου ζητήσατε να βοηθήσω τη διαδικασία της εκλογής σας.
Θυμάμαι ξεκάθαρα, μετά από τη συνέντευξή που έδωσε στην εφημερίδα μας ο Παναγιώτατος Πατριάρχης μας στην Κωνσταντινούπολη, ζητήσατε να κάνουμε συνέντευξη και μαζί σας, πράγμα που ούτως ή άλλως ήταν και στις δικές μας προθέσεις να γίνει.
Ωστόσο, σε αυτήν τη συνέντευξη, τόσο εγώ όσο και ο συντάκτης του Κόσμου, Ιωάννης Δραμιτινός μείναμε έκπληκτοι από το γεγονός ότι όταν θεωρούσατε ότι το μικρόφωνο ήταν κλειστό απαξιώνατε με σκληρούς χαρακτηρισμούς τον Αρχιεπίσκοπο Στυλιανό, ενώ όταν θεωρούσατε ότι ήταν ανοιχτό μιλούσατε με τα πιο επαινετικά λόγια!
Παρεμπιπτόντως – το μικρόφωνο ήταν πάντα ανοιχτό!
Μετά την επιστροφή μου στην Αυστραλία, μιλούσαμε συστηματικά για όσα έμελλε να ακολουθήσουν και θυμάμαι καθαρά ότι με προειδοποιήσατε να μείνω μακριά από ορισμένα άτομα και να είμαι εξαιρετικά προσεκτικός με αυτά και συγκεκριμένα τον κ. Νικόλαο Καλλιούρη.
Μπορείτε να αντιληφθείτε την έκπληξη μου όταν διαπίστωσα ότι εσείς και αυτός υποστηρίζετε ο ένας τον άλλον με μοναδικό σκοπό να προκαλέσετε προβλήματα και χάος στην εκκλησία της Αυστραλίας.
Σας ρωτώ λαμβάνοντας υπόψη τις επικρίσεις σας για το πρόσωπο του Νικόλαου Καλιούρη, καταλαβαίνετε το μέγεθος της υποκρισίας πίσω από αυτή τη συμμαχία;
Κι ακόμη περισσότερο, όταν η συμμαχία σας, έχει συμπεριλάβει την κα Βάσω Μόραλη και -ακόμη χειρότερα -τον κ. Άλκη Μορέλα.
Ρωτάω πώς και γιατί ένας ιεράρχης όπως εσείς παραμένει φίλος με ένα ανάξιο και χυδαίο άτομο όπως ο Άλκης Μορέλας;
Ο κ. Μορέλας πιστεύει ότι έχει λάβει την άδεια του Θεού να συκοφαντεί τα πνευματικά σας παιδιά χωρίς καμία απολύτως βάση – γράφει ακόμη και για κληρικούς για τους οποίους είπατε ότι θα ορίσετε ως Επισκόπους εάν εκλεγείτε Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας. Τους ίδιους αυτούς κληρικούς προς τους οποίους δεσμευτήκατε να δώσετε την πατρική σας αγάπη και στήριξη και τώρα δέχονται επίθεση με ψέματα και συκοφαντίες, και πάραυτα αυτό ουδόλως σας ενοχλεί.
Φαίνεται ότι σας αρέσει να παρακολουθείτε ανθρώπους που λέτε ότι αγαπούσατε να συκοφαντούνται από άθλια άτομα που έχουν το θράσος να αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι.
Γιατί να επιτρέψετε στον Μορέλα να επιτεθεί σε ανθρώπους όπως οι γονείς μου και η γυναίκα μου – που δεν σας έχουν κάνει κακό και με τους οποίους μοιραστήκατε τόσες πολλές καλές αναμνήσεις, που κοιμηθήκατε και φάγατε στα σπίτια μας; Ίσως έχετε ξεχάσει πόσο κοντά ήσασταν και με τους δύο γονείς μου που πλέον έχουν πεθάνει. Αλλά αυτό δεν φαίνεται να έχει σημασία για εσάς. Αυτός είναι και ο λόγος που σας γράφω.
Σας θέτω μια δίκαιη και απλή ερώτηση – πώς θα αισθανόσασταν εάν ο Αρχιεπίσκοπος Στυλιανός, όταν σας τα έψαλλε, συκοφαντούσε τους εκλιπόντες γονείς σας ή την αδελφή σας; Παρεμπιπτόντως, ο αείμνηστος πατέρας μου λάτρευε την οικογένειά σας.
Ως αξιοσέβαστος ιεράρχης του Οικουμενικού θρόνου γιατί δεν απομακρυνθήκατε από αυτούς τους άθλιους που αυτοαποκαλούνται δημοσιογράφοι;
Ένα κοινό στοιχείο έχετε όλοι εσείς και αυτό είναι ο μόνος συνδετικός κρίκος στην συμμαχία σας: Όλοι αποτύχατε στην Αυστραλία !
Α) Δεν επιλεγήκατε για την θέση του Αρχιεπισκόπου αν και σας στήριξα με προσωπικό ρίσκο και έκανα ότι μπορούσα για να σας βοηθήσω.
Β) H κα Βάσω Μόραλη μετά την αποδημία του Αρχιεπισκόπου Στυλιανού αισθάνθηκε «ορφανή», σε μια περίοδο που και το μέλλον της ήταν αβέβαιο και είχε χάσει τη εύνοια που είχε από το προηγούμενο «καθεστώς» στην Αρχιεπισκοπή.
Παρόμοια ήταν και τα δικά σας σχέδιά όπως μου είχατε εκμυστηρευτεί. Λέγατε ότι εάν εκλεγείτε θα κάνατε κάθαρση βιβλικών διαστάσεων!
Γ) Για τον κ. Νικόλαο Καλιούρη- υπάρχουν πολλά εκκρεμή ζητήματα και αμφισβητήσιμες οικονομικές συναλλαγές κατά τη διάρκεια της παραμονής του στο Redfern και όλοι γνωρίζουμε ότι γίνεται έρευνα.
Για το τελευταίο και πιο απεχθές μέλος της συμμαχίας σας…
Κρίμα και ντροπή και για τους τρεις σας που διαλέξατε τον Άλκη Μορέλα, ο οποίος έβγαλε για λίγο το κεφάλι του από τη λάσπη με την ελπίδα ότι θα αποκτήσει λίγη δημοσιότητα.
Η χαμηλή του νοημοσύνη δεν του επιτρέπει να συνειδητοποιήσει ότι τον χρησιμοποιείτε για να δημοσιεύει χυδαιότητες και απειλές, που κι εσείς θα θέλατε να δημοσιεύετε αλλά δεν χρειάζεται να το κάνετε αφού βρήκατε το κορόιδο.
Είμαι σίγουρος ότι κανένας από εσάς δεν θα πληρώσει τα δικηγορικά του έξοδα όταν καταδικαστεί.Μετά το θάνατο του Αρχιεπισκόπου Στυλιανού τον Μάρτιο του 2019, ασκήσατε αφόρητη πίεση σε όλους όσους θεωρήσατε ότι μπορούσαν να επηρεάσουν την Παναγιώτητά του και την Ιερά Σύνοδο για να σας εκλέξει στο θρόνο της Αυστραλίας.
Σας υποστήριξα – και ιδιωτικά και δημόσια.
Ένιωσα τον πόνο και την απογοήτευση σας όταν δεν διαβάστηκε το όνομά σας την παραμονή της 9ης Μαΐου 2019.
Πίστευα ότι θα αποδεχθείτε με ωριμότητα τη συνοδική απόφαση και θα στηρίξετε τον νέο Αρχιεπίσκοπο σε αυτό που ήταν και εξακολουθεί να είναι ένα τιτάνιο έργο.
Αντ ‘αυτού, υιοθετήσατε μια καταστρεπτική στάση και επιδείξατε μια παιδιάστικη συμπεριφορά που δεν μπορώ παρά να την παρομοιάσω με τα καμώματα ενός κακομαθημένου παιδιού που πετάει τα παιχνίδια του έξω από το πάρκο του σε ένδειξη διαμαρτυρίας.
Πονάω που στραφήκατε εναντίον ανθρώπων που πραγματικά νοιάστηκαν για εσάς.
Και μένω έκπληκτος με πόση υποκρισία, μαζί με τη κα Βάσω Μόραλη και τον κ. Νικόλαο Καλιούρη, χρησιμοποιείτε τον ίδιο αξιοθρήνητο Άλκη Μορέλα.
Τον άνθρωπο που εξέδιδε την εφημερίδα «Τσαχπίνα» και δυσφημούσε συνεχώς τον Μακαριστό Αρχιεπίσκοπο Στυλιανό αποκαλώντας τον γυναικά, πόρνο και άλλους τόσους υποτιμητικούς και χυδαίους χαρακτηρισμούς. Προς ενημέρωσή σας, έχω αντίγραφα όλων αυτών των δημοσιευμάτων.
Εσείς και η ομάδα σας ισχυρίζεστε προστατεύετε τη μνήμη του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου Στυλιανού – και ορκίζεστε ότι αυτό είναι το μοναδικό σας κίνητρο – ωστόσο συνεργάζεστε σε ένα έγκλημα με αυτό το ασπόνδυλο με το όνομα Άλκης Μορέλας ο οποίος πέρασε τη μισή ζωή του κατασυκοφαντώντας τον Γέροντα.
Αυτό νομίζω δείχνει ξεκάθαρα πόσο «ειλικρινείς και διάφανοι» είσαστε όλοι.
Με βαθιά απογοήτευση,
Σπύρος Χαραλάμπους
Εκδότης της ομογενειακής εφημερίδας του Σίδνεϋ της Αυστραλίας “Ο ΚΟΣΜΟΣ”
