Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Γράφαμε πριν λίγους μήνες:
Ποιοι είναι αυτοί στην Ελλάδα που αντιδρούν στην απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου να χορηγήσει Αυτοκεφαλία στην Εκκλησία της Ουκρανίας και επικρίνουν και την Εκκλησία της Ελλάδος επειδή ακολούθησε το Πατριαρχείο στην απόφασή του αυτή;
Φαίνεται, τελικά, πως είναι πολλών και ποικίλων αποχρώσεων, διαφορετικών προελεύσεων και ιδεολογιών, αλλά – φευ! – συγκλίνουν στο Ουκρανικό.
Όσοι αντιτίθενται στην απόφαση του Οικουμενικού Πατριαρχείου είναι, εν πολλοίς, οι ίδιοι που εναντιώνονται στον διαχριστιανικό και διαθρησκειακό διάλογο, αυτοί που πολέμησαν λυσσαλέα την σύγκληση της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδοξίας, οι ίδιοι, σχεδόν, που αρνούνται τον κορωνοϊό ή – έστω – θεωρούν προδοσία την στάση της Εκκλησίας της Ελλάδος να συμπορευτεί με την Κυβέρνηση στα μέτρα για την αντιμετώπιση της πανδημίας.
Ποιοι είναι αυτοί, τέλος πάντων; Είναι μέλη παρεκκλησιαστικών οργανώσεων, «αποτειχισμένοι» κληρικοί και λαϊκοί, που όμως έχουν επιρροή στο σώμα της Εκκλησίας (τόση ώστε να τους φοβούνται αρκετοί), «καλοπροαίρετοι» πιστοί, που έχουν όμως …αλλεργία στο Οικουμενικό Πατριαρχείο, εθνικιστές που κλείνουν μονίμως το μάτι στη Μόσχα, ως την …σωτηρία της Ελλάδος (sic), αλλά και αριστεροί, οι οποίοι θεωρούν το Φανάρι «αμερικανοκίνητο» και επομένως η Ρωσία είναι πάντα καλύτερη. Είτε με κομμουνισμό είτε με Πούτιν. Αμερική να μην είναι και Ρωσία ας είναι ό,τι να ναι.
Επομένως έχουμε ένα ενδιαφέρον αμάλγαμα συντηρητικών πιστών (έως ταλιμπάν), δεξιών εθνικιστών και …ξεχασμένων αριστερών, σα να ‘χει σταματήσει γι’ αυτούς το ρολόι της ιστορίας στο «Έξω οι [αμερικανικές] βάσεις του θανάτου». Σήμερα η «βάση» γι’ αυτούς είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Το διαδίκτυο κατακλύζεται από τοποθετήσεις αριστεροφρόνων θεολόγων (στα μάτια μου μοιάζουν απολιθώματα), που κατακεραυνώνουν το Φανάρι για το Ουκρανικό, όντες βέβαιοι ότι ενεργεί κατ’ επιταγήν των ΗΠΑ.
Φυσικά δεν είναι εύκολο να κάνεις διάλογο μαζί τους, αφού είναι οχυρωμένοι πίσω από τον «αντιαμερικανισμό» τους που εδώ συμπίπτει με τον «αντιπατριαρχισμό» τους.
Δεν χρειάζεται, ίσως, ένας τέτοιος διάλογος. Ο καθένας μπορεί να έχει τις απόψεις του και να τις εκφράζει.
Το θέμα είναι, όμως, μέχρι ποίου σημείου. Και εξηγούμαι. Ο καλός θεολόγος Βασίλης Ξυδιάς, με αφορμή ένα fake news που αφορούσε «πιστό» της εν Ουκρανία Ρωσικής εκκλησιαστικής παρουσίας, έκανε μία ανάρτηση στο facebook με την οποία υπερέβη τα εσκαμμένα. Ενώ παραδέχθηκε ότι υπάρχει και η άλλη εκδοχή για την συγκεκριμένη είδηση, δεν δίστασε να γράψει το εξής: «Αν υπάρχουν σώφρονες άνθρωποι εντός ή πέριξ του Οικουμενικού Πατριαρχείου θα έπρεπε, αν μη τι άλλο, να πείσουν τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο να εκβιάσει τους Ουκρανούς συνομιλητές του, ώστε η πατριαρχική ευλογία να πάψει να αποτελεί πρόσχημα για βιαιότητες. Ας απαιτήσει τρεις μήνες απόλυτης ενδοεκκλησιαστικής ειρήνης και σταμάτημα κάθε είδους ενόπλων συγκρούσεων πριν να επισκεφθεί την Ουκρανία το καλοκαίρι, όπως έχει προγραμματίσει. Αν δεν το κάνει αυτό, η επίσκεψή του θα έχει ως αποτέλεσμα νεκρούς».
Αυτό το τελευταίο είναι πραγματική απειλή! Μας λέει ότι η επικείμενη Πατριαρχική επίσκεψη στο Κίεβο μπορεί να έχει «ως αποτέλεσμα νεκρούς», αν δεν γίνουν αυτά που προτείνει.
Προφανώς ο κ. Ξυδιάς δεν είχε παρακολουθήσει τα της επισκέψεως του Οικουμενικού Πατριάρχου στο Κίεβο το 2008. Το κλίμα πριν την επίσκεψη ήταν κυριολεκτικά «πολεμικό»! Όλοι περίμεναν πως θα χορηγήσει την συνεχώς αιτούμενη από το κράτος της Ουκρανίας Αυτοκεφαλία της Εκκλησίας «εδώ και τώρα», οπότε η ανατροπή θα ήταν μεγάλη. Όχι μόνο δεν συνέβη αυτό, αλλά ο Οικουμενικός Πατριάρχης με την όλη στάση του κατά την επίσκεψή του στο Κίεβο …ανάγκασε τον τότε Πατριάρχη Μόσχας Αλέξιο Β’ να μεταβεί στο Κίεβο και να συλλειτουργήσει με τον Οικουμενικό Πατριάρχη. Το σίγουρο, μάλλον, στην επικείμενη Πατριαρχική επίσκεψη είναι ότι ο Μόσχας Κύριλλος δεν μπορεί να μεταβεί στην Ουκρανία, αφού είναι ανεπιθύμητο πρόσωπο.
Σε κάθε περίπτωση το να μιλάει ο κάθε κ. Ξυδιάς για «νεκρούς» με αφορμή την Πατριαρχική επίσκεψη στο Κίεβο τον ερχόμενο Αύγουστο, είναι τουλάχιστον αφροσύνη, για να μην πω ρωσική προπαγάνδα. Αφού στην ουσία την ρωσική εκδοχή γι’ αυτή την επίσκεψη αναπαράγει ο κ. Ξυδιάς. Η κινδυνολογία και η καταστροφολογία σε σχέση με το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι στην ημερήσια διάταξη της Μόσχας.
Και ας το καταλάβουν όλοι πια. Το σχίσμα είναι υπόθεση της Μόσχας, όχι του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος μνημονεύει στην Θεία Λειτουργία «Κυρίλλου Μόσχας», όπως και οι άλλοι προκαθήμενοι που έχει διαγράψει από τα Δίπτυχα ο Πατριάρχης Μόσχας. Ακόμα και ο Κιέβου Επιφάνιος μνημονεύει «Κυρίλλου Μόσχας»! Ποιος, λοιπόν, …μυγιάζεται για σχίσμα;
Πάντως, ας μην ανησυχεί ο κ. Ξυδιάς. Νεκροί δεν θα υπάρχουν κατά την επίσκεψη Βαρθολομαίου στη Μόσχα. Μάλλον εξαιτίας της θα …αναστηθούν! Όσοι λευκοφόροι εννοήτωσαν!
Τα παραπάνω γράφαμε τον περασμένο Μάρτιο.
Η επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου στην Ουκρανία πραγματοποιήθηκε απολύτως ειρηνικά και με απόλυτη επιτυχία! Όχι νεκροί δεν υπήρξαν, αλλά το παραμικρό δεν συνέβη.
Η εν Ουκρανία εκκλησιαστική ρωσική παρουσία, λούφαξε… Γιατί κατάλαβε πως με την επίσκεψη του Οικουμενικού Πατριάρχου, που με τόση λύσσα προσπάθησε να αποτρέψει, γύρισε πραγματικά η σελίδα στην Ουκρανία.
Τώρα ας ακούν και ας ξανακούν την ομιλία του Ουκρανού Προέδρου Ζελένσκι, για να την εμπεδώσουν:
“Είμαστε οι κληρονόμοι ενός κράτους που υπήρχε πριν από περισσότερα από χίλια χρόνια.
Και αρχίζουμε να γιορτάζουμε την Ημέρα της Ουκρανικής Κρατικής Υπόστασης.
Θεωρούμε ως αφετηρίας της το έτος ίδρυσης του Κιέβου. Της πρωτεύουσας των Κιεβινών Ρως-Ουκρανίας, η οποία δικαίως ονομάζεται η πόλη από την οποία ξεκίνησαν όλα.
Η Ορθοδοξία των Ρως ξεκίνησε εδώ, η παλαιά σλαβονική γλώσσα ξεκίνησε εδώ, διάδοχος της οποίας είναι η σύγχρονη ουκρανική γλώσσα.
Εδώ ξεκίνησε η κρατική μας υπόσταση. Θα γιορτάζουμε τη γέννηση του κράτους μας την ημέρα που ξεκίνησε η άνθησή του: την Ημέρα της Βάπτισης των Κιεβινών Ρως-Ουκρανίας.
Και για όλα αυτά υπογράφω σήμερα το αντίστοιχο Διάταγμα.”
