Ποίηση π. Παναγιώτη Καποδίστρια
Βαρυπερπάτητος ὁ Χρόνος – Κρόνος ἀμείλικτος
Ἀθροίζει Σου ἔτη κραταιά τριάκοντα
Ρέει στό πρόσωπό Σου καί τίς ἀρθρώσεις αὐστηρός
Θεομανέστατος ὡστόσο Ἐσύ καί στήν ὑπομονή ἐπίμονος
Ὅλος χαμόγελο καί δωρητής γαλήνης
Λοιμώδη ἀποκρούεις καί παμπόνηρα
Ὀχιᾶς δαγκώματα
Μαχητής ὑπέρ Ἥσκιων και Ταφείων ἀγαπημένων
Ἀνατολίζοντας τόν ὕπνο τῶν παιδιῶν Σου
Ἰριδισμούς τρυγᾶς ἀπό τ’ Ἀδύνατο καί ἱδρύεις νιότη
Ὁλόγλυφες ἀναστηλώνεις μορφές ἀπ’ τόν Χαμό και πανωραῖες
Στύλος ὑπάρχεις ἰσχυρός τοῦ Ἡλιόκαστρου τῆς πάντα Ρωμιοσύνης.
[ΒΑΝΑΤΟ ΖΑΚΥΝΘΟΥ, ΙΟΥΝΙΟΣ 2021]
