Άφωνες έναντι του πληρώματος του χρόνου και έναντι του Θεού, που καλούμαστε να Τον ακροαστούμε προσευχητικά και παρακλητικά τέτοια στιγμή, εμείς οι λίγες, οι απόφοιτες Ζαππίδες του 1977.
Στη λήψη του αναπάντεχα θλιβερού μηνύματος όλες μας Κυρία Άσπα σιγήσαμε. Για να ακούσουμε την φωνή σας, την σιγανή χαρακτηριστική χροιά της, την γνώμη σας, την πολλάκις αποφασιστική, το συγκρατημένο γέλιο σας που δεν μάς το στερήσατε, ούτε μετά την τραγική σας δοκιμασία, να δούμε το ευγενικό σας χαμόγελο, να πάμε μαζί και στα παλιά και στα καινούργια.
Εμείς, οι μαθήτριες σας, που πρωτοπιάσαμε τα αρχαία με την δική σας αγάπη, πειθαρχία και εμμονή στο Λυσίου Λόγος υπέρ του Αδυνάτου, εμείς, σάς οφείλουμε την μύηση μας στην ελληνική γλώσσα, στον πολιτισμό μας τον αρχαιοελληνικό, το πρώτο άνοιγμα μας στη βαθύτερη γνώση. Εμείς, που παρ΄όλες τις αδυναμίες μας, τα καπρίτσια μας, σάς δείξαμε την ευγνωμοσύνη μας, σάς δώσαμε την χαρά να μάς καμαρώσετε, αυτή η αμοιβαία χαρά, αυτή η αντικρυστή υπερηφάνεια μαθητού και δασκάλου: μάς γλυκαίνει τον πόνο, μάς παρηγορεί την καρδιά, μάς θάλπει την θλίψη.
Η ραντισμένη με την σοφία του Θεού ψυχή σας αφήνει τα επίγεια για να ευφρανθεί τα ουράνια, Κυρία Άσπα. Να συναντήσει τον Πέτρο, την Έλσα, την Μάγδα, τον πατέρα σας, την μητέρα σας και τον ίδιο τον Χριστό τον Θεό. Όλη η πίστις μας. Όλες οι ελπίδες μας.
Οι προσευχές μας, όλων μας, αυτή την δύσκολη στιγμή, είναι όλες για εσάς. Για να αναπαύεται η ψυχή σας εις τον αιώνα των αιώνων, στην αγκαλιά του Θεού μαζί με όλους τους πολυαγαπημένους σας.
Για τις απόφοιτες Ζαππίδες του 1977
Ρέα Ξενιάδου Πουρνάρα
5 Απριλίου 2021
