Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΒΡΥΟΥΛΩΝ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΣΤΑΥΡΟΠΡΟΣΚΥΝΗΣΕΩΣ

Τέκνα εν Κυρίω αγαπητά, 

Τον Τίμιο Σταυρό προβάλλει σήμερα η Εκκλησία μας προς προσκύνησιν. 

Να τον ασπασθούμε, να τον δοξολογήσουμε, να τον ευχαριστήσουμε, για ό,τι η παρουσία Του ανάμεσά μας εχάρισε.
Αυτός ο Σταυρός, δια μέσου των αιώνων, θα διαλαλεί, την άπειρη αγάπη του Θεού, προς τον αμαρτωλό άνθρωπο. 

Τον προσκυνούμε με χαρά μεγάλη, γιατί μας εχάρισε Νέα ζωή, Ευλογία, Δύναμη, Σωτηρία, ζωή αιώνια.

Ο Σταυρός που ήταν το ξύλο της ντροπής, του τρόμου, της φρίκης και το όργανο του πιο ατιμωτικού θανάτου, από την θυσία του Θεανθρώπου πάνω σ’ Αυτόν, μεταμορφώθηκε.
Έγινε η σημαία της χριστιανοσύνης.
Η ασφάλεια της, το δραστικότερο όπλο της, το σύμβολο της ζωής και της νίκης.

Νίκησε το κράτος και την εξουσία του διαβόλου και έγινε χαλινάρι των δαιμόνων και φίμωτρο των εχθρών του.
Ευλογία όμως για όσους πιστεύουν εις Αυτόν, και τον προσκυνούν.
Αυτές τις Άγιες παλάμες Του, που τις άπλωσε πάνω στον Σταυρό, έφεραν στον εαυτό Του, όλη την ανθρωπότητα.
Από αυτόν τον Σταύρο πού στην επίγεια παρουσία Του Κυρίου έγινε ο τελευταίος του άμβωνας, βγήκε και ακούστηκε η συγχώρηση, η αγάπη και η πατρική φροντίδα του Θεού για κάθε άνθρωπο.
Αγάπη, που καταργεί το ΕΓΩ και τα μετατρέπει σε ΕΜΕΙΣ.
Όποιος πιστεύει στον Σταυρό, τα βρίσκει με τον εαυτό του. Νικά τα πάθη του, καθαρίζεται, αγιάζεται, ειρηνεύει.
Τα βρίσκει όμως και με τους συνανθρώπους του, γιατί ο Σταυρός έμαθε τον άνθρωπο να συγχωρεί.
Η συγχώρηση θέλει δύναμη και τη δύναμη την δίνει μόνο ο Σταύρος.
Χριστιανός χωρίς Σταυρό δεν νοείται!
Είναι το όπλο του•
“όπλον κατά του διαβόλου τον Σταυρό Σου ημίν δέδοκας” Κύριε, (ψάλλει η Εκκλησία). 

Σαν λαός, αλλά και σαν Έθνος, έχουμε μία ιστορία, γεμάτη Σταυρούς. Σταυροαναστάσιμη θα λέγαμε την πορεία του Έθνους μας.
Σταυρωμένοι, αλλά αναστημένοι και ελεύθεροι.
Τον Σταυρό ακολουθεί πάντα η Ανάσταση. Ο θρίαμβος περνά μέσα από την θυσία.
Γνωρίζουν οι ορθόδοξοι πιστοί, ότι οι δοκιμασίες καθαρίζουν και ταπεινώνουν την ψυχή, για να δεχθεί το θέλημα Του Θεού.
Το γνώριζαν αυτό, αυτοί που μετά από μία μακροχρόνια σκλαβιά, άρπαξαν τα όπλα και ύψωσαν τις σημαίες με το σύμβολο του Σταυρού.
Γεγονός που ούτε καν ανέφεραν τα επίσημα χείλη στις φετινές εκδηλώσεις των 200 χρόνων. Ξέχασαν ότι με την χάρη και την δύναμη του Σταυρού ελευθερωθήκαμε! 

Αδελφοί μου, 

Θλιβερή είναι η διαπίστωση, ότι σε κάθε τόπο υπάρχουν εχθροί του Σταυρού. 

Τα τελευταία χρόνια, αυξήθηκαν και στην πατρίδα μας, από ανθρώπους, όλων των κοινωνικών τάξεων.
Ενώ όλοι σχεδόν βαφτίστηκαν στο όνομα του Χριστού, σφραγίστηκαν με το Σύμβολο του Τιμίου Σταυρού, επέλεξαν να βαδίζουν αντίθετα προς τον Νόμο και το θέλημα του Θεού.
Επέλεξαν πεισματικά, αντίδραση στην Εσταυρωμένη πνευματική ζωή που πρέπει να έχουμε και επέλεξαν μία ζωή που στηρίζεται μόνο στην ύλη και τις απολαύσεις.
Χτυπούν με κάθε τρόπο και μέσο ύπουλα την Εσταυρωμένη Ορθόδοξη Εκκλησία και ξεγελούν με χαμόγελα και χειραψίες.
Ένα τους ενδιαφέρει: Πώς θα φιμώσουν τον Ιερό Άμβωνα.
Πώς θα αποξενώσουν τους πιστούς από την μυστηριακή ζωή. Πώς θα αφαιρέσουν με κάθε τρόπο τον Τίμιο Σταυρό από τα ιερά μας σύμβολα.
Το Σταυρό, που για μας τους πιστούς είναι το μόνο “όπλο κατά του διαβόλου”.
Θέλουν να αγνοούν, γιατί ίσως δεν τους το έμαθαν οι οικογένειές τους, ότι η Ελλάδα υπάρχει, γιατί αιώνες έμαθε να ζει κάτω από την σκιά του Σταυρού και την ευλογία και Σκέπη της Παναγίας.
Σταυρός και Παναγία είναι αχώριστα συνδεδεμένοι και ακολουθούν το Έθνος μας, σε όλη τη διάρκεια της παρούσης και της μετά θάνατον ζωής.
Σταυρός και Παναγία δεν θα βγουν ποτέ από την καρδιά του Έλληνα πιστού.
Να το γνωρίζουν όλοι. 

Καλό υπόλοιπο Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.