Τὰ Χριστούγεννα εἰς Σμύρνην
Ἐντὸς κλίματος κατανύξεως ἑωρτάσθη ἡ μεγάλη Δεσποτικὴ Ἑορτὴ τῶν Χριστουγέννων εἰς τὴν ἱστορικὴν Σμύρνην, εἰς τὸν Ἱ. Ναὸν τῆς Ἁγίας Φωτεινῆς, προεξάρχοντος τοῦ οἰκείου Ποιμενάρχου, Σεβ. Μητροπολίτου Σμύρνης κ. Βαρθολομαίου, ὁ ὁποῖος προέστη καὶ τῶν Ἱερῶν Ἀκολουθιῶν τῆς παραμονῆς τῆς ἑορτῆς.
Ὁ Σεβ. κ. Βαρθολομαῖος ἐχοροστάτησεν εἰς τὴν Ἱ. Ἀκολουθίαν τῶν Μεγάλων Βασιλικῶν Ὡρῶν τῶν Χριστουγέννων, τὴν πρωΐαν τῆς 24ης Δεκεμβρίου, ἐνῷ τὸ ἀπόγευμα τῆς ἰδίας, καὶ περὶ ὥραν 6ην, ἐτέλεσε τὴν Ἑσπερινὴν Θείαν Λειτουργίαν τοῦ Μ. Βασιλείου. Τὴν δὲ κυριώνυμον ἡμέραν προεξῆρχε τῆς Χριστουγεννιάτικης Θείας Λειτουργίας, καθ’ ἥν ἀνεγνώσθη ἡ Πατριαρχικὴ Ἀπόδειξις ἐπὶ τοῖς Χριστουγέννοις, ὑπὸ τοῦ Πανοσιολ. Μ. Ἱεροκήρυκος κ. Παναρέτου, ὅστις συνελειτούργει αὐτῷ, μεθ’ ἣν ἐψάλη, κατὰ τὴν τάξιν, ὁ Πατριαρχικὸς Πολυχρονισμός.
Κατὰ τὴν Θείαν Λειτουργίαν ὁ οἰκεῖος Ποιμενάρχης ἐμνημόνευσε τοὺς ἀσθενοῦντας ὑπὸ τῆς πανδημίας τοῦ κορωνοϊοῦ, ὑπὲρ ἀποκαταστάσεως τῆς ὑγιείας των καὶ ταχείας ἀναρρώσεώς των, καὶ τοὺς ἕνεκεν αὐτῆς κοιμηθέντας, μετὰ δὲ τὸ πέρας τῆς Θείας Λειτουργίας ηὐχήθη εἰς τὰ μέλη τῆς Κοινότητος τὰ εἰκότα ἐπὶ τῇ Μητροπόλει τῶν Ἑορτῶν.
Χαιρετίσας δ’ αὐτοὺς ἑορτίως ἀνέφερεν ὅτι τὰ Χριστούγεννα εἶναι ἡ ἑορτὴ τῆς συναντήσεως, τῆς συναντήσεως τοῦ Θεοῦ, διὰ τῆς Σαρκώσεως τοῦ Υἱοῦ καὶ Λόγου, πρὸς τὸν ὑπ’ Αὐτοῦ δημιουργηθέντα -πλὴν πεπτωκότα ἕνεκα τῆς παρακοῆς- ἄνθρωπον, τονίσας ὅτι κατὰ τὰ φετεινὰ Χριστούγεννα, τὰ ὁποῖα ἑορτάζονται ὑπὸ τὰ ὑγιειονομικὰ πρωτόκολλα τῆς κοινωνικῆς ἀποστασιοποιήσεως, ἡ σημασία αὕτη τῆς ἑορτῆς εἶναι ἰδιαιτέρως ἐμφανὴς καθὼς οἱ ἄνθρωποι, λόγῳ τῆς ἀλγεινῆς ἐμπειρίας τῆς ἀπομονώσεως πρὸς ἀποφυγὴν τῆς διασπορᾶς τοῦ κορωνοϊοῦ, εἴμεθα εἰς θέσιν νὰ ἐκτιμήσωμεν περισσότερον τὸ ἀγαθὸν τῆς κοινωνίας καὶ ἐπικοινωνίας. Κατέκλεισε δ’ εἰπὼν ὅτι Κόλασις εἶναι ἡ στέρησις τῆς Κοινωνίας πρὸς τὸν Θεὸν καὶ τὸν συνάνθρωπον, καλέσας ἑαυτοὺς καὶ ἀλλήλους νὰ ἀξιοποιήσωμεν τὸ μέγα δῶρον τῆς Θείας Οἰκονομίας, τὴν δυνατότητα τῆς αἰωνίου θέας τοῦ Ἐσφαγμένου Ἀρνίου ἐν τῷ συνδέσμῳ τῆς εἰρήνης καὶ τῆς ἀγάπης πρὸς ἀλλήλους. Τέλος, ηὐχήθη ὅπως τὸ Θεῖον Βρέφος, ὁ Χριστός, κολοβώσῃ τὰς ἡμέρας τοῦ πειρασμοῦ τῆς πανδημίας, φωτίσῃ δὲ τὰς διανοίας τῶν ἐπιστημόνων νὰ παράσχουν εἰς τὴν ἀνθρωπότητα τὰ κατάλληλα θεραπευτικὰ μέσα.
