Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Είναι θλιβερό το γεγονός ότι αρκετοί ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος με αφορμή την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί, πλειοδότησαν για το ποιος θα φανεί περισσότερο «πατριώτης» και ποιος θα ξεστομίσει τις περισσότερες «βαριές» κουβέντες που θα καταδικάζουν το γεγονός.
Ανέξοδες ρητορείες, λαϊκιστικές εκδηλώσεις κατωτάτης υποστάθμης (με φουστανελοφόρους και βρακοφόρους, με κουμπούρια και σουγιάδες, να κραδαίνουν σημαίες εντός των ναών την ώρα που ο «ποιμενάρχης» εκφωνούσε «φιλιππικούς»!), εθνικιστικές κορώνες χωρίς αντίκρισμα και πολλά άλλα παρόμοια.
Το πολύ ενδιαφέρον είναι ότι σε όλες αυτές τις κωμικές αντιδράσεις, πρωταγωνίστησαν ουκ ολίγοι «παραδοσιακοί» ιεράρχες, οι οποίοι επί χρόνια πολεμούν συστηματικά το Οικουμενικό Πατριαρχείο.
Αυτοί όλοι βρήκαν νόημα στην ζωή τους από τον Ερντογάν! Τους πρόσφερε υλικό για εξαλλοσύνες και αμετροέπειες που δεν θα έπρεπε να χαρακτηρίζουν, όχι ιεράρχες, αλλά και κάθε σοβαρό άνθρωπο.
Και τώρα τι; Τέλειωσαν οι φιέστες του Ερντογάν, τέλειωσαν και των εν Ελλάδι ιεραρχών. Εκ του ασφαλούς κράζουν και βοούν χωρίς στην πραγματικότητα να γνωρίζουν ποιος ο ρόλος και ο αγώνας του Οικουμενικού Πατριαρχείου. Οι «παραδοσιακοί», τύπου Κυθήρων, διέρρηξαν τα ιμάτιά τους για την μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί όπως ακριβώς τα διέρρηξαν και με την παραχώρηση του Αυτοκεφάλου στην Ουκρανία από το Φανάρι. Η μόνη διαφορά είναι ότι στο Αυτοκέφαλο δεν χτύπησαν πένθιμα (sic) τις καμπάνες.
Τώρα που δόθηκε από τους Τούρκους η άδεια για την Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά του Πόντου, σίγουρα θα βρεθούν κάποιοι να πουν «να μην παίξουμε το παιχνίδι του Ερντογάν», λες και δεν το έπαιξαν με την Αγία Σοφία.
Η ελαφρότητα και – φευ! – η φαιδρότητα με την οποία αντιμετώπισαν πολλοί ιεράρχες της Ελλάδος το ζήτημα της Αγίας Σοφίας είναι πιο σοβαρή υπόθεση απ’ όσο νομίζουμε.
Αποκαλύπτει ότι δεν ξέρουν τι εστί Φανάρι και το μόνο που επικαλούνται είναι ένα αόριστο «ένδοξο» παρελθόν, που δεν έχει σχέση με την πραγματικότητα.
Και δυστυχώς αυτή η κατάσταση μεταφέρεται στον κόσμο, ο οποίος, επίσης, δεν γνωρίζει.
Δημοσιογράφος με κάλεσε σε ραδιοφωνική εκπομπή για να με ρωτήσει ποια είναι ευθύνη του Οικουμενικού Πατριάρχη στο ζήτημα της Αγίας Σοφίας. Του είπα κατηγορηματικά: «ΚΑΜΙΑ!». Και εξήγησα τη θέση μου.
Γιατί στην Ελλάδα πολλοί είναι εκείνοι οι «χριστιανοί» που έσπευσαν να ρίξουν τον λίθο του αναθέματος στον Πατριάρχη, αγνοώντας (;) πλήρως το «όραμα» του Ερντογάν για την Αγία Σοφία και τις πολιτικές διαστάσεις του θέματος.
Όποιος βλέπει τον Πατριάρχη στα ξωκλήσια της Ίμβρου, καταλαβαίνει ποιος είναι ο Βαρθολομαίος.
Όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει πού πατά και πού πηγαίνει…
