Το υμνογραφικό του έργο άρχισε με αφορμή το γεγονός της Επανακομιδής, από τη Ρώμη (1964), της Τιμίας Κάρας του Πολιούχου των Πατρέων Αποστόλου Ανδρέου του Πρωτοκλήτου, όπου υπήρξε ο κύριος διεκπεραιωτής της σχετικής αλληλογραφίας, του Δήμου Πατρέων με το Βατικανό. Έτσι, οδηγήθηκε στην σύνθεση της πρώτης του ασματικής ακολουθίας («Ιερά Ακολουθία Εσπερινού, Όρθρου και Χαιρετισμών εις την Ανακομιδήν της Τιμίας Κάρας του Αποστόλου Ανδρέου»).
Από τότε επεδόθη «παρέργως μεν αλλά μετά ζήλου και λίαν ευδοκίμως» στη σύνθεση και μελοποίηση ύμνων, οι οποίοι διακρίνονται από παλμό, έξαρση, ευρηματικότητα και πρωτοτυπία. Αγάπησε μετά πάθους το Πατριαρχικό ύφος και υπήρξε αυτοδίδακτος και εγκρατής γνώστης της μουσικής. Η συνεχής παρακολούθηση και ακρόαση επί δύο δεκαετίες του πρωτοψάλτου στον Ι. Ναό Παντανάσσης Πατρών, Νικολάου Μαυροπούλου, Δομεστίκου του Πατριαρχικού Ναού και μαθητού του Ιακώβου Ναυπλιώτου του Μεγαλοπρεπούς, συνέβαλε κατά πολύ στο ψαλτικόν ιδίωμα του Ηλία Μπογδανοπούλου.
Δημοσιεύουμε εδώ τόσο την σχετική αφιέρωση, όσο και την ευχαριστήρια επιστολή του Ιακώβου, ο οποίος γράφει στον Ηλία Μπογδανόπουλο ότι πολύ θα ήθελε να ακούσει το έργο αυτό και θα συμβουλευθεί τον τότε καθηγητή Βυζαντινής Μουσικής στην Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στην Βοστώνη κ. Σάββα, για την παρουσίαση του Ορατορίου.
Παραθέτουμε στη συνέχεια αποσπάσματα από την ΩΔΗ – ΟΡΑΤΟΡΙΟΝ ΕΙΣ ΤΟΝ ΚΟΡΥΦΑΙΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟΝ ΤΩΝ ΕΘΝΩΝ ΠΑΥΛΟΝ – Ακροστιχίς: «ΠΑΥΛΟΣ ΜΥΣΤΗΣ ΤΩΝ ΑΝΩ ΕΘΝΩΝ ΤΕ ΚΗΡΥΞ» (Ύμνοι 30) και από την σύνθεση ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΔΩΔΕΚΑ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥΣ Ακροστιχίς: «ΔΩΔΕΚΑΔΑ ΑΝΥΜΝΩ» (μετά τριών εφυμνίων –Ύμνοι 15).
ΑΠΟ ΤΟ ΟΡΑΤΟΡΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΠΑΥΛΟ
κατεφώτισας,
Απόστολε.
ουρανόν,
αληθείας διαδραμών,
σκότη κατηύγασας,
λειτουργούς και θεράποντας,
καλάμης εμπιπρών,
ηφάνισας.
εκτενή και επίπονον,
ψύχει τυραννούμενος,
γέγονας,
ληστών περιπίπτων.
σε γενναίε,
απέσταλκεν,
κηρυττόμενος.
πάσης περιγενόμενος,
ουρανοβάμονος, Παύλε, απήλαυσας.
διδάσκαλος, διδασκάλων κρηπίς,
φιλοσόφων,
Αποστόλων κορωνίς,
πατήρ, οδηγός προσηλύτων,
θεοκίνητος, οικουμένης πυρσός,
κιβωτού το στερρόν πηδάλιον
αγλαόν θησαύρισμα,
τοις πέρασι.
τρίβω στοιχήσαντι,
θεασαμένω,
τε και δικτύων εχωρίσθη
συγγενόμενος,
αναδέδεικται,
Πατρός, Αμήν.
γέγονεν,
Πατρός Ανάρχου,
φυλάς λαόν Ισραηλίτην εμέρισε.
καθέζεσθαι θρόνοις,
Ημέραν
έθνη,
Μαθηταίς
Πρωτόκλητος,
Πατρός. Αμήν.