 |
| Φωτογραφία αρχείου: Νίκος Μαγγίνας / Οικουμενικό Πατριαρχείο |
Εθνικός Κήρυξ
Την Πέμπτη 11 Ιουνίου ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος γιορτάζει τα ονομαστήριά του επί τη μνήμη των Αγίων Αποστόλων Βαρθολομαίου και Βαρνάβα. Φέτος η κρίση που έχει δημιουργήσει η πανδημία του κορωνοϊού δεν θα επιτρέψει σε πολλούς από την Ελλάδα, τις Ηνωμένες Πολιτείες, την Ευρώπη και αλλού οι οποίοι σεμνύνονται και τιμούν τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο να μεταβούν στην Κωνσταντινούπολη για να του ευχηθούν, όπως γινόταν μέχρι τώρα. Ανάμεσά τους βέβαια και πολλοί ιεράρχες και ιερείς.
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι ο Πατριάρχης Βαρθολομαίος έχει ευεργετήσει και αναδείξει πολλούς σε εκκλησιαστικές θέσεις. Μ’ άλλα λόγια πολλοί, πάρα πολλοί, έχουν γίνει Μητροπολίτες, Επίσκοποι, Αρχιεπίσκοποι με τη δική του πρόταση και πρόταξη, αφού όντας ο Πρώτος Επίσκοπος της Εκκλησίας και Πρόεδρος της Ιεράς Συνόδου έχει το προνόμιο και την ευχέρεια να υποδεικνύει ανθρώπους προς Επισκοποίηση.
Πολλοί εξ αυτών των ευεργετημένων και προαχθέντων τιμούν, σέβονται και εκτιμούν την ευεργεσία. Υπάρχουν όμως και μερικοί -δυστυχώς και εν Φαναρίω- οι οποίοι όχι μόνο είναι αγνώμονες, αλλά ακόμα και υπενάντιοι ξεχνώντας πως αν δεν ήταν ο Βαρθολομαίος δεν θα ήταν τίποτε οι ίδιοι. Ξεκάθαρα πράγματα. Κι όχι μόνο αυτό αλλά σκαιωδώς και παρασκηνιακώς «βουλεύονται κενά». Σταματώ όμως εδώ για τώρα και απλώς επισημαίνω ότι εφαρμόζεται και εδώ το σοφό ρήμα «ουδείς ασφαλέστερος εχθρός του ευεργετηθέντος».
Ο λόγος σήμερα του παρόντος σχολίου είναι λόγος ευχετικός προς τον Πατριάρχη Βαρθολομαίο να του χαρίζει ο Θεός σιδηρά υγεία, δύναμη, υπομονή και αποφασιστικότητα για να οιακοστροφεί με στιβαρότητα το σκάφος της Εκκλησίας, σήμερα που οι καιροί μας βοούν.
Θεόδωρος Καλμούκος
