Ποίηση π. Παναγιώτη Καποδίστρια
ΦΑΝΟΙ ΘΥΕΛΛΗΣ
Βαρθολομαίω
Να ξαιματίζεις
για να κρατάς ό έχεις
δυσκολότατο.
Προαπαιτούνται ρίζες
σε τάφους προπατόρων
από ‘κει ρουφάς
δάκρυα υπομονής
χυμούς του θάρρους
τη σιωπή κραυγάζουσα
επιμονής ιδρώτα.
Νέος πτερνιστής
θεωρεί σκότος το φως
και μητροκτόνος
τ’ αδέλφια σου αγοράζει
ώστε να σ’ αρνηθούνε.
Φανούς θυέλλης
γύρωθε ανάβουμε
κλείνουμε καλά
τα πορτοπαράθυρα
στην Τραμουντάνα.
Κράτα συ το φως
αναμμένο, τους νεκρούς
σ’ επαγρύπνηση
κι εμείς αποδιώχνουμε
τα τρωκτικά της νύχτας.
[Ζάκυνθος, 9-30.9.2019]