ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΣ: “Ὁ διάλογος εἶναι ἀπάντησις εἰς τόν θρησκευτικόν φονταμενταλισμόν, ὁ ὁποῖος πάντοτε γεννᾷ ὀξύτητα, διάσπασιν καί βίαν”

Χαιρετισμός 

τῆς Α.Θ. Παναγιότητος 

τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου 

κ.κ. Βαρθολομαίου 

κατά τήν Δεξίωσιν ἐπί τῇ Θρονικῇ Ἑορτῇ 

(30-11-2018)

Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε κ. Kurt Koch, μετά τῶν λοιπῶν μελῶν τῆς Ἀντιπροσωπείας τῆς άδελφῆς Ἐκκλησίας τῆς Ρώμης, 

Ἱερώτατοι ἐν Χριστῷ ἀδελφοί, 

Ἐξοχώτατοι, 

Ἀξιότιμοι Κυρίαι καί Κύριοι, 

Σᾶς ὑποδεχόμεθα ἐγκαρδίως εἰς τήν ἀποψινήν ἐκδήλωσιν, ἐπί τῇ Θρονικῇ Ἑορτῇ τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἡ παρουσία σας μᾶς χαροποιεῖ μεγάλως καί μᾶς ἐνισχύει εἰς τήν διακονίαν τοῦ ἀνθρώπου καί τοῦ κόσμου, εἰς τήν ὁποίαν μᾶς ἔταξεν ὁ Θεός τῆς ἀγάπης, ὁ καί ἀναπληρῶν τά ἐλλείποντα διά τῆς ἀειρρύτου χάριτος Αὐτοῦ.
Ἀφιερώσαμεν τήν ζωήν μας εἰς τήν προώθησιν τοῦ διαχριστιανικοῦ διαλόγου, ἐν ἀμετακινήτῳ πεποιθήσει, ὅτι ἡ ἑνότης τῶν Χριστιανῶν εἶναι ἐντολή τοῦ ἀρχηγοῦ τῆς πίστεώς μας, καί προϋπόθεσις δι᾽ ἀξιόπιστον χριστιανικήν μαρτυρίαν ἐν τῷ συγχρόνῳ κόσμῳ τῆς ἐκκοσμικεύσεως, ἀλλά καί τῆς δυναμικῆς ἐπανεμφανίσεως τῶν θρησκειῶν εἰς τό προσκήνιον τῆς ἱστορίας, ὡς σημαντικῶν παραγόντων τῶν πολιτικῶν, τῶν κοινωνικῶν καί τῶν πολιτισμικῶν ἐξελίξεων. Εἴχομεν, καί συνεχίζομεν νά ἔχωμεν, τήν βεβαιότητα, ὅτι ὁ διαχριστιανικός διάλογος διευκολύνει τήν συνάντησιν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μέ τόν σύγχρονον κόσμον, ἀλλά καί μέ τάς ἄλλας θρησκείας. Ὁ διάλογος εἶναι ἀπάντησις εἰς τόν θρησκευτικόν φονταμενταλισμόν, ὁ ὁποῖος πάντοτε γεννᾷ ὀξύτητα, διάσπασιν καί βίαν. Ἀναφορικῶς δέ πρός τά σημεῖα τῶν καιρῶν καί τόν σύγχρονον πολιτισμόν, φρονοῦμεν ὅτι ἡ ἀνοικτοσύνη καί ἡ προσπάθεια ἀναλήψεως κοινῶν ἀνθρωπιστικῶν πρωτοβουλιῶν, δημιουργοῦν θετικάς προοπτικάς διά τό μέλλον καί διά τήν ἀποστολήν τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ εἰς τόν σύγχρονον κόσμον. Προφανέστατα, ὁ διάλογος τῶν Ἐκκλησιῶν καί τῶν θρησκειῶν δέν εἶναι δυνατόν νά ἀποβλέπῃ εἰς τήν δημιουργίαν κοινοῦ μετώπου κατά τοῦ συγχρόνου πολιτισμοῦ. 

Ἡ Ἐκκλησία ζῇ καί δρᾷ ἐν τῷ κόσμῳ καί εἶναι ἀδιανόητον νά ἀδιαφορῇ διά τάς ἐμπειρίας τῶν πιστῶν, αἱ ὁποῖαι συνδέονται μέ τό σύγχρονον πολιτισμικόν πλαίσιον. Ἐάν θεωρήσωμεν τά δικαιώματα τοῦ ἀνθρώπου, τήν 70ήν ἐπέτειον τῆς Οἰκουμενικῆς Διακηρύξεως τῶν ὁποίων ἑορτάζομεν κατά τό τρέχον ἔτος, πυρῆνα τοῦ συγχρόνου πολιτισμοῦ, καί ὡς στόχον των τήν προστασίαν τῆς ἀνθρωπίνης ἐλευθερίας εἰς τήν ἀτομικήν, κοινωνικήν καί πολιτισμικήν διάστασιν αὐτῆς, τότε δυνάμεθα νά διαλεχθῶμεν μέ αὐτά, ἀκριβῶς περί τοῦ νοήματος τῆς ἐλευθερίας. Αἱ διαφοραί εἰς τήν θεώρησιν τῆς ἐλευθερίας μεταξύ νεωτερικότητος καί Χριστιανισμοῦ δύνανται νά λειτουργήσουν ὡς ἔναυσμα δημιουργικῶν συζητήσεων, ἀλληλοεμπλουτισμοῦ καί συνεργασίας ἐπί τῇ βάσει τοῦ κοινοῦ προσανατολισμοῦ εἰς τήν ἐλευθερίαν καί εἰς τήν προστασίαν τῆς ἀξιοπρεπείας τοῦ ἀνθρώπου. 

Σεβασμιώτατε Καρδινάλιε, Κυρίαι καί Κύριοι, 

Καί σήμερον, ἡ εἰκών τήν ὁποίαν ἔχομεν διά τό νόημα τῆς ὑπάρξεως τοῦ ἀνθρώπου, καθορίζει τήν στάσιν μας ἀπέναντι εἰς τήν ζωήν, εἰς τόν ἑαυτόν μας, εἰς τόν συνάνθρωπον καί τόν κόσμον. Πιστεύομεν ἀκλονήτως, ὅτι ὁ ἄνθρωπος δύναται νά κατανοήσῃ τόν ἑαυτόν του μόνον ἐν ἀναφορᾷ καί σχέσει πρός τόν Θεόν, ὡς τόν Δημιουργόν, τόν Σωτῆρα καί τόν αἰώνιον προορισμόν του. Μόνον «ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ» καί μέ ἀνοικτήν τήν οὐράνιον πύλην, τήν «ἀπάγουσαν εἰς τήν Ζωήν», ὁ ἄνθρωπος δύναται νά ἀναπτύξῃ ἐπί τῆς γῆς τάς δημιουργικάς του δυνάμεις, νά ἀληθεύσῃ ἐν ἀγάπῃ. Τελικῶς, ὁ ἄνθρωπος δέν δύναται νά μείνῃ ἐν ἀληθείᾳ «πιστός στή γῆ», ὡς ἤθελεν ὁ φιλόσοφος, μέ κλειστόν τόν οὐρανόν. Ὅλαι αἱ ἀνθρωπιστικαί κατακτήσεις φέρουν ἀνεξίτηλον τήν σφραγίδα τῆς γνησίας πίστεως εἰς τόν Θεόν, ὁ ὁποῖος ἀπεκαλύφθη ἐν τῇ ἐνσάρκῳ Αὐτοῦ Οἰκονομίᾳ, ὡς «Θεός μεθ᾽ ἡμῶν», ὡς ὁ Ἐμμανουήλ. 

Μέ αὐτάς τάς σκέψεις, σᾶς καλωσορίζομεν καί πάλιν εἰς τήν φιλόξενον Πόλιν μας, καί ἐπικαλούμεθα ἐπί πάντας ὑμᾶς τήν οὐρανόφοιτον εὐλογίαν καί τά ἀμέτρητα ἐλέη τοῦ πανδώρου Θεοῦ τῆς ἀγάπης.