Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Το Δωδεκαήμερο του 2008-09 το πέρασα στην Πόλη και ήταν, φυσικά, μια ολωσδιόλου ξεχωριστή εμπειρία.
Είχα την ευκαιρία να πραγματοποιήσω και κάποιες συνεντεύξεις στην Κωνσταντινούπολη με Ρωμιούς της Ομογένειας και Ελλαδίτες φοιτητές που σπούδαζαν εκεί.
Εκείνες, οι σχεδόν προ δεκαετίας συνεντεύξεις και εορταστικές εκδηλώσεις, αναρτήθηκαν στο διαδικτυακό κανάλι intv.gr, το οποίο τώρα τις δημοσίευσε και στο youtube.
Έτσι, τις αναρτούμε και εδώ, χάριν της ιστορίας.
Πρόκειται για μια συνέντευξη με τον κ. Παντελή Βίγκα, τότε Πρόεδρο του Συλλόγου Αποφοίτων Ζωγραφείου, Εκπρόσωπο των Μειονοτήτων της Πόλης και Πρόεδρο της Κοινότητος Παναγίας Κουμαριωτίσσης Νεοχωρίου και για μία συνέντευξη με τον Κωνσταντίνο Μαρούση, φοιτητή, τότε, του Τμήματος Τουρκικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών.
Οι συνεντεύξεις πραγματοποιήθηκαν στις 5 Ιανουαρίου 2009, στην αίθουσα του Συλλόγου Αποφοίτων Ζωγραφείου, σ’ ένα θαυμάσιο κτίριο απέναντι από το ιστορικό Ζάππειο Σχολείο.
Κι ακόμα, μια συνέντευξη στο Νιχώρι του Βοσπόρου με τις τότε φοιτήτριες: Καλλιόπη Δημητριάδου, Αθηνά Θεοδωρίδου, Άννα Κουβαράκη (4 Ιανουαρίου 2009).
Αναρτούμε και ένα βίντεο με την τότε χορωδία μαθητών του Ζωγραφείου να αποδίδει ελληνικά τραγούδια.
Αναρτούμε και ένα βίντεο με την τότε χορωδία μαθητών του Ζωγραφείου να αποδίδει ελληνικά τραγούδια.
Κι ακόμα, την πρωτοχρονιάτικη γιορτή του Ζωγραφείου Λυκείου που είχα την τύχη να παρακολουθήσω την παραμονή της Πρωτοχρονιάς στην Πόλη. Μια γιορτή τελείως αυθόρμητη, αληθινά πηγαία και χαρούμενη και συγκινητική συνάμα.
Ξεκίνησε και συντόνισε στη συνέχεια την πορεία της ο Θεσσαλονικιός συνθέτης και συγγραφέας Θωμάς Κοροβίνης, μέγας εραστής της Πόλεως, ο οποίος έζησε αρκετά χρόνια εκεί υπηρετώντας ως καθηγητής.
Αφού τραγούδησε ο ίδιος δικά του και άλλα γνωστά τραγούδια που συγκίνησαν το ακροατήριο, κάλεσε τον κυρ – Αλέκο, επιστάτη για χρόνια στο Ζάππειο Λύκειο. Ο ρωμιός κυρ-Αλέκος τραγούδησε Τσιτσάνη και στη συνέχεια ένα τούρκικο τραγούδι.
Τη σκυτάλη πήραν διάφοροι καλεσμένοι του Θωμά Κοροβίνη επί σκηνής, Ρωμιοί και Τούρκοι (που είχαν υπηρετήσει στο σχολείο), οι οποίοι τραγούδησαν και ευχήθηκαν από καρδιάς, μέσα σε κλίμα συναδέλφωσης. Πήρε κι ο διευθυντής του Ζωγραφείου, ο δραστηριότατος Γιάννης Δεμιρτζόγλου, το ακορντεόν κι όλα γίναν …ουρανός! Κάτω απ’ την ουρανία του Ζωγραφείου της Πόλης υποδεχόμασταν το 2009.
Δείτε στην Ιδιωτική Οδό όλες τις σχετικές αναρτήσεις:
