ΠΡΟΣΛΑΛΙΑ ΕΠΙ Τῌ ΑΠΟΝΟΜῌ ΟΦΦΙΚΙΟΥ
ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΗΝ ΔΙΟΔΩΡΑΝ
ΕΝ Τῼ ΠΥΡΓῼ ΤΗΣ ΤΖΙΟΥΡΤΖΙΑΣ
ΜΕΤΟΧΙῼ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΥΨΩΣΕΩΣ ΤΙΜΙΟΥ ΣΤΑΥΡΟΥ ΘΗΒΩΝ
(23. 8. 2017)
ὑπὸ
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ
Τὸ 1964 στὴ Γοτίγγη τῆς Γερμανίας ἐγεννήθη ὡς τρίτον τέκνον μιᾶς πολυτέκνου οἰκογενείας, ἓν χαριτωμένον κοράσιον ὑπὸ δύο ἰατρῶν, ἡ Charlotte Stapenhorst, ἡ ὁποία θὰ εἶχεν φωτεινὸν καὶ λαμπρὸν μέλλον. Μετὰ τὸ Γυμνάσιον ἐσπούδασεν, ὡς συνήθως τὰ κοράσια, Ἱστορίαν Καλῶν Τεχνῶν εἰς τὸ Πανεπιστήμιον τοῦ Regensburg. Ἀκολούθως δὲ γλυπτικήν, τὸν δυσχερῆ τοῦτον κλάδον τῆς τέχνης, εἰς τὴν Ἀνωτάτην Σχολὴν τῆς Ἀκαδημίας Καλῶν Τεχνῶν τοῦ Βερολίνου, καὶ συνεδέθη διὰ τῆς ἐξομολογήσεως μὲ τὸν Γέροντα Διονύσιον εἰς τὴν Ἱεράν Μονὴν Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου ἐν Νάξῳ, ὁ ὁποῖος ἐσημάδεψε τὴν ζωήν της. Ἔγινε κατηχουμένη ὑπὸ τοῦ Γέροντός της λαβοῦσα τὸ ὄνομα Διονυσία. Ἐβαπτίσθη Ὀρθόδοξος εἰς τὸν Ἰορδάνην ποταμόν, πρᾶγμα ὅλως ἰδιαίτερον. Ἐσπούδασε κινεζικὰ εἰς τὸ Πανεπιστήμιον Trier τῆς Γερμανίας καὶ εἰς τὴν Ἀκαδημίαν Καλῶν Τεχνῶν τοῦ Πεκίνου Καλλιγραφίαν καὶ Χειροτεχνικὴν Κατασκευῆς Χάρτου. Ἀπέκτησε Δίπλωμα Κατηχητρίας καὶ ὡς τοιαύτη ὑπηρέτησε εἰς τὴν Ἀρχιεπισκοπὴν Ἀθηνῶν. Ἐξέμαθε Βυζαντινὴν Μουσικὴν εἰς τὸ Ὡδεῖον Ἀθηνῶν καὶ Ἁγιογραφίαν εἰς τὴν Ἀκαδημίαν Καλῶν Τεχνῶν τοῦ Μετσοβείου Πολυτεχνείου Ἀθηνῶν. Ἐκάρη μοναχὴ ὑπὸ τοῦ Πατριάρχου Ἱεροσολύμων Διοδώρου, λαβοῦσα τὸ ὄνομα Διοδώρα. Ἀπέκτησε διπλώματα ἑβραϊκῆς γλώσσης εἰς τὸ Πανεπιστήμιον Ulpan τῶν Ἱεροσολύμων καὶ πτυχίον Θεολογίας Ἄριστα τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν μὲ μεταπτυχιακὰς σπουδὰς εἰς τὸ Κανονικὸν Δίκαιον. Εἰργάσθη ὡς Μεταφράστρια εἰς Διεθνῆ Συνέδρια. Ἐγένετο ἱδρυτικὸν Μέλος τῆς Ἀδελφότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ὑψώσεως τοῦ Σταυροῦ Θηβῶν καὶ ἐξελέγη Ἡγουμένη αὐτῆς, ἐχούσης μοναχὰς καὶ δοκίμους ἐκ δεκαπέντε χωρῶν τῆς ὑφηλίου. Ἐβοήθησε εἰς τὴν ἐπανασύστασιν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Εὐαγγελισμοῦ Ἄνω Πεδινῶν Κεντρικοῦ Ζαγορίου Ἰωαννίνων. Ἐπίσης διὰ τὴν ἵδρυσιν Ἱερῶν Μονῶν εἰς τὸ Μεξικόν. Ἐκλήθη διὰ τὴν στελέχωσιν ἱστορικῶν Μονῶν τῆς Περιφερείας Θεσσαλιώτιδος καὶ Φαναριοφερσάλων. Ἐγένετο Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Δώδεκα Ἀποστόλων (Κόκκινη Ἐκκλησιά) Καρδίτσης. Ἔλαβε τὸ πτυχίον Νομικῆς τοῦ Πανεπιστημίου τοῦ Στρασβούργου, ὡσαύτως Ἄριστα μέ ὑποτροφίαν τῆς Ἐκκλησίας τῆς Ἑλλάδος. Κατεστάθη Καθηγουμένη τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Καραϊσκάκη Μαυρομματίου Καρδίτσης. Συνέβαλε εἰς τὴν ἴδρυσιν τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίας Νίνας ἐν Union Bridge Maryland, ΗΠΑ, τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Οὔλαβ καὶ Προφήτου Ἠλιοὺ ἐν Norddal Νορβηγίας, καὶ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Πορφυρίου ἐν Σλοβενίᾳ.
Ἔδωσε συνεντεύξεις καὶ διαλέξεις θεολογικοῦ κυρίως περιεχομένου εἰς τὴν Ἑλλάδα καὶ τὸ ἐξωτερικόν (Γερμανία, Αὐστρία, Ἱσπανία, Γεωργία, Ἀμερική). Οὕτως, παρὰ τὰ ἡγουμενικά της καθήκοντα, ἠσχολήθη καὶ μὲ τὴν ἐπιστήμην, ἐνῶ ἔμεινε εἰς τὸ περιθώριον σχεδὸν ἡ καλλιτεχνική της πλευρά.
Ἡ Καθηγουμένη Διοδώρα σήμερον εἶναι ἓν τῶν δεξιωτέρων χειρῶν τοῦ Γέροντος Διονυσίου καὶ ὡς Ἑλληνὶς πλέον Γενικὴ ἐποπτεύουσα Δέκα Ἱερῶν Μονῶν καὶ ὑπὸ ἵδρυσιν ἄλλων (Γερμανία).
Εἶναι μία ἐνδιαφέρουσα προσωπικότης κοινωνική, μὲ πολλὰς σχέσεις καὶ διασυνδέσεις καὶ πολύγλωσσος (Γερμανικά, Ἑλληνικά, Ἀγγλικά, Ἰταλικά, Γαλλικά, Ἑβραϊκά).
Ἐμφανίζεται ὡς κομψὴ μοναχὴ ὅπως καὶ ἱκαναὶ ἄλλαι τοῦ Γέροντος εἰς τὰς διεθνοῦς χαρακτῆρος Ἱεράς Μονὰς αὐτοῦ, εὐρείας μορφώσεως, πρᾶγμα οὐχὶ λίαν σύνηθες εἰς ἑτέρας Μονὰς τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἀνατολῆς, διακρινομένη διὰ τὴν εὐφυΐαν, τὴν εὐρύτητα σκέψεως καὶ ἐργατικότητα -μία ὀρθόδοξος εὐρωπαία μοναχή- μὲ ἄκραν ἀγάπην καὶ πιστότητα πρὸς τὸν Γέροντά της, τ.ἔ. πράγματα τὰ ὁποῖα δυστυχῶς δὲν ἀξιολογοῦνται ὡς συνήθως ὑπὸ ὁρισμένων θετικῶς, μὲ οὐχὶ εὐχαρίστους συνεπείας.
Ἡ Ἱερά Μητρόπολις Χαλκηδόνος, συνδεομένη μετ’ αὐτῆς ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν, ἀπεφάσισε διὰ πάντα ταῦτα νὰ τῆς ἀπονείμει τὸ ὀφφίκιον τῆς Ἀρχοντίσσης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως, διὰ τὴν πολιτισμικὴν καὶ διαθρησκειακήν της δρᾶσιν ἐν Εὐρώπῃ. Ὅλα δὲ τὰ ἀνωτέρω γίνονται δυστυχῶς ὑπὸ δεινὴν οἰκονομικὴν κατάστασιν τῶν Ἱερῶν Μονῶν τούτων, ἡ ὁποία ἀντανακλᾷ καὶ εἰς τὴν προσωπικὴν βιοτὴν τῶν ἐν αὐταῖς ἐνασκουμένων. Διὰ τοῦτο δὲν πρέπει νὰ λησμονῆται τὸ ὅτι ὁ μοναχισμὸς εἶναι τὸ δεκανίκιον τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ὅτι καὶ τοιούτου εἴδους μοναχὰς ἔχομεν ἀνάγκην ἰδιαιτέρως.
ΑΞΙΑ!
