Στο ΦΩΣ ΦΑΝΑΡΙΟΥ δημοσιεύσαμε στις 28 Αυγούστου ένα κείμενο του παπαδάσκαλου Κωνσταντίνου Ι. Κώστα, κληρικού της Ι. Μητροπόλεως Σερβίων και Κοζάνης, με τίτλο:
“Τι “είδα” στην Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στα ερείπια της ιστορικής Μονής της Παναγίας Φανερωμένης Κυζίκου στην Αρτάκη της Μικράς Ασίας”.
Δύο μέρες μετά, οι ανώνυμοι (και επιμελώς κρυπτόμενοι) – αν και ο αρχηγός τους είναι γνωστός: πρόκειται για τον αποτειχισμένο και αργό κληρικό της Ι. Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης Νικόλαο Μανώλη – διαχειριστές του ιστολογίου “Κατάνυξις”, ανήρτησαν “απάντηση” στο κείμενο του π. Κ.Ι.Κ., με τίτλο: “Οικουμενιστικό δηλητήριο εκ Βελβεντού”.
Δημοσιεύουμε στη συνέχεια ένα σχόλιο του π. Κ.Ι.Κ. γι’ αυτό το κείμενο του ιστολογίου “Κατάνυξις”, ελπίζοντας ότι θα έρθει η ώρα που οι “ανωνυμοι” και “επώνυμοι” …κατανυσσόμενοι, θα δώσουν λόγο στην δικαιοσύνη για τις ανομίες τους.
“Οι άνθρωποι αυτοί, πλανεμένοι και φανατικοί, μισούν θανάσιμα τον Οικουμενικό Πατριάρχη (ωρύονται ωσάν λυσσασμένοι εναντίον του, εναντίον των Επισκόπων και των Ιερών Πατριαρχικών Μονών που μνημονεύουν το όνομά του) και κατά συνέπεια μισούν θανάσιμα και όσους τον σέβονται και τον αγαπούν. Επομένως εμένα (έναν απλό παπά, που έγραψε, τι ”είδε” στην Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στα ερείπια της ιστορικής Μονής της Παναγίας Φανερωμένης Κυζίκου, και που αυτό που ”είδε” δεν συμφωνεί μ’ αυτό που βλέπουν αυτοί!) θα εξαιρούσαν; Οι άνθρωποι αυτοί, πλανεμένοι και φανατικοί, βλέπουν τα πράγματα ανάποδα. Το σεβασμό και την αγάπη μας προς το πρόσωπο του Οικουμενικού Πατριάρχη (τους Επισκόπους, την Ιεραρχία της Εκκλησίας της Ελλάδος, τα άλλα Πατριαρχεία, τις Αυτοκέφαλες Εκκλησίες, το σεβασμό μας προς Αγία και Μεγάλη Σύνοδο) τα χαρακτηρίζουν ”δηλητήριο”. Αφού αρνήθηκαν το σωτήριον ύδωρ από την Εκκλησία, το χαρακτηρίζουν τώρα ”δηλητήριο”. Έχουν κηρύξει ”ιερό πόλεμο” εναντίον θεσμών και προσώπων που σέβονται και υπηρετούν τους θεσμούς της Εκκλησίας. Είναι απολύτως χρήσιμοι μονάχα για την ερμηνευτική του ”τζιχάντ” του ακραίου μουσουλμανισμού. Υπάρχει, άραγε, ελπίδα; Κι αν ναι, από πού και πώς θα έλθει; Στο πρώτο ερώτημα, δεν θέλω να απαντήσω, όχι.”
π. Κ.Ι.Κ.
