ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ
ΤΟΥ ΣΕΒ. ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΡΙΓΚΗΠΟΝΝΗΣΩΝ κ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
ΠΡΟΣ ΤΗΝ Α.Θ.ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΑ
ΤΟΝ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΝ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗΝ
κ.κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΝ
ΚΑΤΑ ΤΟ ΠΑΤΡΙΑΡΧΙΚΟΝ ΙΕΡΟΝ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ ΥΠΕΡ ΑΝΑΠΑΥΣΕΩΣ
ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ Ζ’ ΚΑΙ ΤΩΝ ΟΚΤΩ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΩΝ ΠΡΙΓΚΗΠΟΝΝΗΣΩΝ
(Ἱ. Μητροπολιτικός Ναός Ἁγίου Δημητρίου Πριγκήπου, 10 Νοεμβρίου 2024)
***
Παναγιώτατε Δέσποτα,
Μέ τήν Ὑμετέρα προεξάρχουσα Σεπτή φυσική παρουσία καί μέ τήν ἐπ’ ἐλπίδι Ἀναστάσεως προσδοκία τῶν ἐν Κυρίῳ ἀναπαυομένων ἐν τῇ ἐπέκεινα τοῦ κόσμου ζωῇ πατέρων καί ἀδελφῶν μας ἐν τῇ διακονίᾳ τῆς μαρτυρικῆς Μητρός Ἐκκλησίας καί τῆς τιμωμένης ταύτης Ἐπαρχίας της, Γρηγορίου Πατριάρχου καἰ Ἀγαθαγγέλου, Θωμᾶ, Δωροθέου, Κωνσταντίνου, Ἀγαπίου, Καλλινίκου, Συμεών καί Ἰακώβου τῶν Μητροπολιτῶν αὐτῆς, κατακλείομεν τάς ὑπό τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος εὐλογηθείσας εὐμνημόνους ἱεράς λειτουργικάς παραστάσεις καί λοιπάς ἐπετειακάς ἐκδηλώσεις τῆς ἑκατονταετηρίδος τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πριγκηποννήσων.
Ἐπί τούτοις, ἡ πρός τόν Πανάγαθον Θεόν ἀέναος εὐγνωμοσύνη πάντων ἡμῶν εἶναι πηγαία καί διηνεκής.
Ὡς γνωστόν, ἡ Ἱερά αὐτή Ἐπαρχία τῆς Μητρός Ἐκκλησίας ὀφείλει τήν ἵδρυσίν της εἰς τήν ἕνεκα τῆς μεσολαβησάσης Μικρασιατικῆς τραγῳδίας αἰφνιδίαν διασάλευσιν τῆς κανονικῆς λειτουργίας τοῦ Θρόνου, συμφώνως καί πρός τά ὅσα ὁ ἱδρυτικός αὐτῆς Τόμος διαλαμβάνει.
Παρά το ἐξ αὐτῆς ὅμως προκληθέν βαθύτατο καί πάγκοινο ἀνά τήν κληρουχία τοῦ Θρόνου ἐκκλησιαστικό καί ὁμογενειακό ἄλγος μετ΄ ἀνελπίστων συνεπειῶν, ὁ Πάνσεπτος Οἰκουμενικός Θρόνος, παρακατατιθέμενος πάντοτε εἰς μόνην τήν Πρόνοιαν τοῦ Θεοῦ τό αὔριον τῆς ζωῆς καί μαρτυρίας του, οὐδ’ ἐπί στιγμήν κατέλιψε και τότε, ἐν τῷ μαρτυρικῷ προσώπῳ Γρηγορίου τοῦ Ζ΄ και τῶν διαδόχων αὐτοῦ, τόν μυστικόν ἀγῶνα τῆς θεαρέστου καρτερίας καί τῆς εἰς Χριστόν ἐλπἰδος καί πίστεως.
Καί ἐπέβλεψεν ἐν τέλει ἐξ ὕψους ἁγίου Του ὁ μόνος τῆς ἱστορίας τοῦ κόσμου ἐξουσιαστής καί τῆς Ἐκκλησίας ἱδρυτής καί οἰκοστρόφος Κύριος, ἐπιτρέψας τἠν συνέχισιν τῆς ἀπ’αἰώνων διακονίας τοῦ Θρόνου εἰς τήν καθηγιασμένην Ἱεράν Ἕδραν του, καθ’ ἥν στιγμήν κατά τάς ζοφώδεις ἐκείνας ἠμέρας τῆς τῶν πάντων ταραχῆς, πολλοί διελογίζοντο τήν τελευτήν τῆς ἐνταῦθα παραμονῆς του.
Καί ἤδη παρῆλθεν μία ἑκατονταετία κυμαινομένης ἐκκλησιαστικῆς καί ὁμογενειακῆς ζωῆς, τῆς ὁποίας ἀσφαλῶς ἡ θεώρησις δέν ἐμπίπτει εἰς τά πλαίσια τῆς ἐκφωνουμένης εύλαβοῦς προσλαλιᾶς ἐξ ἀφορμῆς τῆς τελέσεως ὑπό τῆς Ὑμετέρας Θειοτάτης Παναγιότητος ἱεροῦ μνημοσύνου διά τόν προκάτοχον Αὐτῆς Πατριάρχην Γρηγόριον τόν Ζ΄ καί τούς ὀκτώ Μητροπολίτας Πριγκηποννήσων.
Παναγιώτατε,
Κατά τήν διαρρεύσασα ἑκατονταετία Πατριαρχική Λειτουργία οὐδέποτε ἐτελέσθη εἰς τήν Μητρόπολιν Πριγκηποννήσων, οὔτε καί χοροστασία ἀπό τούς ἀμέσους διαδόχους Γρηγορίου Ζ΄ παρ’ ὅτι ὁ ἀοίδιμος Πατριάρχης Φώτιος Β΄ κατήγετο ἐκ Πριγκήπου. Ὁ Πατριάρχης Ἀθηναγόρας ἐπεσκέφθη άσφαλῶς τήν Μητρόπολιν, πιθανολογῶ μή χοροστατήσας, ἐξαιρουμένων βεβαίως τῶν χοροστασιῶν του εἰς τάς Ἱεράς Πατριαρχικάς Μονάς Ἁγίας Τριάδος Χάλκης καί Μεταμορφώσεως Χριστοῦ Πρώτης. Μόνον ὁ Πατριάρχης Δημήτριος προσελθών, προσκλήσει τοῦ μακαριστοῦ Μητροπολίτου Πριγκηποννήσων Συμεών, ἐχοροστάτησεν εἰς τόν περικαλλῆ τοῦτον Μητροπολιτικόν Ναόν ἐπί τῷ ἐξωραϊσμῷ αὐτοῦ τήν 31ην Ἰουλίου 1988 καί προσέφερεν εἰς αὐτόν τεμάχιον ἱεροῦ Λειψάνου τοῦ Ἁγίου Δημητρίου, προστάς ὡσαύτως καί τῆς ἐξοδίου ἀκολουθίας ἐν αὐτῷ τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Πριγκηποννήσων Ἀγαπίου τήν 31ην Αὐγούστου 1979.
Συνεπῶς, Ὑμεῖς μόνον, Παναγιώτατε, ἐχοροστατήσατε οὐχί ἅπαξ εἰς τήν ἕδραν καί τάς λοιπάς νήσους τῆς Μητροπόλεως και εἶσθε ὁ μόνος πλέον δίς ἱερουργήσας ἐνταῦθα ἐν εὐφροσύνῃ καί ἐν μνημοσύνῃ κατά τε τόν παρελθόντα Ἰούλιον καί σήμερον, ἐν συλλειτουργίᾳ μετά σεβασμίων ἀδελφῶν Ἱεραρχῶν τοῦ Θρόνου, πρός τούς ὁποίους, καθώς καί εἰς τούς συμπροσευχομένους ἀπευθύνω ἐγκαρδίους ἀδελφικάς εὐχαριστίας, χαίρων ἐν εὐχαριστίᾳ καί διά τήν προσευχητικήν και αὖθις συμμετοχήν τοῦ τε Ἐξοχωτάτου Πρέσβεως κυρίου Κωνσταντίνου Κούτρα, Γενικοῦ Προξένου τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα, και πάντων τῶν προσελθόντων.
Παναγιώτατε,
Διά τόν πολύν λειτουργικόν κόπον, τόν ὁποῖον καταβάλατε, προσερχόμενος διά δευτέραν φοράν εἰς τήν Πρίγκηπον μετά τῆς Αύλικῆς Σας συνοδείας, βαθυσεβάστως Σᾶς εὐχαριστῶ.
Ἐπιτρέψατέ μου ὄμως μέ περίσσευμα συγκινήσεως νά Σᾶς εὐχαριστήσω ὁλοψύχως καί ὅλως ἰδιαιτέρως διότι, πέραν τῆς σεβασμίας μνήμης τῶν προσώπων Πατριάρχου και Ἱεραρχῶν ἐτιμήσατε ἀρρήτως ἐν προσευχῇ καί εὐγνωμοσύνῃ καί τήν μνήμην τῆς ὅλης μαρτυρικῆς στάσεως Γρηγορίου τοῦ Ζ΄ καί ούχί μόνον, ἔναντι τῶν συνθηκῶν τῶν ἡμερῶν ἐκείνων, ἡ ὁποία μνήμη, κατά τόν Σεφέρη, «ὅπου καί νά τήν ἀγγίξῃς πονεῖ» («Μνήμη» α΄ 245).
Ὑποκλίνομαι καί ἐγώ ὁ έλάχιστος εἰς τήν μνήμην των, ταπεινῶς συνευχόμενος διά τήν αἰωνίαν ἀνάπαυσίν των ἐν τῷ παραδείσῳ τῆς τρυφῆς.
Κύριος ὁ Θεός, εὐχαῖς αὐτῶν, καί ἡμῶν τῶν ταπεινῶν, νά Σᾶς πολυετῆ, Παναγιώτατε, ἐν εἰρήνῃ καί εύφροσύνῃ και Χάριτι Αὐτοῦ.
Εἰς πολλά ἔτη, Δέσποτα!
Φωτό: Νίκος Παπαχρήστου
