Επικήδειος λόγος εκφωνηθείς υπό του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου Ιωάννου Σαββάκη, εκπροσώπου της Α.Θ.Π. Παναγιότητος του Οικουμενικού Πατριάρχου εις την εξόδιον ακολουθίαν του Άρχοντος Υμνωδού της Μ.τ.Χ.Ε. Πολυχρόνη Αηδονίδη (25/10/2023).
Εις το άκουσμα πως εσίγησεν “Tο αηδόνι της Ανατολής” η “βαθύχρονος φωνή της Θρακικής Μούσης”, ο πολιός Άρχων Υμνωδός της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας Πολυχρόνης Αηδονίδης, η Αυτού Θειοτάτη Παναγιότης ο Αυθέντης και Δεσπότης ημών, ο Οικουμενικός Πατριάρχης Κύριος ημών Κύριος Βαρθολομαίος, βαρυαλγών αποστέλλει εκ του Μαρτυρικού Φαναρίου, της κιβωτού δηλονότι της πατρώας ημών μουσικής, την Πατριαρχικήν και Πατρικήν Αυτού συμπάθειαν και συλλυπητηρίους προσρήσεις προς τους οικείους του, αλλά και προς τους πολυαρίθμους μαθητάς, και συνεργάτας αυτού, τους αποτελούντας την μεγάλην οικογένεια του μεταστάντος.
Ο Πατριάρχης του Γένους δέεται όπως Κύριος ο Θεός αναπαύση την ψυχήν του μουσοτραφούς γόνου της Θράκης και λάτρου της μουσικής παραδόσεως της εις “την Χώραν των Ζώντων”.
Θρακιώτικο τραγούδι, Βυζαντινό τροπάρι, η πολύτιμος παρακαταθήκη του Χρόνη Αηδονίδη, όπου κατά το όνομα και ο άνδρας, διότι υπήρξεν ο γλυκύς λυγμός της πολυπάθου Ρωμαίικης ψυχής που μας φανέρωσε “τα μυστικά της καρδιάς του τ’ ανοιχτά” καθώς και ο διαπρύσιος κήρυξ της υπερδισχιλιετούς διαχρονίας της Ελληνικής μουσικής από της αρχαιότητος και του Βυζαντίου, έως των ημερών μας.
Αείμνηστε και ακάματε θεράπων της Ρωμαίικης κινύρας ο σπόρος που έσπειρες έπεσεν εις γην αγαθήν και εύφορην δια τούτο και απήλαυσες στα πρόσωπα των μαθητών σου και όσων ηγάπησαν και εξετίμησαν τους κόπους σου καρπούς εκατονταπλασίους.
Πορεύου λοιπόν ηδύμολπε άρχων υμνωδέ της μητρός Εκκλησίας την μακαρίαν οδόν διά τον τόπον της καταπαύσεώς σου στα λιανοχορταρούδια του Παραδείσου, προς συνάντησιν του Λευίτου πατρός σου, της ευλαβούς μητρός σου και του λοιπού χορού των Εβριτών καλοφωνάρηδων “άδοντες και ψάλλοντες” ομού μετά των Αγίων Αγγέλων “εις ήχον καθαρόν εορταζόντων” “ενώπιον του Κριτού του Παλαιού Ημερών του Τρισαγίου”.
Αμήν.
