ΒΟΣΤΩΝΗ. Ο θυμός και η αγανάκτηση για τη διαχρονική τοξικότητα που χαρακτηρίζει θεσμούς και υπηρεσίες στην Ελλάδα είναι η συνισταμένη των γνωμών και σχολίων ομογενών ιδιαίτερα από την περιοχή της Βοστώνης και Νέας Αγγλίας για το θανατηφόρο ατύχημα των σιδηροδρόμων στα Τέμπη. Συνάμα δε και η οδύνη, ο πόνος και η αλληλεγγύη τους για τους γονείς και συγγενείς των αδικοχαμένων παιδιών και συγγενών τους.
Ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ. Μακάριος δήλωσε στον «Εθνικό Κήρυκα», πως «πρόκειται για ένα συνταρακτικό γεγονός το οποίο μας συγκλόνισε από το πρώτο άκουσμα και, όσο κυλάει ο χρόνος, ο ψυχικός πόνος και η θλίψη μας μεγεθύνονται αντί να υποχωρούν. Μεγεθύνεται, ταυτοχρόνως, και η ευθύνη μας να στραφούμε με θερμή προσευχή προς τον πανάγαθο Θεό, παρακαλώντας Τον να απαλύνει τον πόνο των ανθρώπων που έμειναν πίσω, ιδίως των γονέων που σε καιρό ειρήνης καλούνται να θάψουν τα παιδιά τους. Είμαι βέβαιος ότι οι απανταχού Ελληνες, συμμεριζόμενοι την οδύνη των οικογενειών των θυμάτων, θα συνεχίσουμε να προσευχόμαστε για την επούλωση των πληγών τους, για την ταχεία ανάρρωση των τραυματιών και για την ανάπαυση των ψυχών των αδικοχαμένων αδελφών μας».
Ο Αρχιεπίσκοπος Καναδά κ. Σωτήριος είπε στον «Ε.Κ.» πως «σύσσωμος ο Ελληνορθόδοξος κόσμος του Καναδά προσεύχεται για την ανάπαυση των ψυχών των αδικοφονευθέντων στο φοβερό δυστύχημα των Τεμπών και για να απαλύνει ο πόνος όλων των συγγενών. Δεν είναι καιρός να αποδώσουμε ευθύνες, είναι καιρός προσευχής. Χτες Κυριακή σε όλες τις εκκλησίες αναπέμψαμε προσευχές για την ανάπαυση των ψυχών και για την ταχεία ανάρρωση των πληγωμένων».
Ο Μητροπολίτης Βοστώνης Μεθόδιος είπε πως «δεν νομίζω πως υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κάποιος το μέγεθος της τραγικότητας και της οδύνης γι’ αυτή τη θανατηφόρο σύγκρουση των τραίνων που οδήγησε στον θάνατο τόσους αθώους και ανυποψίαστους ανθρώπους και τραυμάτισε σοβαρά επίσης πολλούς. Η σκέψη και η προσευχή μου είναι με αυτούς τους ανθρώπους».
Ο επιχειρηματίας και Αρχων του Οικουμενικού Πατριαρχείου Στέφανος Τσερπέλης είπε: «Μα είναι δυνατόν; Το διαβάζω, το ξαναδιαβάζω –με συγχωρείτε όταν λέγω το ξαναδιαβάζω το εννοώ– το ξαναδιαβάζω: Ο σταθμάρχης της Λάρισας ενημερώθηκε στις 23:03 από τον σταθμάρχη Νέων Πόρων ότι η αμαξοστοιχία βρίσκεται στη γραμμή καθόδου με κατεύθυνση προς Αθήνα. Ο σταθμάρχης δεν αντέδρασε γιατί ‘πίστευε’ ότι είχε ‘κλειδώσει το μοιραίο intercity στη γραμμή ανόδου προς Θεσσαλονίκη’. Ενας άνθρωπος επειδή ‘νόμιζε’ θανάτωσε πολλές δεκάδες αθώων ανθρώπων, τραυμάτισε άλλους τόσους, χιλιάδες οι συγγενείς και γνωστοί των θυμάτων –και δισεκατομμύρια σ’ όλη τη Γη- παρακολουθούν την ασύλληπτη αυτή τραγωδία. Και δεν είναι μόνο αυτοί που απωλέσθησαν και οι θρηνούντες συγγενείς τους, είναι όλη η Ελλάδα.
Χωρίς υπερβολή αυτή δυστυχώς είναι η προβολή της Ελλάδας σ’ όλη την υφήλιο. Αδιαφορία, τεμπελιά, ωχαδελφάκηδες, ανεπίδεκτοι μαθήσεως. Δεν έχω άλλα λόγια, δεν το παραδέχομαι».
Ο πρωτοπρεσβύτερος του Οικουμενικού Θρόνου Αλέξανδρος Καρλούτσος δήλωσε τα εξής: «Οχι μόνο όσοι από εμάς είμαστε Ελληνες ή αληθινοί φιλέλληνες, αλλά όλοι οι άνθρωποι, αισθάνονται βαθιά οδύνη για τις ζωές που χάθηκαν κατά τραγικό τρόπο, εκείνοι που τραυματίσθηκαν και τα αγαπημένα τους πρόσωπα τα οποία τώρα θρηνούν τις απώλειες.
Είναι πάντοτε τραγική η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου, αλλά η απώλεια ‘του μέλλοντός μας’ των νέων ανθρώπων σε ένα τεραστίων διαστάσεων ατύχημα που θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, εντείνει τον πόνο και την απώλεια.
Είθε ο ελεήμων Θεός να χαρίσει αιώνια ανάπαυση ανάμεσα στους αγίους των αιώνων και στα αγαπημένα τους πρόσωπα ‘την ουράνια ειρήνη’, η οποία μεταβαίνει πέρα από κάθε κατανόηση».
Ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Σωματείων Νέας Αγγλίας Βασίλειος Καυκάς είπε: «Πρόκειται για εθνική τραγωδία. Τα συλλυπητήριά μου στις οικογένειες των θυμάτων και καλή δύναμη. Πριν ενάμιση χρόνο σε δηλώσεις μου στον ‘Εθνικό Κήρυκα’ αναφέρθηκα στις εμπειρίες μου και τι είδα στην Ελλάδα το καλοκαίρι του 2021. Από τα σκουπίδια και την οδήγηση, τις κλοπές και δολιοφθορές, τις φωτιές και τη συστηματική αδιαφορία… Η Ελλάδα έχει μείνει στο έλεος του Θεού! Δυστυχώς οι φόβοι μου επαληθεύτηκαν.
Κρίμα. Είναι ώρα ο Έλληνας να αγαπάει και να ενδιαφέρεται για την Ελλάδα, να συμπεριφέρεται σωστά και πάντοτε για την πατρίδα».
Ο Δρ Νίκος Σαραντόπουλος πρόεδρος και εκτελεστικής διευθυντής της ομογενειακής τράπεζας Community Credit Union δήλωσε: «Η καρδιά μας ραγίζει για τους αδικοχαμένους σε αυτή την τραγωδία. Από την ανθρώπινη πλευρά, δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψουν τη θλίψη μας. Προσευχόμαστε ο Θεός να δίνει δύναμη στις οικογένειες που έχασαν και θρηνούν τα αγαπημένα τους πρόσωπα.
Από την άλλη πλευρά, η τραγωδία αυτή θα μπορούσε εύκολα να έχει αποφευχθεί εάν κατάλληλα ηλεκτρονικά μέσα είχαν τεθεί σε λειτουργία. Ελπίζουμε ότι τα απαραίτητα τεχνολογικά συστήματα θα εφαρμοστούν αμέσως χωρίς καμία καθυστέρηση. Στέλνουμε την αγάπη μας και τις προσευχές μας σε όλους όσους θρηνούν τους αγαπημένους τους που χάθηκαν. Θρηνούμε και εμείς μαζί τους».
Ο Δρ Παναγιώτης Λιαρόπουλος, καθηγητής Σύνθεσης στο Μουσικό Κολέγιο Berklee της Βοστώνης –Berklee College of Music- ιδρυτής και καλλιτεχνικός διευθυντής του Συνόλου Ελληνικής Μουσικής – Greek Music Ensembl είπε:
«Ελλάδα 2.0
2023: Μετωπική σύγκρουση τρένων – 57 νεκροί.
2022: 460.000 στρέμματα δάσους καίγονται στην Εύβοια και 28.000 στην Πεντέλη με άπνοια.
2022: 3.000 εγκλωβισμένα αυτοκίνητα στον ‘υπερμοντέρνο’ αυτοκινητόδρομο της Αττικής οδού λόγω μικρής χιονόπτωσης.
2020-2023: Πανδημία – 30.000 νεκροί (οι περισσότεροι κατά κεφαλήν θάνατοι σε όλη την Ευρώπη).
2018: Πυρκαγιά στο Μάτι Αττικής: 102 νεκροί.
2017: Πλημμύρα στη Μάνδρα Αττικής – 24 νεκροί.
2007: Πυρκαγιές στην Ηλεία – 63 νεκροί.
2000: Ναυάγιο ‘Σάμινα’ – 81 νεκροί.
1999: Κατάρρευση κτιρίου Ρικομέξ – 39 νεκροί.
Ελλάδα των εκατοντάδων χιλιάδων νεκρών και αναπήρων ετησίως λόγω της κατάστασης του οδικού δικτύου.
Ελλάδα της διαρκούς υπονόμευσης και ξεπουλήματος όλων των δημοσίων αγαθών: υγείας, παιδείας, κοινωνικής πρόνοιας.
Ελλάδα της εγκατάλειψης της τρίτης ηλικίας.
Ελλάδα της ανεργίας και της νέας μετανάστευσης.
Ελλάδα της αστυνομοκρατίας.
Ελλάδα της ανυπαρξίας θεσμών.
Ελλάδα της επιστροφής στα πολιτικά και πολιτισμικά πρότυπα της δεκαετίας ΄50.
Ελλάδα της αργυρώνητης δημοσιογραφίας.
Ελλάδα της αργυρώνητης δικαιοσύνης.
Ελλάδα των (αδιευκρίνιστων) μιζών.
Ελλάδα της (επ)ανόδου των φασιστικών μορφωμάτων.
Ελλάδα της ανθυποβαλκάνιας ‘δημοκρατίας’.
Ελλάδα του τέταρτου κόσμου.
Ελλάδα στο σημείο 0.0».
