Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
«Απίστευτη αποκάλυψη: Το Οικουμενικό Πατριαρχείο εξέδωσε το Κοράνιο»!.
Διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους ως άλλοι Καϊάφες, οι «ιθύνοντες» του περιάκουστου “Γραφείου επί των αιρέσεων και των παραθρησκειών” της Ι. Μητροπόλεως Πειραιώς – ελπίζω όχι και ο αγαπητός μου Πειραιώς Σεραφείμ – διότι ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος, μοιράζει κοράνια τα οποία είναι – λέει -έκδοση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, του Πατριαρχικού Κέντρου της Ελβετίας!
Το …σεβαστό Γραφείο εξέδωσε πολεμικό ανακοινωθέν για να προστατεύσει – και πάλι (sic) – την Ορθοδοξία από πατριαρχικές «εκτροπές»!
Το Γραφείο του Πειραιά στηρίζεται σε κάποιες δηλώσεις του Μητροπολίτου Αγκύρας κ. Ιερεμίου, χωρίς βέβαια να κάνει μια μικρή έρευνα για να δει πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα.
Ας δούμε λοιπόν τι ακριβώς συνέβη.
Η Α.Θ. Παναγιότης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης, κατευθυνόμενος αεροπορικώς προς Κύπρο, το Σάββατο 12 Νοεμβρίου 2022 (για την εξόδιο ακολουθία του μακαριστού Αρχιεπισκόπου Κύπρου Χρυσοστόμου), έκανε ολιγόλεπτη στάση στο αεροδρόμιο της Κω. Μεταξύ των υπαντησάντων τον Πατριάρχη, ήταν και ο Ιμάμης της Κω Ιρφάν Τράμπα, στον οποίο ο Παναγιώτατος προσέφερε φιλοφρόνως έκδοση του Κορανίου στην ελληνική.
Μετά την επανεπιβίβαση του Πατριάρχου στο αεροσκάφος, ο εφησυχάζων στην γενέτειρά του Κω Σεβ. Μητροπολίτης Αγκύρας Ιερεμίας προέβη αυθορμήτως σε δηλώσεις ενώπιον συνεργείων τοπικών ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών σταθμών και ανέφερε όσα απομαγνητοφωνημένα καταγράφονται σε ιστολόγια και αναπαράγει το Γραφείο του Πειραιά.
Όμως, η αναφορά του στο Ορθόδοξο Κέντρο του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Σαμπεζύ της Γενεύης ως εκδότου του Κορανίου στην ελληνική γλώσσα δεν είναι ακριβής.
Όλοι γνωρίζουμε, όσοι ασχολούμαστε με αυτά, ότι ουδέποτε το Ορθόδοξο Κέντρο προέβη σε τέτοια έκδοση. Ο κατάλογος των εκδόσεων του Ορθοδόξου Κέντρου είναι ανηρτημένος στην ιστοσελίδα του Κέντρου στο θέμα ΕΚΔΟΣΕΙΣ και τέτοιος τίτλος δεν υπάρχει.
Ο Πατριάρχης προσέφερε στον Ιμάμη το Κοράνιο στην ελληνική, έκδοση του 1987 του Κοινωφελούς Ιδρύματος Ιωάννη Σ. Λάτση (βλ. ιστοσελίδα του Ιδρύματος Λάτση). Το σχήμα και το χρώμα της εκδόσεως αυτής είναι χαρακτηριστικά και φαίνονται σαφώς στο βίντεο που κυκλοφόρησε στο διαδίκτυο.
Νομίζω ότι οι αναφορές του αγίου Αγκύρας στον αείμνηστο Μητροπολίτη Αδριανουπόλεως (από Ελβετίας) Δαμασκηνό και στην Ιορδανία, οδηγούν την σκέψη ότι η παρεξήγηση οφείλεται στο εξής γεγονός.
Στις 3 Μαΐου 1999 ο αείμνηστος Μητροπολίτης (Ελβετίας τότε) Δαμασκηνός υπέγραψε, ως ιδρυτικό μέλος, μαζί με άλλες διαπρεπείς προσωπικότητες από τις τρείς μονοθεϊστικές θρησκείες, την ιδρυτική πράξη του Ιδρύματος Διαθρησκειακών και Διαπολιτισμικών Ερευνών και Διαλόγων. Η συμμετοχή του, όπως και όλων των ιδρυτών του Ιδρύματος αυτού, ήταν απολύτως προσωπική και όχι θεσμική. Έτσι, η συμμετοχή του Μητροπολίτου Δαμασκηνού δεν δέσμευε ούτε την Μητρόπολη Ελβετίας, ούτε το Ορθόδοξο Κέντρο. Προς αποφυγήν και της παραμικρής συγχύσεως, η τελετή ιδρύσεως έγινε σε ξενοδοχείο της Γενεύης και όχι σε θρησκευτικό χώρο κάποιας θρησκείας.
Το Ίδρυμα αυτό, λοιπόν, προέβη το 2006 στην τρίτομη έκδοση των βιβλίων των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών, δηλαδή της Παλαιάς Διαθήκης (εβραϊκά), της Καινής Διαθήκης (ελληνικά) και του Κορανίου (αραβικά).
Το 2006 Μητροπολίτης Ελβετίας ήταν ο από Γαλλίας Ιερεμίας (2003-2018). Προφανώς περί αυτής της εκδόσεως μιλούσε στο αεροδρόμιο της Κω, όμως η έκδοση αυτή ουδεμία σχέση έχει με τις εκδόσεις του Ορθοδόξου Κέντρου. Στην παρουσίαση, διακίνηση ή προώθηση της τρίτομης αυτής εκδόσεως ουδέποτε ανεμίχθη το Ορθόδοξο Κέντρο, εξ όσων γνωρίζουμε.
Όλα τα παραπάνω, βέβαια, δεν ενδιαφέρουν το Γραφείο του Πειραιά, καθόσον αποτελούν πτυχή του σύγχρονου διαθρησκειακού διαλόγου, τον οποίον «βδελύσσεται».
Όμως, γι’ αυτό είναι μέγας ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος. Γιατί προώθησε και προωθεί τον Διαχριστιανικό και Διαθρησκειακό Διάλογο. Και σε αυτή την πρακτική, συμμετέχει ενεργά – με τον δικό της τρόπο – ακόμα και η Ρωσική Εκκλησία.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος ο Διάλογος είναι αυτό που έχουμε ανάγκη. Όχι ο αγαπητός μας Πειραιώς Σεραφείμ ως Μονόλογος.
Τα ενυπόγραφα άρθρα στο Φως Φαναρίου εκφράζουν τον συντάκτη τους και όχι κάποια Εκκλησία ή οργανισμό.
