Σεμνοπρεπώς και με την δέουσαν μεγαλοπρέπειαν και λειτουργικήν τάξιν του αγιορειτικού τυπικού, εις κλίμα μοναστικής κατανύξεως αλλά και βυζαντινής λαμπρότητος, εορτάστηκε και εφέτος η δεσποτική πανήγυρις της του Σωτήρος Μεταμορφώσεως εις την Ιεράν, Βασιλικήν, Πατριαρχικήν και Σταυροπηγιακήν Μονήν του Κουτλουμουσίου, κατά την 18ην και 19ην Αυγούστου, συμφώνως με το αγιορείτικον εορτολόγιον.
Της πανηγυρικής παννυχίδος προεξήρχεν, προσκεκλημένος του Πανοσιολ. Καθηγουμένου Αρχιμ. Νικολάου και της Ιεράς Συνάξεως της Μονής, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ανέων, υπέρτιμος και έξαρχος Ιωνίας κ. Μακάριος, ιεράρχης του κλίματος του Οικουμενικού Πατριαρχείου και εκ των αδελφών της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου ήδη από του 1955.
Ο Σεβασμιώτατος, παλαιός αγιορείτης, φιλακόλουθος και ρέκτης της μοναστικής και λειτουργικής παραδόσεως του Αγίου Όρους εκ νεότητος αυτού, εχοροστάτησεν ιεροπρεπώς από του θρόνου καθ΄όλην σχεδόν την διάρκειαν της ολονυκτίου αγρυπνίας και έψαλεν, κατά την τάξιν του τυπικού, τροπάρια της εορτής, προέστη δε της πανηγυρικής θείας λειτουργίας κατά την κυριώνυμον ημέραν, ως και του εσπερινού μετά των κτητορικών μνημοσύνων το εσπέρας της εορτής.
Παρέστησαν εις την πανηγυρικήν λειτουργικήν σύναξιν η Ιερά Επιστασία και ο άγιος Πρωτεπιστάτης της Ιεράς Κοινότητος, Γέρων Χριστοφόρος Ιβηρίτης, ο Πολιτικός Διοικητής του Αγίου Όρους, Άρχων Έξαρχος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, κ. Αθανάσιος Μαρτίνος, ο τέως Υπουργός κ. Αλκιβιάδης Στεφανής, εκπρόσωποι Ιερών Μονών και κελίων της Μοναστικής Πολιτείας, εκπρόσωποι των Αρχών και των Δημοσίων Υπηρεσιών του Ιερού Τόπου και πλήθος φιλέορτων προσκυνητών πανταχόθεν, εξ Ελλάδος και του εξωτερικού.
Εις την πανηγυρικήν Τράπεζαν η οποία παρετέθη εις άπαντας τους προσκυνητάς, αντηλλάγησαν προσφωνήσεις και εόρτιαι προσρήσεις από τον Πολιτικόν Διοικητήν κ. Αθ. Μαρτίνον, τον τέως Υπουργόν κ. Αλκ. Στεφανήν, τον Πανοσιολ. Καθηγούμενον, Αρχιμ. Νικόλαον και τον Σεβασμιώτατον άγιον Ανέων κ. Μακάριον.
Ο Σεβασμιώτατος, προσεγγίζοντας θεολογικώς το μυστήριον της θείας Μεταμορφώσεως του Σωτήρος, ομίλησεν επικαίρως, εξαίρων την σημασίαν της μεγίστης Δεσποτικής ταύτης εορτής εις την ζωήν των χριστιανών και ιδιαιτέρως των μοναχών, οι οποίοι καλούνται να καταστούν δοχεία καθαρότατα της θείας χάριτος και του ακτίστου θαβωρείου φωτός, καθάπερ και οι Μαθηταί και Απόστολοι του Χριστού εις το Θαβώρ.
Εμνήσθη των πολλών και ποικίλων δυσχερειών της εποχής όπου εκείνος εγκατεβίωνεν εις το Άγιον Όρος, ως μαθητής της Αθωνιάδος Εκκλησιαστικής Ακαδημίας και δόκιμος της Κουτλουμουσιανής Αδελφότητος, εποχής στερήσεων και δοκιμασιών. Πλήν όμως, κατά τα σοφά λόγια Γέροντος Αγιορείτου μοναχού, τα οποία ενετυπώθησαν ανεξίτηλα εις την παιδικήν μνήμην του Σεβασμιωτάτου, η Υπεραγία Θεοτόκος και Έφορος του Αγίου Όρους δεν πρόκειται ποτέ να αφήσει έρημον και αβοήθητον τον ιερόν κλήρον όπου έλαβεν από τον Υιόν και Θεόν της, το Ιερόν Περιβόλιον της, έστω και εάν ένας μόνον εναπομένει μοναχός αγιορείτης εν αυτώ.
Δραττόμενος δε της ευκαιρίας των τιμητικών εκδηλώσεων επί τη 250η επετείω από της γεννήσεως του Βαρθολομαίου του Κουτλουμουσιανού (1772-1851), εσκιαγράφησεν εν ολίγοις το ιερόν πρόσωπον του οσίου τούτου Πατρός, όπως χαρακτηριστικώς τον απεκάλεσεν, ως μεγίστου φωστήρος και Διδασκάλου του Γένους, καθότι υπήρξεν γέννημα μεν της νήσου Ίμβρου, θρέμμα δε και βλάστημα πνευματικόν της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου, η οποία σεμνύνεται και καυχάται εν Κυρίω διά το εκλεκτόν αυτής τέκνον, καθώς συνέβαλεν τα μέγιστα εις την μόρφωσιν, την αναγέννησιν και τον φωτισμόν του σκλαβωμένου Ελληνισμού.
Ο Βαρθολομαίος ο Κουτλουμουσιανός ή Ιμβριος, εκάρη μοναχός της Ιεράς Μονής Κουτλουμουσίου, η οποία διατηρούσε μετόχιον εις Ίμβρον, κατά το έτος 1793. Υπήρξε μαθητής του αγίου Νικοδήμου του Αγιορείτου. Διετέλεσεν Καθηγητής της Αθωνιάδος Ακαδημίας, ιδρυτής και Διδάσκαλος εκπαιδευτικών ιδρυμάτων εις την γενέτειράν του Ίμβρον, εις Θεσσαλονίκην και Κέρκυραν, Σχολάρχης της Εμπορικής Σχολής Χάλκης, της Φλαγγινείου Σχολής εις Βενετίαν, συγγραφεύς πολλών βιβλίων, με αξιολογωτάτην κριτικήν εκδοτικήν εργασίαν, διόρθωσεν και επεμελήθη της εκδόσεως των Μηναίων εις Βενετίαν το 1843. Ο Ιωάννης Καποδίστριας του ανέθεσε την σύνταξιν Προσευχηταρίου και βιβλίου Κατηχήσεως δια τα σχολεία, τα οποία εξεδώθησαν εν Βενετία το 1828. Συνεπώς, επεσήμανεν ο Σεβασμιώτατος άγιος Ανέων, το πνευματικόν έργον και η αγλαόκαρπος προσφορά του σοφωτάτου και οσιωτάτου Βαρθολομαίου προς την Εκκλησίαν και τον Ελληνισμόν, μόνον με το έργον και την προσωπικότητα του ετέρου μεγίστου Αγιορείτου ημπορεί να παραλληλιστεί, του αγίου Νικοδήμου, του και Διδασκάλου αυτού.
Περαίνων δε τον πανηγυρικόν αυτού λόγον ο Σεβασμιώτατος ευχήθηκεν εις άπαντας τους φιλεόρτους προσκυνητάς πλουσίαν την θαβώρειον χάριν του Σωτήρος Χριστού δια πρεσβειών της Υπεραγίας Θεοτόκου.
