Η 6η Φεβρουαρίου 2021, εορτή του εν Αγίοις Πατρός ημών Φωτίου του Μεγάλου, Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως, απετέλεσε μία ξεχωριστή εορταστική επέτειο για τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Ανέων κ. Μακάριο, αφού συμπληρώθηκαν 60 ολόκληρα έτη από την ημέρα που έλαβε τον πρώτο βαθμό της Ιερωσύνης (6 Φεβρουαρίου 1961).
Έτσι, την Κυριακή 7 Φεβρουαρίου (ΙΣΤ΄ Ματθαίου) ο Μητροπολίτης Ανέων κ. Μακάριος χοροστάτησε στην ακολουθία του Όρθρου και στη συνέχεια προεξήρχε της Αρχιερατικής Θείας Λειτουργίας στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίων Αναργύρων Νέας Ιωνίας, με τη συμμετοχή κληρικών της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας ο Πανοσιολ. Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Αρχιμ. Επιφάνιος Αρβανίτης προσεφώνησε, εκ μέρους του Σεβ. Μητροπολίτου κ. Γαβριήλ, τον Μητροπολίτη κ. Μακάριο και στη συνέχεια σκιαγράφησε την 60ετή πορεία του Εκκλησία, λέγοντας ότι ο ίδιος καλλιέργησε τα τάλαντα που ο Θεός του χάρισε.
Ακολούθως, ο π. Επιφάνιος προσέφερε, εκ μέρους του οικείου Ποιμενάρχου κ. Γαβριήλ στον Μητροπολίτη Ανέων κ. Μακάριο, ως συμβολικό δώρο, μία αργυρή Βακτηρία.
Στη συνέχεια ο κ. Μακάριος δέχθηκε τις υιικές ευχές του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Νέας Ιωνίας κ. Γαβριήλ καθώς και των εφημερίων του Μητροπολιτικού Ναού.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Ανέων κ. Μακάριος (κατά κόσμον Παύλος Παυλίδης) γεννήθηκε στα Γιαννιτσά στις 24 Σεπτεμβρίου 1937. Από το 1953 έως το 1959 φοίτησε στην Αθωνιάδα Εκκλησιαστική Ακαδημία, ενώ στις 4 Δεκεμβρίου 1955 εκάρη μοναχός στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους. Συνέχισε τις σπουδές του στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης, όπου και φοίτησε από το 1959-1963. Στις 6 Φεβρουαρίου 1961 χειροτονήθηκε διάκονος στο Ναΐδριο της Θεολογικής Σχολής Χάλκης και Πρεσβύτερος στις 19 Μαΐου 1963 στον Ιερό Ναό Αγίου Δημητρίου Ταταούλων από τον Μητροπολίτη Φιλαδελφείας Ιάκωβο.
Μετά την αποφοίτησή του επέστρεψε στον Άγιον Όρος και στη συνέχεια κλήθηκε από τον Μητροπολίτη Θυατείρων και Μεγάλης Βρετανίας Αθηναγόρα και τοποθετήθηκε στη νεοϊδρυθείσα κοινότητα του Αγίου Γεωργίου Kingston Surrey, την οποία και οργάνωσε καθώς και το Ελληνικό Σχολείο. Εκεί διηκόνησε έως τον Ιανουάριο του 1969 και ακολούθως συνόδευσε τον Μητροπολίτη Φιλαδελφείας, ως Πατριαρχικό Έξαρχο στην Αυστραλία, μέχρι τον Νοέμβριο του 1969.
Στη συνέχεια διορίσθηκε Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Γερμανίας από τον Μητροπολίτη Γερμανίας Ιάκωβο και από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Αθηναγόρα και την Αγία και Ιερά Σύνοδο Πατριαρχικός Επίτροπος αυτής (1971). Συνεργάσθηκε με τον αείμνηστο Μητροπολίτη Γερμανίας Ιάκωβο για την αναδιοργάνωση της Μητροπόλεως και των ενοριών σε νέες βάσεις, σύμφωνα με τις τότε ανάγκες των μεταναστών.
Εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο της Βόννης και παρακολούθησε ευρύτερες θεολογικές σπουδές στην Πατρολογία και στην Εκκλησιαστική Ιστορία. Το 1980 διορίσθηκε καθηγητής και αποσπάσθηκε στα Ελληνικά Σχολεία της Γερμανίας.
Στις 3 Νοεμβρίου 1985 χειροτονήθηκε Επίσκοπος Λαμψάκου στη Ζυρίχη από τον Μητροπολίτη Ελβετίας Δαμασκηνό και υπηρέτησε ως Βοηθός Επίσκοπος στην Ιερά Μητρόπολη Ελβετίας, υπεύθυνος προσωπικού του Ορθοδόξου Κέντρου και Πνευματικός του Μεταπτυχιακού Ινστιτούτου Ορθοδόξου Θεολογίας έως το 2018.
Από το 2001 έως το 2003 διετέλεσε Τοποτηρητής της Ιεράς Μητροπόλεως Ελβετίας και Προϊσταμενεύων του Ορθοδόξου Κέντρου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, διορισθείς υπό της Α.Θ.Π. του Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου.
Στις 10 Ιουλίου 2018, αποφάσει της Αγίας και Ιεράς Συνόδου του Οικουμενικού Πατριαρχείου εξελέγη Μητροπολίτης Ανέων, Υπέρτιμος και Έξαρχος Ιωνίας και ακολούθως εκλήθη ως Συνοδικός.
Ευχόμαστε ο Θεός να τον ενδυναμώνει και να του χαρίζει υγεία, ώστε να συνεχίζει επί έτη πολλά την αξία αρχιερατική του διακονία.
Εκ της Ιεράς Μητροπόλεως Νέας Ιωνίας, Φιλαδελφείας, Ηρακλείου και Χαλκηδόνος
