Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Γράφει ο Πολίτης:
“Τα γεγονότα στη ρωσο-ουκρανική κρίση σχολίασε σε μια, το λιγότερο προκλητική, ομιλία του ο Μητροπολίτης Μόρφου Νεόφυτος, χαρακτηρίζοντας τον πόλεμο ως μια «αναγκαία εγχείρηση» ώστε να γίνει ένα «ξεκαθάρισμα», αφού στην εποχή μας υπάρχει «πολλή αμαρτία, πολλή ασέβεια και πολλή απιστία».
Το 1990, όπως είπε ο Μόρφου Νεόφυτος. ένα χρόνο πριν «κοιμηθεί» ο Γέροντας Ιάκωβος Τσαλίκης πήγε για προσκύνημα στον ναό του Αγίου Ιωάννη του Ρώσου στο Προκόπι. Εκεί, καθόταν και «μιλούσε» με τον Άγιο (προσευχόταν).
«Πολλή αμαρτία, πολλή ασέβεια και πολλή απιστία στον κόσμο» είπε ο Άγιος Ιωάννης στον Πατήρ Ιάκωβο, «γι’ αυτό πρέπει να γίνει πόλεμος».
Τότε, όπως αφηγείται ο Νεόφυτος, ο «ευαίσθητος και συμπονετικότατος» Ιάκωβος, του είπε «όχι Άγιε μου, από μικρό παιδί όλο σε πολέμους και ταλαιπωρίες βρέθηκα και αν γίνει έξαφνα πόλεμος θα χαθούν και ψυχές πριν προφτάσουν να μετανοήσουν».
«Πρέπει να γίνει πόλεμος, πρέπει να γίνει πόλεμος, πρέπει να γίνει πόλεμος», του απάντησε ο Άγιος Ιωάννης.
«Αν δεν γίνει πόλεμος» πρόσθεσε ο Μόρφου πως του είπε ο Γέροντας Ιάκωβος, «τα παιδιά των παιδιών σου, (δηλαδή τα εγγόνια της γενιάς του Νεόφυτου) δεν θα είναι κανονικά παιδιά. Θα είναι διαβολόπαιδα. Γι’ αυτό θα προτιμήσει ο Θεός να κάνει ένα ξεκαθάρισμα και ότι μείνει».
«Όλα αυτά που γίνονται τώρα», είπε κλείνοντας την ομιλία του ο Μητροπολίτης Μόρφου, «είναι μια αναγκαία εγχείρηση».”
Στο βίντεο που παραθέσαμε εδώ, ο Μόρφου Νεόφυτος βάζει ηχογράφηση του αγίου Ιακώβου του Τσαλίκη, ο οποίος λέει τα παραπάνω.
Ακόμα κι αν τα είπε ο άγιος, δε σημαίνει ότι οι χριστιανοί πρέπει να δεχθούμε σήμερα το “πρέπει να γίνει πόλεμος”. Σε καμία περίπτωση!
Ο άγιος Ιάκωβος εξέφραζε μία λαϊκή θρησκευτικότητα, η οποία δεν μπορεί να έχει αναλογίες στη σημερινή πραγματικότητα και μάλιστα σε συνάφεια με τον πόλεμο των ημερών μας στην Ουκρανία.
Ο Μόρφου Νεόφυτος καλά θα έκανε να ομιλεί ως ειρηνοφόρος, αφού ο Θεός είναι Άρχων ειρήνης, και όχι να ανάγει σε “δόγμα πίστεως” μια προς τριακονταετίας διήγηση του αγίου Ιακώβου, που δεν ξέρουμε και το ακριβές πλαίσιο της.
Ο Μόρφου Νεόφυτος αναλίσκεται γενικά όχι σε μια “προφητολογία”, αλλά σε μια “ανεκδοτολογική” θεολογία, προβάλλοντας μια Εκκλησία που αρέσκεται σε τσιτάτα, αφελείς διηγήσεις, πασπαλισμένες πάντοτε με την …αναγκαία σεξουαλικότητα.
Ένας κατήφορος χωρίς επιστροφή, δυστυχώς…
