 |
| Ο Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Ελπιδοφόρος ασπάζεται τον Οικουμενικό Πατριάρχη και πνευματικό του πατέρα κ. Βαρθολομαίο στο Φανάρι. Φωτογραφία Αρχείου: Νίκος Μαγγίνας |
Εθνικός Κήρυξ
Του Θεοδώρου Καλμούκου
ΒΟΣΤΩΝΗ. Το θέμα της συντάξεως των ιερέων ήταν εκείνο το οποίο δεν άφηνε τον Αρχιεπίσκοπο Αμερικής Ελπιδοφόρο να κοιμηθεί τα βράδια, όπως απεκάλυψε σε συνέντευξή του στον «Εθνικό Κήρυκα», λίγες ώρες πριν αναχωρήσει για την Κωνσταντινούπολη, για να συναντηθεί με τον Οικουμενικό Πατριάρχη Βαρθολομαίο και να παραστεί στην ενθρόνιση του Μητροπολίτη Γέροντα Χαλκηδόνος Εμμανουήλ.
Είπε χαρακτηριστικά πως «το εκρηκτικό πρόβλημα του συνταξιοδοτικού των κληρικών δεν με άφηνε να κοιμηθώ τους πρώτους μήνες της διακονίας μου στην Αμερική. Γνώριζα δε πως το έλλειμμα χρηματοδότησης ύψους 65 περίπου εκατομμυρίων διαρκώς μεγάλωνε και θα οδηγούσε μία μέρα το Ταμείο σε κατάρρευση».
Χωρίς περιστροφές μίλησε για την προηγούμενη διοίκηση της Αρχιεπισκοπής χωρίς να κατονομάσει κανέναν, λέγοντας πως «δεν μπορώ να κατηγορήσω τους κληρικούς ούτε για την ανησυχία τους ούτε για το δισταγμό τους, αφού ένα ζήτημα τόσο ζωτικό για τους ιδίους, τις πρεσβυτέρες και τα παιδιά τους, αντιμετωπίστηκε μέχρι τώρα με τόση αδιαφορία και τόση αδιαφάνεια».
Εξήγησε πως «το υφιστάμενο Συνταξιοδοτικό Πρόγραμμα ούτε το ‘παγώνουμε’, ούτε το αντικαθιστούμε. Το εξυγιαίνουμε ακολουθώντας τις συστάσεις της εταιρείας Μercer».
Μίλησε ακόμα για τη Σχολή, τον Αγιο Νικόλαο και την Ομογένεια.
Ολόκληρη η συνέντευξη έχει ως εξής:
«Εθνικός Κήρυξ»: Σεβασμιώτατε, ποίοι οι λόγοι μετάβασής σας στην Κωνσταντινούπολη;
Αρχιεπίσκοπος Ελπιδοφόρος: Οπως συμβαίνει για κάθε Ορθόδοξο χριστιανό, και δη Ελληνα, έτσι και για μένα κάθε επίσκεψη στην Κωνσταντινούπολη αποτελεί πηγή έμπνευσης, ανανέωση πνευματικών δυνάμεων, αναβαπτισμό στα ιερά και όσια της πίστεώς μας και ευλογία από τον πρώτο Ιεράρχη της παγκόσμιας Ορθοδοξίας, τον Οικουμενικό μας Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο. Πόσω μάλλον, όταν η Πόλη για μένα είναι και η πατρίδα μου, η αγαπημένη μου γενέτειρα. Φροντίζω, λοιπόν, να κάνω αυτό το προσκύνημα τουλάχιστον δύο φορές το χρόνο. Αυτή τη φορά, πέραν των ως άνω λόγων, πήρα την ευλογία από τον Πατριάρχη να συμμετάσχω στη χαρά της ενθρονίσεως του εκλεκτού αδελφού Σεβασμιώτατου Μητροπολίτη κ. Εμμανουήλ στη Γεροντική και ιστορική Μητρόπολη της Χαλκηδόνος την 20ή Μαρτίου.
«Ε.Κ.»: Ποιες οι σκέψεις σας για την εκλογή του Μητροπολίτη Εμμανουήλ στη Γεροντική Μητρόπολη Χαλκηδόνος;
Αρχ/πος Ελπιδοφόρος: Ο Σεβασμιώτατος αδελφός είναι εκ των διακεκριμένων Ιεραρχών του Οικουμενικού Θρόνου και από όλες τις επιτελικές θέσεις που έχει μέχρι τώρα υπηρετήσει (Διεύθυνση του Γραφείου της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην Ευρωπαϊκή Ενωση, Μητρόπολη Γαλλίας), έχει αποδείξει ότι δικαίως κέρδισε την εμπιστοσύνη και την ευαρέσκεια του Οικουμενικού Πατριάρχη, ο οποίος τον πρότεινε στην Αγία και Ιερά Σύνοδο να εκλεγεί Μητροπολίτης Γέρων Χαλκηδόνος. Προσωπικά διατηρούμε ισχυρούς δεσμούς φιλίας, οι οποίοι έχουν σφυρηλατηθεί κατά την αγαστή και επιτυχή συνεργασία μας στις πολύ λεπτές και σημαντικές εκκλησιαστικές αποστολές που μας ανέθετε κατά καιρούς ο Πατριάρχης μας. Εξ άλλου, ο προσφιλέστατος άγιος Γέρων Χαλκηδόνος κύριος Εμμανουήλ δεν είναι άγνωστος και στην Αμερική, στην οποία διατηρεί πολλούς δεσμούς φιλίας και χαίρει της εκτιμήσεως και του σεβασμού κλήρου και λαού.
«Ε.Κ.»: Τι σημαίνει αυτό από εκκλησιαστικής πλευράς;
Αρχ/πος Ελπιδοφόρος: Την εκκλησιαστική σημασία αυτής της εξέλιξης την έχετε ήδη πολύ ορθά αντιληφθεί, αγαπητέ κ. Καλμούκο, και διατυπώσει επιτυχώς κατά την πρόσφατη σχετική αρθρογραφία σας. Μία από τις κυριότερες διοικητικές και ηγετικές αρετές του Πατριάρχη μας είναι να αντιλαμβάνεται εκάστοτε τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των καιρών και να μη διστάζει να κάνει τομές, όποτε χρειαστεί, όπως πρέπει και όταν πρέπει για το καλό της Εκκλησίας. Δεν είναι η πρώτη φορά που ο Πατριάρχης μας τολμά να γυρίσει σελίδα στην ιστορία του Οικουμενικού Πατριαρχείου και να προβαίνει σε λήψη αποφάσεων, οι οποίες αναβαθμίζουν τη Μητέρα Εκκλησία και της λύνουν με ευφυή και ευέλικτο τρόπο αγκυλώσεις και γόρδιους δεσμούς, οι οποίοι της έχουν επιβληθεί κατά καιρούς παρά της θέλησή της. Ο Πατριάρχης δεν σύρεται από τον ρου της Ιστορίας. Τον διαγράφει και τον σχεδιάζει. Αυτό σημαίνει η εκλογή αυτή.
«Ε.Κ.»: Ποια είναι μερικά από τα θέματα της Αρχιεπισκοπής Αμερικής που προτίθεσθε να συζητήσετε με τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ. Βαρθολομαίο;
Αρχ/πος Ελπιδοφόρος: Καταλαβαίνετε ότι, όπως σε κάθε ταξίδι, έτσι και τώρα στην Πόλη πηγαίνω με «γεμάτες τις βαλίτσες» μου. Οχι φυσικά με πράγματα, αφού θα μείνω μόνο για λίγες μέρες, αλλά με νέα, με ενημέρωση, την οποία οφείλω να κάνω στον Πατριάρχη μας, όπως πράττει κάθε ιεράρχης του Θρόνου. Εχω να του πω κυρίως καλά νέα, και συγκεκριμένα στα τρία μείζονα ζητήματα που απασχολούσαν την Ιερά μας Αρχιεπισκοπή όταν ανέλαβα την ευθύνη της διαποιμάνσεώς της: α) τον Αγιο Νικόλαο στο Σημείο Μηδέν, β) τις δυσκολίες της Θεολογικής Σχολής του Τιμίου Σταυρού, και γ) το μεγάλο έλλειμμα στο Ταμείο Συντάξεως των Κληρικών.
«Ε.Κ.»: Μπορείτε να γίνετε πιο συγκεκριμένος; Ας πούμε, για τον Αγιο Νικόλαο τι θα πείτε;
Αρχ/πος Ελπιδοφόρος: Είναι γνωστά τα καλά νέα, ότι χάρη στις άοκνες προσπάθειες των Φίλων του Αγίου Νικολάου, τις γενναιόδωρες προσφορές των πιστών μας, των μεγάλων μας ευεργετών και των ενοριών μας, της «Ηγεσίας των 100», του Ταμείου «Πίστις» και χάρη στην απίστευτη αποτελεσματικότητα του Γενικού Αρχιερατικού Επιτρόπου της Αρχιεπισκοπής μας του Πρωτοπρεσβυτέρου του Οικουμενικού Θρόνου Αιδεσιμολογιοτάτου κυρίου Αλεξάνδρου Καρλούτσου, ήδη έχουν επανεκκινήσει οι εργασίες της ανοικοδόμησης και είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε ότι εφέτος θα έρθει ο Πατριάρχης μας να κάνει τα θυρανοίξια του καυχήματος αυτού του Ελληνισμού και της Ορθοδοξίας στην Αμερική.
«Ε.Κ.»: Πείτε μας όμως, ειλικρινά, Σεβασμιώτατε, περιμένατε να εκδοθεί τόσο σύντομα η απόφαση των Ακαδημαϊκών Αρχών για την επαναβεβαίωση της ακαδημαϊκής αναγνώρισης της Σχολής ή ήταν έκπληξη για εσάς;
Αρχ/πος Ελπιδοφόρος: Ενα από τα στοιχεία που κάνουν ζηλευτή την Αμερική σε όλο τον κόσμο είναι ότι εδώ όποιος εργάζεται σκληρά, αμείβεται. Ασφαλώς, δουλέψαμε πολύ σκληρά για να φτάσουμε στην ποθητή αυτή ημέρα της αναγνωρίσεως και πάλι των τίτλων των σπουδών της αγαπημένης μας Σχολής από τις Ακαδημαϊκές Αρχές πιστοποίησης των πτυχίων μας. Δεν περιμέναμε όμως να γίνει τόσο γρήγορα. Ελπίζαμε πάντως ότι θα γινόταν κατά τις αρχές του Ακαδημαϊκού Ετους, τον προσεχή Σεπτέμβριο, ώστε να το παρουσιάζαμε σαν άλλο ένα δώρο στην Εκκλησία μας και στον Πατριάρχη μας. Εδώ πρέπει να αναγνωρίσω τον κυρίαρχο και πρωταγωνιστικό ρόλο που διαδραμάτισε στην επιτυχία αυτή ο Αρχοντας του Οικουμενικού Θρόνου Εντιμολογιότατος κ. Γεώργιος Καντώνης, Πρόεδρος της Σχολής και του Κολλεγίου. Ο εκλεκτός αυτός άνθρωπος έμεινε μακριά από την οικογένειά του, την εργασία του, τους φίλους και συγγενείς του, και μάλιστα όλον αυτόν τον καιρό της πανδημίας, και κλείστηκε κυριολεκτικά στη Σχολή ζώντας ως κοσμοκαλόγηρος, επικεντρωμένος αποκλειστικά και μόνο στην αναδιοργάνωσή της, και μάλιστα αρνούμενος οποιαδήποτε μισθοδοσία: δηλαδή εργαζόμενος δωρεάν. Πώς να μη σε συγκινεί το γεγονός όταν βλέπεις ότι η Ομογένειά μας εδώ στην Αμερική διαθέτει ανθρώπους με τέτοιο ήθος και διάθεση θυσίας και προσφοράς; Σας ευχαριστώ που μέσα από τις σελίδες του «Εθνικού Κήρυκα» αναδείξατε το παράδειγμα του κ. Καντώνη.
«Ε.Κ.»: Θα μπορούσατε να διαφωτίσετε την πλήθουσα Εκκλησία και Ομογένειά μας για την πορεία της λύσης του τρίτου θέματος που αναφέρατε, του ελλείμματος του Ταμείου Συντάξεως των Κληρικών; Τι θα πείτε στον Πατριάρχη;
Αρχ/πος Ελπιδοφόρος: Το θέμα αυτό με κούρασε, ομολογουμένως, πάρα πολύ, διότι δεν περίμενα ότι θα ήταν τόσο περίπλοκο. Πίστευα ότι σε μία ιστορική Αρχιεπισκοπή θα είχαν λυθεί προ πολλού ζητήματα τέτοια Ταμείων Συντάξεως και ασφάλισης και ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης των ανθρώπων. Κατάλαβα στη συνέχεια ότι το θέμα δεν ήταν καθαρά οικονομικό, ούτε καθαρά οργανωτικό. Αυτό όμως που διαπίστωσα ότι δυσκόλευε περισσότερο ήταν οι ανθρώπινες σχέσεις που είχαν πληγωθεί βαθύτατα, και η συσσωρευμένη δυσπιστία μεταξύ των κληρικών και της διοικήσεως της Ιεράς Αρχιεπισκοπής. Αυτά είναι, όπως καταλαβαίνετε, προβλήματα, τα οποία χρειάζονται το χρόνο τους για να αποκατασταθούν. Δεν μπορώ να κατηγορήσω τους κληρικούς ούτε για την ανησυχία τους ούτε για τον δισταγμό τους, αφού ένα ζήτημα τόσο ζωτικό για τους ιδίους, τις πρεσβυτέρες και τα παιδιά τους, αντιμετωπίστηκε μέχρι τώρα με τόση αδιαφορία και τόση αδιαφάνεια.
Το εκρηκτικό πρόβλημα του συνταξιοδοτικού των κληρικών δεν με άφηνε να κοιμηθώ τους πρώτους μήνες της διακονίας μου στην Αμερική. Γνώριζα δε πως το έλλειμμα χρηματοδότησης ύψους 65 περίπου εκατομμυρίων διαρκώς μεγάλωνε και θα οδηγούσε μία μέρα το Ταμείο σε κατάρρευση, καθιστώντας το ανίκανο να πληρώνει τις συντάξεις των αφυπηρετησάντων κληρικών μας, αφήνοντάς τους εκτεθειμένους στο γήρας τους μετά από τόσα χρόνια ευόρκου υπηρεσίας. Εστω και αν αυτό θα γινόταν μετά από δεκαετίες, όταν εγώ δεν θα βρισκόμουν στη ζωή.
Αφιερώσαμε με τους συνεργάτες μου πολλές ώρες σε συσκέψεις, τηλεδιασκέψεις, συνομιλίες, συναντήσεις τόσο με κληρικούς όσο και με το οικονομικό μας επιτελείο και ειδικούς σε θέματα τέτοια ταμείων συντάξεως και ασφάλισης εργαζομένων.
Σήμερα είμαι στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσω ότι έχει βρεθεί η λύση για το Ταμείο αυτό. Είναι μία λύση, η οποία δεν θα επιβαρύνει οικονομικά περισσότερο ούτε τις κοινότητες, ούτε τους ιδίους τους ιερείς, ούτε την Αρχιεπισκοπή.
Επιθυμώ να τονίσω: Το υφιστάμενο Συνταξιοδοτικό Πρόγραμμα ούτε το «παγώνουμε», ούτε το αντικαθιστούμε. Το εξυγιαίνουμε.
Ακολουθώντας τις συστάσεις της εταιρείας Μercer, μιας από τις κορυφαίες εταιρείες συμβούλων σε επενδυτικά και ασφαλιστικά θέματα, εκπονήσαμε μελέτη χρηματοδότησής του, όπως είχαμε δεσμευθεί στην Κληρικολαϊκή Συνέλευση του περασμένου Σεπτεμβρίου. Υλοποιώντας αυτή τη στρατηγική, διασώζουμε το Συνταξιοδοτικό Πρόγραμμα.
«Ε.Κ.»: Πώς αισθάνεστε για την Ομογένεια;
Αρχ/πος Ελπιδοφόρος: Επιτρέψτε μου να εκφράσω την ευγνωμοσύνη μου στον λαό του Θεού, στους πιστούς, άνδρες και γυναίκες της Ιεράς μας Αρχιεπισκοπής, διότι αυτοί με εμπνέουν και μου δίνουν δύναμη με την πίστη τους στον Θεό, την αφοσίωσή τους στα ιερά και όσια της Εκκλησίας μας, τη θυσία τους και την προσφορά τους για να διατηρούνται ζωντανές οι εκκλησίες, τα σχολεία και τα προγράμματά μας σε όλη την αμερικανική επικράτεια. Ο Θεός να τους ευλογεί, να φυλάει τις οικογένειές τους, να διασφαλίζει την υγεία τους και να πολλαπλασιάζει τις επιτυχίες των εργασιών τους. Αυτό είναι το πιο πολύτιμο δώρο που θα κατέθετα στο ωμόφορο του Πατριάρχη μας.
