Κάθε ημέρα που αντικρίζουμε την ανατολή του ηλίου, οφείλουμε
να αναλογιζόμαστε πως ό,τι βιώνουμε στην παρούσα ζωή συνιστά δωρεά του
Πανάγαθου Θεού και γι’ αυτό να Τον δοξάζουμε. Και ως έμπρακτη αναγνώριση και
έκφραση της ευγνωμοσύνης μας για αυτή τη μεγάλη δωρεά, οφείλουμε να ζούμε την
κάθε στιγμή μας αληθινά, στην πραγματική της διάσταση και υπόσταση,
απελευθερωμένοι από ψευδαισθήσεις και κάθε είδους αλλοιώσεις της
πραγματικότητας.
Με αυτές τις σκέψεις και επ’ αφορμή της σημερινής Παγκόσμιας
Ημέρας κατά των Ναρκωτικών, απευθύνω θερμή έκκληση προς όλους και ιδίως προς
τους νέους ανθρώπους, να κλείσουν τα αυτιά τους στις “σειρήνες” που
τους υπόσχονται ψεύτικους “παραδείσους” και να απορρίψουν τις
πρόσκαιρες μα συχνά θανάσιμες ψευδαισθήσεις των ναρκωτικών ουσιών.
Κατανοώ πλήρως ότι το σοβαρό αυτό πρόβλημα που αποτελεί
μάστιγα για τις σύγχρονες κοινωνίες, έχει βαθιές ρίζες και σύνθετα αίτια, και
σίγουρα δε δύναται να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με νουθεσίες, συστάσεις ή
επιπλήξεις.
Για αυτό και το σημαντικότερο μήνυμα της σημερινής ημέρας,
φρονώ πως πρέπει να έχει αποδέκτες όχι όσους βρίσκονται αντιμέτωποι με τον
εφιάλτη των εξαρτήσεων, αλλά όλη την υπόλοιπη κοινωνία που συχνά παραμένει
αμέτοχος θεατής της εξέλιξης του προβλήματος. Σήμερα είναι μια ιδανική ευκαιρία
να προβληματιστούμε όλοι μας για τον ρόλο τον οποίο διαδραματίζουμε τόσο όταν
συνάνθρωποί μας παρασύρονται στα σκοτεινά μονοπάτια των ναρκωτικών ουσιών, όσο
και όταν πασχίζουν να επιστρέψουν έχοντας συνειδητοποιήσει το απατηλό των
αναζητήσεών τους. Είμαστε άραγε εκεί για να τους δείξουμε το σωστό μονοπάτι
όταν διαπιστώνουμε ότι παρεκκλίνουν της πορείας τους; Είμαστε εκεί για να τους
απλώσουμε το χέρι και να ανοίξουμε την αγκαλιά μας όταν τους βλέπουμε να
επιστρέφουν;
Ας δεσμευτούμε, με την ευκαιρία της σημερινής ημέρας, ότι
εφεξής θα είμαστε πάντοτε εκεί για τον πλησίον μας, από τον χώρο της
οικογένειας μέχρι την ευρύτερη κοινότητα στην οποία ζούμε, για να δίδουμε την
καλή μαρτυρία της Ορθοδόξου Πίστεώς μας, προσφέροντας απεριόριστη και ανεπιφύλακτη
αγάπη όπως μας δίδαξε ο Χριστός. Ας δείξουμε με το παράδειγμά μας ποιες είναι
οι αξίες μας, αλλά και ποια είναι η αληθινή αξία της παρούσας ζωής!
Ως Ιερά Αρχιεπισκοπή Αυστραλίας, δεν παύουμε να εργαζόμαστε
και να αναλώνουμε όλες μας τις δυνάμεις στον αγώνα για την ταχύτερη δυνατή
λειτουργία των δύο Κέντρων Απεξάρτησης, στη Μελβούρνη και στο Σύδνεϋ.
Προσμένουμε με λαχτάρα την ευόδωση αυτού του ιερού αγώνα, ώστε να ανοίξουμε την
αγκαλιά μας στους νέους της Ομογένειας και σε όλους ανεξαιρέτως τους συνανθρώπους
μας οι οποίοι αναζητούν οδό διαφυγής από τον εφιάλτη των εξαρτήσεων.
Προσωπικά, δεν θα πάψω να επαναλαμβάνω ότι ο εφιάλτης αυτός
έχει δρόμο διαφυγής. Τα ναρκωτικά είναι δρόμος με επιστροφή. Κι όπου είναι
στενός, δύσβατος ή ανηφορικός, θα παλέψουμε με πίστη και ενότητα για να τον
καταστήσουμε προσβάσιμο!
MESSAGE
of Archbishop
Makarios on International Day Against Drugs
Every day
we see the sunrise, we must reflect upon the fact that what we experience in
this present life is a gift of the Almighty God and, therefore, we must glorify
Him. As a practical recognition and expression of our gratitude for this great
gift, we ought to live every moment authentically; in its true dimension and
essence, free from illusions and all kinds of distortions of reality.
With these
thoughts and since today is the International Day Against Drugs, I fervently
appeal to all, and especially to young people, to close their ears to the
“sirens” that promise false “blissfulness” and to reject the temporary, but
often deadly, illusion of drugs.
I fully
understand that this serious problem, which is a scourge on modern society, has
deep roots and complex causes and it certainly cannot be tackled effectively by
only giving advice, recommendations or reprimands.
This is why
I believe the most important message of today should be addressed not to those
who are faced with the nightmare of addiction, but to the rest of society,
which often remains an uninvolved spectator in the evolvement of the problem. Today
is an ideal opportunity for all of us to reflect on the role we play, both when
our fellow human beings are drawn into the dark path of drugs and when they
struggle to return once they realise the deception of their pursuits. Are we
there to show them the right path when we find they have deviated from their
course? Are we prepared to open our arms and are we willing to embrace them
when we see them returning?
On the
occasion of this international day, let us make a commitment that, from now on,
we will always be there for our neighbour, beginning with our family and
extending to the wider community in which we live, in order to give the good
testimony of our Orthodox faith by offering unlimited and unconditional love as
Christ taught us. Let us show by our example what our values are, but also what
is the true value of this present life.
As the Holy
Archdiocese of Australia, we are continuing to work with all our strength, and
as quickly as possible, to begin operating the two detox centres in Melbourne
and Sydney. We look forward to the success of this sacred struggle, in order to
open our embrace to our young Greek people and to all our fellow human beings,
without exception, who are seeking a way out of the nightmare of addiction.
Personally,
I will not stop repeating that there is a way out of this nightmare. There is a
way back for those on drugs. And where it is narrow, inaccessible or uphill, we
will fight with faith and unity to make it accessible!
