Η Α. Θ. Παναγιότης, ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ.κ. Βαρθολομαίος, χοροστάτησε κατά την Ακολουθία της τελετής υπογραφής της Πατριαρχικής και Συνοδικής Πράξης ένταξης ενός νέου Αγίου στο εορτολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας, η οποία πραγματοποιήθηκε το απόγευμα του Σαββάτου, 30 Αυγούστου 2025, στον Πάνσεπτο Πατριαρχικό Ναό.
Ο Πανοσιολ. Αρχιμανδρίτης κ. Βοσπόριος, Αρχιγραμματέας της Αγίας και Ιεράς Συνόδου, ανέγνωσε την Πατριαρχική και Συνοδική Πράξη Αγιοκατατάξεως του μακαρίου ιερέως Δημητρίου Γκαγκαστάθη.
Ακολούθως ο Παναγιώτατος και οι Συνοδικοί Αρχιερείς Σεβ. Κολωνείας κ. Aθανάσιος, Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου κ. Ανδρέας, Βελγίου κ. Αθηναγόρας, Λέρου, Καλύμνου και Αστυπαλαίας κ. Παίσιος , Ατλάντας κ. Σεβαστιανός, Κυδωνιών κ. Αθηναγόρας, Σηλυβρίας κ. Μάξιμος, Αυστραλίας κ. Μακάριος, Ελβετίας κ. Μάξιμος, Ιρλανδίας κ. Ιάκωβος και Μεξικού κ. Ιάκωβος, υπέγραψαν την Πράξη στον οικείο Κώδικα του Πατριαρχείου.
Παρέστησαν, επίσης, οι Αρχιερείς Σεβ. Γέρων Δέρκων κ. Απόστολος, Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσόστομος, ο οποίος είχε υποβάλει διά της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος το σχετικό αίτημα Αγιοκατατάξεως, Δέρβης κ. Ιεζεκιήλ, Ικονίου κ. Θεόληπτος, Γουίννιπεγκ κ. Ιλαρίων, Νέας Ιερσέης κ. Απόστολος, Νέας Ζηλανδίας κ. Μύρων, Προύσης κ. Ιωακείμ, και ο Θεοφιλ. Αλικαρνασσού κ. Αδριανός, η Οσιωτ. Ηγουμένη Ισιδώρα με την αυταδέλφη της, κατά σάρκα θυγατέρες του νέου αγίου, μαζί με άλλους συγγενείς τους, η Αντιπεριφερειάρχης Π.Ε. Τρικάλων Ευγεν. κ. Χρύσα Ντιντή, ο Πρόεδρος της Αστικής Ανάπτυξης Α.Ε. Δήμου Τρικκαίων Εντιμ. κ. Γεώργιος Ζιώγας, Δημοτικός Σύμβουλος, και πλήθος προσκυνητών από τα Τρίκαλα.
Στην ομιλία του ο Παναγιώτατος, μεταξύ άλλων, είπε:
“Καλωσορίζομεν εγκαρδίως εν Φαναρίω πάντας υμάς τους Τιμιωτάτους και αγαπητούς αδελφούς Ιεράρχας, τους ευλαβεστάτους κληρικούς και μοναστάς, και πάντα τα φιλόχριστα τέκνα της Εκκλησίας εις την ιεράν και κατανυκτικήν ταύτην Σύναξιν. Η Αγία του Χριστού Μεγάλη Εκκλησία φυλάσσει εις την Πόλιν των Πόλεων, αμετακινήτως επί μακρούς αιώνας, τον τόπον και τον τρόπον του βίου των Ορθοδόξων, την πίστιν, το ήθος και τον πολιτισμόν μας, διακονούσα εκ της πνευματικής ταύτης Ακροπόλεως της Ορθοδοξίας το χριστώνυμον ποίμνιον αυτής, το ενταύθα και το εν απάση τη δεσποτεία Κυρίου, λειτουργικώς και πνευματικώς, ποιμαντικώς και αγαπητικώς, κηρύττουσα τον λόγον της αληθείας, αγωνιζομένη διά την ευστάθειαν της Ορθοδοξίας και δεομένη «υπέρ των πάντων ενώσεως», μεριμνώσα διά την ειρήνην, την δικαιοσύνην, την αλληλεγγύην και την προστασίαν της δημιουργίας, εν στερρά πεποιθήσει, συμφώνως και προς την εξής απόφανσιν της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου της Ορθοδόξου Εκκλησίας (Κρήτη 2016): «Το γεγονός ότι ‘το πολίτευμα ημών εν ουρανοίς υπάρχει᾽ (Φιλιπ. γ’, 20), δεν αναιρεί, αλλ’ ενδυναμώνει την μαρτυρίαν ημών εν τω κόσμω», (Εγκύκλιος, Προοίμιον).”
Στη συνέχεια ο Πατριάρχης πρόσθεσε:
“Εις τον πυρήνα της εκκλησιαστικής ζωής ανήκει η ανάδειξις της παρουσίας των Αγίων, ως μετοχής αυτών εις την αγιότητα του «μόνου Αγίου» Θεού, εν τη «κοινωνία των αγίων», τη «κοινωνία θεώσεως», ήτις εστίν η Εκκλησία, την ζωήν της οποίας διατρέχει εξ αρχής η παρουσία των Αγίων. Αυτό συμβαίνει και εις το παρόν. Και προς το μέλλον πορεύεται ο λαός του Θεού, «με τα βήματα των Αγίων».
Οι Άγιοι θαυματουργούν και στηρίζουν τους πιστούς, προσφέροντες όχι μόνον «βοήθειαν», αλλά «Αλήθειαν», η οποία μεταμορφώνει την ζωήν του κόσμου. Ο Άγιος είναι ο κατ’ εξοχήν ελεύθερος εν Χριστώ άνθρωπος. Ενσαρκώνει την αλήθειαν ότι η εκκλησιαστική ζωή είναι βίωσις της «αληθεστάτης ελευθερίας», ως ζωή εν Χριστώ και κατά Χριστόν, ως επιτέλεσις των θείων Αυτού προσταγμάτων. «Ο έχων τας εντολάς μου και τηρών αυτάς, εκείνός εστιν ο αγαπών με» (Ιωάν. ιδ’, 21). Κατά τον Άγιον Μάξιμον τον Ομολογητήν, ο Χριστός «εκάστη μυστικώς ενυπάρχει των οικείων εντολών … Ο τοίνυν δεχόμενος θείαν εντολήν και ποιων αυτήν, τον εν αυτή του Θεού δέχεται Λόγον» (Κεφάλαια περί θεολογίας και οικονομίας, 2, 70, PG 90, 1156-1157).
Εις την παράδοσιν της Ορθοδοξίας η αγιότης δεν νοείται ως ανθρώπινον κατόρθωμα, αλλά βιούται ως δώρον της Θείας χάριτος. Κάθε Άγιος είναι ζώσα και εύγλωττος μαρτυρία ότι μόνον ο Θεός σώζει και αγιάζει. «Ο άνθρωπος δέχεται την αγιότητα ως δωρεά του Θεού. Και η συμβολή στο έργο του εξαγιασμού του έγκειται στο να καταστήσει τον εαυτό του κατάλληλο να δεχθεί τον αγιασμό, που προσφέρει σε αυτόν ο Θεός», σημειώνει ο Εντιμολογιώτατος Καθηγητής Γεώργιος Μαντζαρίδης (Οδοιπορικό θεολογικής ανθρωπολογίας, Ιερά Μονή Βατοπαιδίου – Άγιον Όρος, 2005, σ. 307).
Αυτήν την αλήθειαν, αυτάς τας τιμαλφεστάτας παραδόσεις εκπροσωπεί ο εν Αγίοις μακάριος ιερεύς του Υψίστου Δημήτριος Γκαγκαστάθης, ο χαρισματικός εφημέριος του Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Πλατάνου Τρικάλων, εν τω τιμίω προσώπω του οποίου καθίσταται απτή και προσιτή η αγάπη του Θεού προς τον άνθρωπον. Ο νεοκαταταγείς Άγιος είναι ζώσα εικών ενός Θεού, ο οποίος δεν παραμένει κεκλεισμένος εις την απρόσιτον υπερβατικότητά Του, αλλά είναι «Θεός μεθ’ ημών», «Θεός σχέσεων», Θεός ενδοξαζόμενος εν τοις Αγίοις Αυτού, ο οποίος μας καλεί να καταστώμεν κοινωνοί της αγιότητός Του. Διεκρίθη διά την απλότητα και την ταπείνωσίν του, «αριθμών εαυτόν μετά των εσχάτων», εν αγρυπνίαις και προσευχαίς, ενάρετος και ασκητικός, ρωμαλέω φρονήματι ομολογητής της Ορθοδοξίας, με προορατικόν χάρισμα, αγιάζων, θαυματουργών και ιώμενος τους πιστούς και μετά την κοίμησίν του. Ήδη πριν εγγραφή επισήμως εις τας δέλτους των Αγίων, είχε το όνομά του εγχαραχθή χρυσοίς γράμμασιν εις τας ψυχάς των πιστών. Ο μακάριος ιερεύς των Τρικάλων ηύξησε διά της ευλογημένης φιλοθέου και φιλανθρώπου βιοτής του το χάρισμα, το οποίον έλαβε παρά Θεού, αποτελεί δε δώρον ανεκτίμητον του ουρανού προς τον εν Τρικάλοις φιλόχριστον λαόν, προς τον Ορθόδοξον κόσμον και την οικουμένην όλην, εξαγγέλλων «έως εσχάτου της γης» ότι «ουκ έστιν εν άλλω ουδενί η σωτηρία» (Πραξ. δ’, 12), ει μη εν Χριστώ, τω ελευθερώσαντι ημάς εκ της δουλείας του αλλοτρίου.”
Ολοκληρώνοντας την ομιλία του ο Παναγιώτατος ανέφερε:
“Η ένταξις ενός νέου Αγίου εις το Αγιολόγιον της Εκκλησίας αποτελεί κομβικόν γεγονός διά τον λαόν του Θεού. Καλεί δε παραλλήλως ένα έκαστον εξ ημών να αναλογισθώμεν τι σημαίνει αγιότης διά την ζωήν μας ως μελών της Εκκλησίας του Χριστού.
Ο μακαριστός Μητροπολίτης Περγάμου Ιωάννης, παγκοσμίως ανεγνωρισμένος θεολόγος, υπογραμμίζει ότι η αγιότης, όπως αυτή κατανοείται και βιούται εις την Ορθόδοξον Εκκλησίαν, περιλαμβάνει «μίαν μεγάλην ποικιλίαν χαρισμάτων». «Δεν υπάρχει μόνον ένα είδος αγιότητος στην Εκκλησία» γράφει. «Υπάρχουν πολλές μορφές αγιότητος, διότι υπάρχουν πολλά χαρίσματα του Αγίου Πνεύματος και η αγιότητα δεν είναι κατόρθωμα δικό μας, δεν είναι αποτέλεσμα των ηθικών και άλλων προσπαθειών μας, δεν είναι υπόθεση αρετής, είναι υπόθεση χαρίσματος του Αγίου Πνεύματος… Είναι χαρακτηριστικό ότι στη χορεία των αγίων περιλαμβάνονται προφήτες, απόστολοι, ιεράρχες, μάρτυρες, ανάργυροι, όσιοι, δίκαιοι, νεομάρτυρες· ένα μεγάλο φάσμα μορφών αγιότητος. Διότι το Άγιο Πνεύμα διαιρεί τα χαρίσματα και δίνει στον καθένα το χάρισμα που κατά τη βούληση του αγίου Θεού θα οικοδομήσει την Εκκλησία. …Και η Εκκλησία οικοδομείται με πλήθος χαρισμάτων» (Εκατό κηρύγματα, Άρτος Ζωής, Αθήνα 2023, σ. 262-263).
Αυτή η ποικιλία των μορφών εκφράσεως της αγιότητος όχι μόνον δεν αναιρεί, αλλά αναδεικνύει την κοινήν ρίζαν και την εσχατολογικήν αναφοράν της, εκ της οποίας και τρέφεται. Πυρήν της αγιότητος είναι η εκκλησιαστική της συνάφεια, η ταπεινοφροσύνη, η εκκοπή του ιδίου θελήματος και η υπέρβασις του ατομοκεντρισμού, η πλήρης αφιέρωσις εις τον Θεόν και την εφαρμογήν των εντολών του, η συμμετοχή εις την μυστηριακήν ζωήν της Εκκλησίας, με επίκεντρον την Θείαν Ευχαριστίαν.
Περαίνοντες τον λόγον, ευχαριστούμεν πάντας υμάς διά το προσκύνημά σας εις το Σεπτόν Κέντρον της Ορθοδοξίας, με αφορμήν την χαρμόσυνον ταύτην ημέραν. Χαιρετίζομεν ιδιαιτέρως την παρουσίαν του Ιερωτάτου αδελφού Μητροπολίτου Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κυρίου Χρυσοστόμου, τους περί αυτόν και πάντας τους εκ Τρικάλων ευσεβείς προσκυνητάς.”
Τον Παναγιώτατο, προσφώνησε προηγουμένως, ο Σεβ. Μητροπολίτης Τρίκκης, Γαρδικίου και Πύλης κ. Χρυσόστομος, ο οποίος πριν από την τελετή χοροστάτησε κατόπιν αδείας και προτροπής του Πατριάρχου στον εσπερινό.
