Φως Φαναρίου
Εορτή της Αναλήψεως σήμερα (Πέμπτη 29-5-2025) και στο Νιχώρι του Βοσπόρου τελέστηκε η Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Αιδεσιμολ. κ. Κωνσταντίνου Βαρθολομαίου, Ιερατικώς Προϊσταμένου της Κοινότητας.
Παράλληλα, αναβίωσε, όπως κάθε χρόνο, και το έθιμο της Μαλλιαρής. Οι ενορίτες συναντιούνται πρωί-πρωί και πηγαίνουν προς τον Βόσπορο. Οι συμμετέχοντες πρέπει να είναι αμίλητοι, από τη στιγμή που θα ξυπνήσουν, καθώς επίσης και να μην έχουν φάει ή πιεί τίποτα. Μόλις φτάσουν στη θάλασσα, ανάβουν τις λαμπάδες που έχουν από την Ανάσταση, πιάνουν 40 κύματα με τα οποία πλένονται στο πρόσωπο, και τέλος πιάνουν τη Μαλλιαρή, δηλαδή μία πέτρα που έχει καλυφθεί με φύκι, και την οποία παίρνουν στο σπίτι κρατώντας την έως την επόμενη χρονιά.
Αυτή η εκδοχή, βέβαια, είναι της Κοινότητας Παναγίας Κουμαριώτισσας. Στην Κοινότητα Αγίου Νικολάου Νεοχωρίου το αντίστοιχο έθιμο, που το ονόμαζαν “το αμίλητο νερό”, γινόταν μεν με τον ίδιο τρόπο, αλλά δεν έπιαναν τη Μαλλιαρή.
Η ημέρα της Αναλήψεως ονομάζεται και “ημέρα της θάλασσας”. Στο Αϊβαλί κατέβαιναν γυναίκες και άνδρες στη θάλασσα, έμπαιναν ως τα γόνατα κι έπαιρναν από σαράντα κύματα νερό σ’ ένα μπουκάλι, κατευοδώνοντας τον Χριστό στους ουρανούς, λέγοντας «Αντε, Χριστέλλη μου, στο καλό!» Ύστερα έκαναν τον σταυρό τους, μετρούσαν με τις φούχτες τους 40 κύματα (όσες είναι οι μέρες από το Πάσχα), έψαχναν να βρουν τη μαλλιαρή πέτρα (μια πέτρα με βρύα) και έλεγαν το εξής: “Αναλήφθηκε ο Χριστός, αναλείβομαι κι εγώ, βούτα μέσα στο γιαλό”.
H πέτρα αυτή με το ρίζωμα και τη βλάστησή της μέσα στη θάλασσα, συμβολίζει όλη τη δύναμη και την ουσία του θαλασσινού στοιχείου που, κατά τον Ευριπίδη, «κλύζει πάντα τἀνθρώπων κακά». Είναι δηλαδή η θάλασσα καθαρτική και ανανεωτική, ιδιαίτερα την ημέρα της Αναλήψεως, όταν με την παρουσία του Χριστού στους αιθέρες, ουρανός και θάλασσα έχουν αγιασθεί.
