Το Σάββατο, 25 Ιανουαρίου, ο Σεβασμιώτατος Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας κ.κ. Μακάριος χοροστάτησε στην Ακολουθία του Εσπερινού στον Ιερό Ναό του Αγίου Νικολάου Αβάνας, πλαισιούμενος από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεξικού κ. Ιάκωβο και τους Θεοφιλεστάτους Επισκόπους Μυρίνης κ. Αθηναγόρα και Άσσου κ. Τιμόθεο.
Ενώπιον πυκνού εκκλησιάσματος και παρουσία της εκπροσώπου της Κυβερνήσεως της Κούβας, κ. Leira Sánchez Valdivia, ο Σεβασμιώτατος ομίλησε με επίκεντρο την 20η επέτειο του εγκαινιασμού του Ι. Ναού του Αγίου Νικολάου, για τον εορτασμό της οποίας επισκέπτεται τη νησιωτική χώρα της Καραϊβικής, εκπροσωπώντας τον Οικουμενικό Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίο και τη Μητέρα Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως. Εισαγωγικά χαρακτήρισε τον Ορθόδοξο Ναό που ανεγέρθηκε στο ιστορικό κέντρο της Αβάνας, ως «ένα σύμβολο της αγάπης και του σεβασμού του Κουβανικού λαού και του εμβληματικού ηγέτου αυτού, Φιντέλ Κάστρο, προς την Ορθόδοξη Εκκλησία και το Οικουμενικό μας Πατριαρχείο». Υπενθυμίζεται ότι η παραχώρηση του Ι. Ναού και ο εγκαινιασμός του πραγματοποιήθηκαν κατά την ιστορική επίσκεψη του Παναγιωτάτου κ.κ. Βαρθολομαίου στην Αβάνα, το 2004.
Στη συνέχεια, ο Αρχιεπίσκοπος Αυστραλίας σκιαγράφησε συνοπτικά το προνόμιο και την ευλογία που συνιστά για τους Ορθοδόξους πιστούς της Κούβας το γεγονός ότι υπάγονται πνευματικά στη Μεγάλη Εκκλησία της Κωνσταντινουπόλεως. «Το Οικουμενικό Πατριαρχείο είναι ταυτισμένο με την Ορθόδοξη Εκκλησία και κανένας Ορθόδοξος Χριστιανός, είτε είναι Ρώσος είτε Σέρβος είτε Άραβας, δεν μπορεί να φανταστεί την Ορθόδοξη Εκκλησία δίχως την ύπαρξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου», υπογράμμισε. Εστιάζοντας δε στην ιεραποστολική δράση του Οικουμενικού Πατριαρχείου, από την εποχή ακόμη του Ιερού Χρυσοστόμου, επισήμανε εμφατικά ότι «όπου πηγαίνει, σέβεται την ιδιοπροσωπία και την ταυτότητα κάθε λαού». «Σέβεται τη γλώσσα, τα ήθη και τα έθιμα κάθε λαού», προσέθεσε, «και το μόνο που επιδιώκει είναι να φωτίζει τους ανθρώπους, ώστε να έχουν αγάπη, ειρήνη και ενότητα μεταξύ τους, και να μοιράζονται τα αγαθά ο ένας με τον άλλο. Να μοιράζονται τα υλικά, αλλά και τα πνευματικά αγαθά».
Στο σημείο αυτό, παρατηρώντας ότι στη σύγχρονη εποχή κυριαρχεί η απομόνωση του ανθρώπου και η μεγαλύτερη ασθένεια του κόσμου είναι η κατάθλιψη, ο Αρχιεπίσκοπος κ.κ. Μακάριος έδωσε έμφαση στην ανάγκη πνευματικής προσέγγισής μας με το πρόσωπο του πλησίον. «Σήμερα ο άνθρωπος πάσχει διότι δεν βρίσκει κάποιον άλλο άνθρωπο να ανοίξει την καρδιά του και να πει τον πόνο του», σημείωσε και επισήμανε: «Όταν λοιπόν η Ορθόδοξη Εκκλησία μάς καλεί να τα μοιραζόμαστε όλα, εννοεί να μοιραζόμαστε και τον χρόνο μας. Να μοιραζόμαστε και την ενέργεια και τη δύναμή μας. Είναι πολύ σημαντικό κάποιος να μπορεί να προσφέρει ένα χαμόγελο στον πλησίον του· αυτό το χαμόγελο που δε στοιχίζει τίποτα, αλλά τελικά είναι πολύ ακριβό».
Περατώνοντας την ομιλία του, ο Σεβασμιώτατος εξέφρασε την αγάπη του για τον λαό της Κούβας, μετέφερε σε όλους τις ευχές και την ευλογία του Οικουμενικού Πατριάρχου, ενώ ευχήθηκε στον οικείο Ποιμενάρχη, Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Μεξικού κ. Ιάκωβο, να έχει καλή και ευδόκιμη αρχιερατεία, ανταποκρινόμενος στις υψηλές προσδοκίες της Μητρός Εκκλησίας και του Παναγιωτάτου κ.κ. Βαρθολομαίου.
