Στήν εὐφρόσυνη ἀτμόσφαιρα τῆς Μητροπόλεως τῶν Ἑορτῶν, ὅπως χαρακτηρίζει τήν μεγάλη δεσποτική ἑορτή τῆς κατά σάρκα γεννήσεως τοῦ Κυρίου καί Θεοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος, προσετέθη καί ἡ πνευματική χαρά τῆς τελέσεως τοῦ μυστηρίου τῆς εἰς πρεσβύτερον χειροτονίας τοῦ Ἀρχιδιακόνου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἑλβετίας κ. Γαβριήλ Baratashvili.
Τήν Κυριακή μετά τήν Χριστοῦ γέννησιν, 29η Δεκεμβρίου λήγοντος ἔτους, ὁ Σεβ. Μητροπολίτης Ἑλβετίας κ. Μάξιμος ἐχοροστάτησε στόν Ὄρθρο καί προέστη τῆς Θείας Λειτουργίας στόν ἱερό ναό τοῦ Ἁγίου ἀποστόλου τῶν Ἐθνῶν Παύλου τοῦ Ὀρθοδοξου Κέντρου τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στό Σαμπεζύ τῆς Γενεύης, κατά τήν ὁποία ἐχειροτόνησε εἰς πρεσβύτερον τόν ἐπί ἑξαετίαν Ἀρχιδιάκονό του.
Συλλειτουργοί τοῦ προεξάρχοντος Ἱεράρχου παρέστησαν οἱ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρίτης κ. Φανούριος Θολιώτης καί Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτερος κ. Βασίλειος Κοτρότσιος, Πρωτοσύγκελλος καί Γεν. Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ἑλβετίας, ἀντιστοίχως, οἱ Πανοσιολ. Ἀρχιμανδρῖτες κ.κ. Φιλάδελφος Καφαλῆς, Πρωτοσύγκελλος τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Βελγίου, καί Δαμασκηνός Κασσώτης, Ἱερ. Προϊστάμενος τῆς ἐνορίας τῶν Ἁγίων Κωνσταντίνου καί Ἑλένης St. Gallen, οἱ Αἰδεσιμολ. Πρωτοπρεσβύτεροι κ.κ. Παῦλος Κουντούρης, ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Καρυστίας καί Σκύρου, Μιχαήλ Κρητικοῦ, ἐκ τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ρόδου, Ἀλέξανδρος Sadkowsky, Ἀρχιερατικός Ἐπίτροπος τῶν γαλλοφώνων ἐνοριῶν τῆς Ἱ. Μητροπόλεως Ἑλβετίας, Ἀθανάσιος Τοπαρλάκης, Ἱερ. Προϊστάμενος τοῦ Μητροπολιτικοῦ ναοῦ τῶν Παμμεγίστων Ταξιαρχῶν Βρυξελλῶν καί Δημήτριος Μαρτζέλος, Ἱερ. Προϊστάμενος τῆς ἐνορίας τῆς τοῦ Θεοῦ Σοφίας Βασιλείας.
Παρέστησαν πρόεδροι καί ἐκπρόσωποι ὁμογενειακῶν φορέων, μέλη τῆς γεωργιανῆς παροικίας καί πλῆθος χριστωνύμου λαοῦ ἀπό τίς δύο στεγαζόμενες στό Ὀρθόδοξο Κέντρο ἐνορίες τῆς Μητροπόλεως Ἑλβετίας, τοῦ Ἁγίου Παύλου (ἑλληνόφωνη) καί τῆς Ἁγίας Αἰκατερίνης (γαλλόφωνη) Γενεύης.
Στήν ὁμιλία του, γενομένη στήν γαλλική, λόγῳ τῆς παρουσίας στήν Θ. Λειτουργία καί γαλλοφώνων καί γεωργιανοφώνων πιστῶν, ὁ Μητροπολίτης Ἑλβετίας Μάξιμος, ἀνεφέρθη στό μέγα μυστήριο τῆς Ἱερωσύνης, ὑπενθυμίσας στόν νέο πρεσβύτερο τῆς Ἐκκλησίας τά παραγγέλματα πρός Ἱερέα τοῦ Ἁγίου Βασιλείου τοῦ Μεγάλου. Ἐπεσήμανε τίς δυσκολίες, τίς ὁποῖες θά συναντήση στήν ποιμαντική καί τήν λειτουργική του διακονία, ὑπογραμμίσας ὅτι “ἡ ἀπόφαση μορφωμένων νέων, προικισμένων μέ ἦθος καί ἀρετές, νά γίνουν μοναχοί καί κληρικοί ἐκπλήσσει τόν σύγχρονο ἄνθρωπο μιᾶς ἐποχῆς, ἡ ὁποία ἀπώθησε στό περιθώριο τόν Θεό καί φαίνεται ἀνίκανη νά ἐκτιμήση τήν ψυχική εὐγένεια καί τήν πνευματική καλλιέργεια ὡρισμένων νέων, οἱ ὁποῖοι τήν λειτουργική διακονική προτροπή “πᾶσαν τήν ζωήν ἡμῶν Χριστῷ τῷ Θεῷ παραθώμεθα” τήν ἀνέδειξαν ὡς τήν ὑπερτάτη ἀξία καί πράξη τῆς ζωῆς τους”.
Ἀνέφερε ὅτι ὁ π. Γαβριήλ “ὑπηρέτησε τήν Μητρόπολή μας καί τόν ἐπίσκοπόν του μέ προθυμία, ἀφοσίωση καί ὑπακοή. Τό ἐκκλησιαστικό φρόνημά του, τό ἦθος σου καί ἡ ἀρίστη γνώση τοῦ τρόπου τῆς ἐκκλησιαστικῆς διακονίας, τήν ὁποία ἀπέκτησε, ἀρχικῶς, στήν ὀρθόδοξη Ἐκκλησία τῆς πατρίδος του, τήν ἀρχαία Ἐκκλησία τῆς Γεωργίας, τοῦ ἐπέτρεψαν, μέ τήν βοήθεια καί τήν ἀμέριστη συμπαράσταση καί διδασκαλία τοῦ πνευματικοῦ πατρός του ἀειμνήστου Μ. Πρωτοπρεσβυτέρου Γεωργίου Τσέτση, νά προσλάβη τό ἦθος καί νά ἐφαρμόση τήν παρ᾽ ἡμῖν ἰσχύουσα τάξη, σέ τέτοιο βαθμό, ὥστε νά γίνεται διδάσκαλος στούς νεωτέρους διακόνους. Λίαν συντόμως ἀνυψώθη σέ Ἀρχιδιάκονο καί ἀπό τῆς θέσεως αὐτῆς ὑπηρέτησε, κατά τρόπον ὑποδειγματικό μέχρι σήμερα, γενόμενος ἔτσι ὁ μακροβιότερος ἀρχιδιάκονος στήν ἱστορία τῆς Μητροπόλεώς μας. Ἡ θεολογική καί ἀκαδημαϊκή του παιδεία (πρῶτο πτυχίο στόν χῶρο τῆς οἰκονομίας) καί ἡ καλή γνώση ξένων γλωσσῶν προσέφεραν καί προσφέρουν στήν τοπική Ἐκκλησία σημαντική βοήθεια στό ἔργο της”.
Μέ τήν προσφορά καί τήν προσωπική ἐργασία τῶν περισσοτέρων μελῶν τῆς γεωργιανῆς παροικίας καί πιστῶν ἀπό τίς δύο ἐνορίες τῆς Γενεύης, παρετέθη στούς παρακειμένους χώρους τοῦ Ὀρθοδόξου Κέντρου γεῦμα, στό ὁποῖο παρεκάθησαν οἱ ἐκκλησιασθέντες πιστοί.
Ἀπό τό Γραφεῖο Τύπου τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Ἑλβετίας
