Του Παναγιώτη Αντ. Ανδριόπουλου
Ο Σεβ. Μητροπολίτης Μεσσηνίας κ. Χρυσόστομος, την τελευταία ημέρα του Διεθνούς Θεολογικού Συνεδρίου της Αθήνας, προέβη σε μία σημαντική αποκάλυψη, λέγοντας:
«Ήμουνα μάρτυρας αυτήκοος και αυτόπτης του αγώνος που έκανε η αντιπροσωπεία της Εκκλησίας της Ρωσίας μαζί με ορισμένες άλλες Εκκλησίες Σλαβικές, ως δορυφόρους, στην προπαρασκευαστική της Αγίας και Μεγάλης Συνόδου να εισαγάγει μέσα στο κείμενο, στις σχέσεις της Εκκλησίας με τον κόσμο, την έννοια του ιερού πολέμου.
Και, αν δεν ασκούσαμε veto οι ελληνόφωνες Εκκλησίες, θα πέρναγε διάταξη που έλεγε μέσα ότι “η Εκκλησία η Ορθόδοξη στηρίζει έναν τέτοιο πόλεμο”, πριν ακόμα εμφανιστεί το πρόβλημα της Ουκρανίας, ως πρόβλημα εκκλησιαστικό εννοώ».
Επομένως, ο «ιερός πόλεμος» είναι μάλλον – και δυστυχώς! – στο DNA της Ρωσικής Εκκλησίας.
Πάνω στην ώρα, διαβάζουμε στο site του Πατριαρχείου Μόσχας ότι σε συνεδρίαση της 26ης Παγκόσμιας Ρωσικής Λαϊκής Συνέλευσης, ο Πατριάρχης Κύριλλος μίλησε κατά του «υπερβολικού συναγερμού για το πυρηνικό ζήτημα», λέγοντας ότι οι χριστιανοί δε φοβούνται το τέλος του κόσμου και ο σκοπός της Ρωσίας είναι «να αντισταθεί στο κακό».
Συγκεκριμένα είπε, μεταξύ άλλων: «Αν δούμε τον κόσμο μέσα από τα μάτια της θρησκευτικής πίστης, μπορούμε εύκολα να καταλάβουμε, ότι όλα τα καταστροφικά φαινόμενα είναι, στην πραγματικότητα, πνευματικής φύσης. Από τις προφανείς εξωτερικές απειλές για τον ρωσικό κόσμο, η πιο δύσκολη είναι η κλιμάκωση της τραγικής σύγκρουσης μεταξύ των αδελφών λαών της Ρωσίας και της Ουκρανίας, η οποία τροφοδοτείται συνεχώς από τις γνωστές εξωτερικές δυνάμεις που λειτουργούν σύμφωνα με την αρχαία αρχή του «διαίρει και βασίλευε». Αυτές οι δυνάμεις ενδιαφέρονται να επιδεινώσουν περαιτέρω τις αντιθέσεις μεταξύ αδελφικών λαών.
Γιατί; – θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς. Γιατί η Ρωσία, η Ουκρανία και η Λευκορωσία είναι σαν ένα κόκαλο στο λαιμό του δυτικού κόσμου; Η απάντηση είναι απλή: όλα αφορούν τις αξίες στις οποίες τηρούμε, οι οποίες αποτελούν τη βάση της πνευματικής και πολιτιστικής μας ταυτότητας.
Περιμένουμε τον Κύριο Ιησού, που θα έρθει με μεγάλη δόξα, θα καταστρέψει το κακό και θα κρίνει όλα τα έθνη. Αλλά μια τέτοια ελπίδα δεν σημαίνει ότι πρέπει να καθίσουμε και να παρακολουθούμε σιωπηλά τι συμβαίνει, επιτρέποντας στο κακό να θριαμβεύει. Αντίθετα, το επίγειο κάλεσμά μας είναι να είμαστε πολεμιστές του Κυρίου και, σύμφωνα με τον λόγο του Αποστόλου, να πολεμάμε εναντίον των πονηρών πνευμάτων (Εφεσ. 6:12), να αντιστέκεστε στο κακό και να υπερασπίζεστε υψηλά ηθικά ιδανικά. Αυτός είναι ο στόχος της Ρωσίας».
Ο Πατριάρχης Μόσχας στάθηκε και πάλι στο πλευρό του Ρώσου προέδρου και έπλεξε για άλλη μια φορά το εγκώμιό του λέγοντας πως «Δόξα τω Θεώ, η ηγεσία της Ρωσίας και κυρίως ο Πρόεδρος της χώρας Βλαντιμίρ Πούτιν, έχοντας επίγνωση της τεράστιας ευθύνης, δείχνει σοφία, σύνεση, ψυχραιμία και ψυχραιμία σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες, δεν υποκύπτει σε κυνικές και τολμηρές προκλήσεις, αλλά συνεχίζει συνεπής πρόοδος προς τους καθορισμένους στόχους – την προστασία των νόμιμων και δίκαιων συμφερόντων της Ρωσίας και του ρωσικού κόσμου».
Αυτό λοιπόν είναι το θέμα του Μόσχας Κυρίλλου: ο ρωσικός κόσμος. Ο άλλος κόσμος υπάρχει μόνο ως επιβουλή του ρωσικού κόσμου. Στην πραγματικότητα ο κόσμος είναι ένας: ο ρωσικός. Μόνο αυτός έχει αξίες και ιδανικά. Ο υπόλοιπος κόσμος είναι το απόλυτο κακό! Οπότε άνετα χωράει το δόγμα του «ιερού πολέμου». Άνετα οι μάχες αποκτούν «μεταφυσική σημασία». Άνετα η εισβολή στην Ουκρανία είναι για τον Μόσχας Κύριλλο μια «μάχη κατά των σατανικών δυνάμεων που αποβλέπουν στην καταστροφή της «θεόσδοτης» ενότητας της Αγίας Ρωσίας». Ακόμα και η ενότητα της Αγίας Ρωσίας είναι «θεόσδοτη»!
Επομένως, ο Μόσχας Κύριλλος αναδεικνύεται υπέρμαχος του «ιερού πολέμου», αφού μόνο η «Αγία Ρωσία» συγκρατεί τον κόσμο από την άβυσσο!
Αλλά, αν διαβάσει κανείς προσεκτικά την ομιλία του Μόσχας Κυρίλλου στη συνεδρίαση της 26ης Παγκόσμιας Ρωσικής Λαϊκής Συνέλευσης, θα διαπιστώσει από τα λεγόμενά του την «επικίνδυνη» κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα του. Τα λέει ο ίδιος: κίνδυνος αλλοίωσης της ρωσικής κουλτούρας εξαιτίας «δυτικών» επιδράσεων, δημογραφικό πρόβλημα, προβληματική εκπαίδευση, δυναμική εμφάνιση του νεοπαγανισμού, αλκοόλ (δραματική κατάσταση), εκτρώσεις, δυσμενής μεταναστευτική κατάσταση κ.α.
Παρόλα αυτά ο Μόσχας Κύριλλος επιμένει σε μια «Αγία Ρωσία» ως αντίβαρο στην διεφθαρμένη Δύση!
Δυστυχώς, κανένας «ιερός πόλεμος» δεν τον σώζει… Θα πέσει μετά πατάγου γιατί δεν είναι παρά «τάφος κεκονιαμένος».
